UNHA PARADA NOS AZORES: A ILLA DE SAN MIGUEL

Consellos para facer un percorrido por libre nun paraiso no medio do Atlántico

Lagoa das Sete Cidades
Lagoa das Sete Cidades

Ainda que pareza mentira, con só 90km de longo,15 km de ancho e pouco mais de 100.000 habitantes, na Illa de San Miguel acumúlanse moitos lugares de interese. De feito, nós decidimos dedicarlle só tres días a esta illa e sen dúbida quedámonos cortos. É todo un exemplo dun pequeno espazo con moito que facer. Nesta nova entrada, comparto con vos consellos para visitar por libre esta fermosa illa.

plantacion de té de Porto Formoso
Plantacion de té de Porto Formoso

VOAR NA SATA: UNHA FORMA ECONÓMICA DE CHEGAR AOS AZORES

Ponta Delgada é a cidade máis grande da Illa e de todo os Azores, e nela está o maior aeroporto do arquipélago. De feito, nós chegamos ao seu aeroporto nun voo directo desde Porto coa compañía azoriana SATA, que conecta diariamente os Azores con Lisboa e Porto, así como con Boston e Toronto, xa ao outro lado do Atlántico. É unha compañía a ter en conta polo seu baixo coste (fora da temporada alta podemos visitar esta illa por menos de 200€) e polas súas conexións económicas co continente americano, de feito é a compañía que utilizamos para desprazarnos ate Canadá na viaxe que contarei en posteriores entradas.

Furnas
Furnas

COMO IR DO AEROPORTO A PONTA DELGADA

Unha vez no aeroporto, a forma máis lóxica de chegar ao centro da cidade é o taxi. Ten un prezo único de 10€, que considero bastante razonable, sobre todo tendo en conta que non hai outro transporte público disponible coma bus urbano. Os únicos autobuses que vimos no aeroporto son de transporte colectivo de hoteis, que tiñan un coste por persoa maior que o taxi, polo que o descartamos ao momento.

Ponta Delgada
Ponta Delgada

PONTA DELGADA: A CAPITAL

Ponta Delgada é a poboación máis grande da illa e conta con apenas uns 70.000 habitantes, o que fai dela unha localidade tranquila. A súa vida xira ao redor do tránsito do seu porto e do turismo; de feito é aquí onde encontramos o maior número de hoteis, restaurantes e outros servizos necesarios para o viaxeiro.

Igreja Matriz de Ponta Delgada
Igreja Matriz de Ponta Delgada

En Ponta Delgada temos tamén varios lugares de interese. Entre as numerosas igrexas destaca a da Nossa Senhora da Esperança, onde se garda o Santo Cristo dos Milagres, un santo con gran devoción na illa e ao que se lle dedican as maiores festas da capital. Aparte das igrexas, podemos visitar tamén outros lugares como a porta da cidade, o Forte de Sao Brás ou a Torre Sineira onde hai unhas boas vistas da cidade.

A Illa de San Miguel en coche
A Illa de San Miguel en coche

 

UNHA VOLTA POLA ILLA

Ainda que pasear por Ponta Delgada é un pracer, o máis espectacular da illa son sen dúbida as súas paisaxes, así que vos recomendo alugar un coche e facer unha ruta pola estrada que a rodea. Comezando na capital, e se saímos pola estrada dirección oeste, dirixímonos a unha das primeiras xoias da illa: A Lagoa das Sete Cidades e o seu miradoiro. A pouca distancia (aqui todo está preto) e de volta á costa, chegamos a Punta da Ferraria, o punto máis occidental da illa co seu faro e as curiosas piscinas quentes naturais que aproveitan a calor do interior da terra.

Ponta da Ferraría
Ponta da Ferraría

 

Xa de volta na ER1, a estrada que rodea a illa, dirixímonos agora en dirección este á altura da Ponta da Bretanha e continuamos ate Ribeira Grande, outra importante localidade onde recomendo parar un rato e aproximarse á Ponta do Cintrao.

Costa Norte
Costa Norte

Se seguimos rodeando a illa, e pouco despois de Ribeira Grande, pasamos pola plantación de té de Porto Formoso, onde de forma totalmente gratuita nos ofrecen unha visita guiada do proceso de elaboración do té así como unha desgustación do mesmo.

Chá de Porto Formoso
Chá de Porto Formoso

Dependendo do tempo dispoñible, aconsellaría continuar a ruta hacia a parte máis ao leste da illa, ate lugares como a Ponta da Madrugada. Se polo contrario o viaxante confórmase (ou non lle queda máis remedio) que ver os pontos máis turísticos, seguirá hacia ó interior hacia a localidade de Furnas, onde pode tomar un baño termal. Preto de aquí está tamén a Lagoa das Furnas e os seus «géiseres», que son utilizados mesmo para cociñar o famoso Cocido das Furnas. Non moi lonxe, e se as nubes o permiten, se nos acercamos ao Miradoiro do Salto do Cabalo, gozaremos dunhas vistas impresionantes.

Furnas
Furnas

De volta de novo á Ponta Delgada é imprescindible deterse tamén na Lagoa do Fogo, aínda que neste caso para ter unha boa vista da mesma imos necesitar tamén que as nubes non nos oculten a paisaxe.

 

Esta ruta en coche ao redor da illa levounos dous días, ainda que recomendo se fose posible, dedicarlle polo menos un par de días máis para poder visitar máis localidades e gozar da calma con que vive a xente nestes lugares. Recomendo parar nalgún bar que atopemos polo camiño para interaccionar coa xente local así como dormir nalgunha casa rural perdida pola illa (esto último quedounos pendente para outra ocasión).

Furnas dende o Salto do Cabalo
Furnas dende o Salto do Cabalo

GUIA PRÁCTICA E RECOMENDACIÓNS

Onde dormir: Nos aloxámos todos os dias no Marina Lounge Hostel en Ponta Delgada, e foi sen dúbida un gran acerto. Recoméndoo por todo: profesionalidade, deseño, prezo…e sobre todo o trato dos seus propietários Lino e António.

Onde comer: Como o hostel onde nos aloxamos tiña cociña a verdade é que non fomos comer moito por ahí. Só ceamos fora unha noite, concretamente no Restaurante A Tasca, e foi unha moi boa elección.

Onde alugar coche: Nós fixémolo coa empresa Euraçor, por recomendación dos propietarios do hostel. Bo prezo e sen nengún problema.

Idioma: Ainda que o idioma oficial é o portugués, este portugués azoriano é bastante difícil de entender, especialmente nas zonas rurais.

Furnas
Furnas

Precios: Se pode decir que está máis ou menos ao mesmo nivel que o Portugal continental, polo que non se pode considerar un destino caro. Como exemplo, aquí deixo o que costan moitas cousas que pode necesitar un viaxeiro para que podades facer un presuposto:

Dormir: Habitación doble con almorzo e cociña (Marina Longe Hostel) 46€ noite

Cea no restaurante A Tasca de Ponta Delgada: 27,40€ duas persoas

Aluguer de coche pequeno na empresa Euroaçor: 75€ dous días seguro incluído

Unha caña de cerveza: moi variable, entre 50 centimos a 1.5€ segundo o sitio

Un bolo de pan lévedo azoriano: 2.30€

Lagoa do Fogo
Lagoa do Fogo

Isto é todo! E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.

ÍNDICE

Viaxe ó CABO NORTE (en galego) —> pulsar aqui para ver

Viaje al CABO NORTE (en castellano) —> pulsar aqui para ver

To the North Cape: Looking for the midnight sun (in English) -> follow this link

Viagem ao Cabo Norte (em português) -> ver aqui

GUIA PRÁCTICA DO INTERRAIL. 20 cousas que debes saber antes de percorrer Europa en tren (en galego) -> pulsar aquí para ver

GUIA PRÁCTICA DEL INTERRAIL. 20 cosas que debes saber antes de recorrer Europa en tren (en castellano) -> pulsar aquí para ver

INTERRAIL 2013: Unha volta por europa en tren (en galego) -> pulsar aquí para ver

INTERRAIL 2013: Una vuelta por Europa en tren (en castellano) -> pulsar aquí para ver

GUIA PRÁCTICA PARA VIAXAR POR EUROPA EN COCHE. 20 cousas que debes saber para percorrer Europa en coche (en galego) -> pulsar aquí para ver

GUIA PRÁCTICA PARA VIAJAR POR EUROPA EN COCHE. 20 cosas que debes saber para recorrer Europa en coche (en castellano) -> pulsar aquí para ver

O CAMIÑO DO NORTE en bici: De Irún a Compostela polo Camiño do Norte (en galego) -> pulsar aquí para ver

El CAMINO DEL NORTE en bici: De Irún a Compostela por el Camino del Norte (en castellano) -> pulsar aquí para ver

Viaxe á ESCOCIA E IRLANDA en coche (en galego) —> pulsar aqui para ver

Viaje a ESCOCIA E IRLANDA en coche (en castellano) —> pulsar aqui para ver

Unha volta por Europa en coche…e un pouco en bici (en galego) -> pulsar aqui para ver

Una vuelta por Europa en coche…y un poco en bici (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 1ªparte: Das Rías Galegas ós FIORDOS NORUEGOS (en galego) —> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 1ª parte: De las Rías Gallegas a los FIORDOS NORUEGOS (en castellano) —> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 2ªparte: Dende NORUEGA á ESLOVENIA (en galego) -> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 2ªparte: Desde NORUEGA a ESLOVENIA (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 3ªparte: Dende ESLOVENIA á LUGO (en galego) -> pulsar aqui para ver

Por EUROPA EN COCHE 2011 3ªparte: Desde ESLOVENIA a LUGO (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Guía de viaxe pola BRETAÑA FRANCESA (en galego) -> pulsar aqui para ver

Guía de viaje por la BRETAÑA FRANCESA (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Como viaxar EN COCHE POR FRANCIA por poucos cartos (en galego) -> pulsar aqui para ver

Cómo viajar EN COCHE POR FRANCIA con poco dinero  (en castellano) -> pulsar aqui para ver

De O Cebreiro a Compostela en bici polo Camiño de Santiago (en galego) -> pulsar aquí para ver

De O Cebreiro a Compostela en bici por el Camino de Santiago (en castellano) -> pulsar aquí para ver

De Compostela a Fisterra en bici polo Camiño Xacobeo (en galego) -> pulsar aquí para ver

De Compostela a Fisterra en bici por el Camino Xacobeo (en castellano) -> pulsar aquí para ver

Que ver e facer en Compostela (en galego) -> pulsar aquí para ver

Qué ver y hacer en Compostela (en castellano) -> pulsar aquí para ver

Que ver e facer en Roma (en galego) -> pulsar aqui para ver

Qué ver y hacer en Roma (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Que ver e facer em Roma (em português) -> ver aqui

Things to see and do in Roma (in English) -> follow this link

Que ver e facer en Berlín (en galego) -> pulsar aqui para ver

Qué ver y hacer en Berlín (en castellano) -> pulsar aqui para ver

Que ver e fazer em Berlim (em Português) -> ver aqui

Things to see and do in Berlin (in English) -> follow this link

“Viagem a portugal”: PORTO E BARCELOS (en galego) —> pulsar aqui para ver

“Viaje a Portugal”: OPORTO Y BARCELOS (en castellano) —> pulsar aqui para ver

IPARRALDE: as provincias vascas do norte (en galego) —> pulsar aqui para ver

IPARRALDE: las provincias vascas del norte (en castellano) —> pulsar aqui para ver

Os meus lugares favoritos do NORDÉS CATALÁN (en galego) —> pulsar aqui para ver


Mis lugares favoritos del NORDESTE CATALÁN (en castellano) —> pulsar aqui para ver

Portugal: LISBOA e costa de ESTREMADURA —> pulsar aqui para ver

SURESTE DE FRANCIA e MÓNACO —> pulsar aqui para ver

Fin de semana na SELVA DE IRATI —> pulsar aqui para ver

O Paraíso Danés: A ILLA DE MØN —> pulsar aqui para ver

AMSTERDAM en imaxes —> pulsar aqui para ver

PRAGA en imaxes —> pulsar aqui para ver

…e proximamente máis viaxes.

...y próximamente más viajes

Se desexades mais información, podedes deixar un comentario ou escribir a cabonorte2009@hotmail.es

Si deseáis más información, podéis dejar un comentario o escribir a cabonorte2009@hotmail.es

QUE VER E FACER EN COMPOSTELA

 

Que ver e outros consellos dun compostelano para visitar a cidade.

La catedral desde la Praza do Obradoiro
A Catedral dende a Praza do Obradoiro

Unha das cousas pola cal Compostela é coñecida no mundo é por ser o final das rutas xacobeas. Ondas de peregríns foron chegando a Compostela durante centos de anos deixando pegadas nesta cidade aberta ao estranxeiro dende a idade media. O obxectivo da maior parte destes visitantes da cidade é a catedral, o lugar máis visitado e un dos sitios máis importantes da Europa.

 

Rua do Vilar
Rua do Vilar

Mais Compostela non é so a catedral, ten ademáis un impresionante e moi ben conservado casco histórico e outros lugares ben importantes para calquer visitante. Nesta nova entrada do meu blog, convídovos a facer conmigo un percorrido por esta cidade ben coñecida por min, xa que é a cidade onde nacín e onde vivo.

 

Rincón cerca de la Catedral
Rincón preto da Catedral

 

A Catedral e as prazas que a rodean

Destino final da meirande parte dos visitantes, é sen dúbida o lugar máis espectacular da cidade. Moitos pelegríns chegan en busca da tumba do Apóstolo Santiago e o fume purificador do Botafumeiro. Mais tamén os que teñen como obxectivo unha visita mais cultural que espiritual poden gozar deste templo, especialmente polo impresionante Pórtico da Groria, unha auténtica xoia románica.

 

Detalle del Pórtico de la Gloria
Detalle do Pórtico da Gloria

A catedral é fermosa por dentro…e tamén por fora. Sen dúbida a fachada máis espectacular para moita xente é a do Obradoiro, de orixe barroco e partícipe, xunto cos edificios que a compoñen (Pazo de Raxoi, Hostal dos Reis Católicos e Colexio de San Xerome) nunha das prazas máis fotografiadas do mundo.

 

Praza do Obradoiro
Praza do Obradoiro

E ainda que non son tan coñecidas como a do Obradoiro, non son menos fermosas as outras fachadas: A románica das Praterías. A da Quintana, por ser onde cada ano santo se abre a Porta Santa. E por último a do norte, a da Azabachería, xusto en fronte do Seminario Maior.

 

Rua da conga
Rua da conga

Para coñecela, ademáis de percorrer todo o seu interior, recomendo dar un paseo ao seu arredor para ver todas as fachadas e rematando cunha visita guiada aos tellados da catedral.

 

Seminario Mayor desde los tejados de la Catedral
Seminario Maior dende os tellados da Catedral

 

A zona vella

Como centro histórico e cultural dende a idade media, a cidade conta cun extenso e ben conservado casco antigo, desde o meu ponto de vista un dos mellores da Europa. O mellor para gozalo é pedir un mapa na oficina de turismo e pasear durante horas polas suas prazas e ruas empedradas. Imprescindibles son a Rua Nova, Rua do Vilar, Rua do Franco (con moitos restaurantes para turistas), Preguntoiro, Conga, Praza do Toural, Mazarelos, Praza de Cervantes, Casas Reais ou Algalia, mais calquera do casco historico non defrauda.

 

Praza de Cervantes en navidad
Praza de Cervantes en nadal

E como lugar de peregrinación, tamén temos igrexas. E moitas. Durante este paseo pola zona vella podemos ver algunhas moi interesantes como a de San Francisco, Salomé, San Agustín, Ánimas,…e en especial o Mosteiro de San Martiño Pinario.

 

Troia
Troia

Falar de Compostela é falar tamén da súa Universidade. Ainda que moitas das facultades actuais están espalladas polos arredores, podemos ver tamén edificios da antigua universidade polo centro histórico. Algunhas de elas aínda son utilizadas hoxe en día, como a Facultade de Medicina, a de Xeografía e Historia ou a de Filosofía, situada na acolledora Praza de Mazarelos.

 

Choiva en Compostela
Choiva en Compostela

Ademais, recomendo complementar o paseo polo casco antigo coa visita a algún museo (en especial o Museo do Pobo Galego) e a coñecida Praza de Abastos, onde tódalas mañas dos días laborais se pode ver no seu vivo mercado os mellores produtos do país. Se fose posível, o mellor é ver o mercado os xoves, xa que é cando hai máis postos de venda.

 

Escaleras en el Museo do Pobo Galego
Escaleiras no Museo do Pobo Galego

 

Fóra do centro histórico

Compostela conta con outros pontos de interese tamén fóra do casco antigo. A poucos pasos da rúa do Franco podemos dar un paseo pola Alameda, onde hai unhas impresionantes vistas da Catedral especialmente nun atardecer soleado. Os parques de Belvís, Bonaval ou Vista Alegre tamén están preto do centro, e ainda que non son tan visitados, non deixan de ser interesantes.

 

As Marías, en el Parque da Alameda
As Marías, no Parque da Alameda

Baixando dende o centro até o Barrio de Sar, é imprescindible a visita da Colexiata do Sar, igrexa románica onde destacan os seus arcos exteriores, que foron construídos posteriormente para evitar o derrumbe.

 

Rua das Rodas
Rua das Rodas

O interesante legado histórico de Compostela fai que construccións máis modernas como as que atopamos na zona universitaria ou a polémica Cidade da Cultura pasen desapercibidas pola maioría dos visitantes, ainda que tamén forman parte da cidade.

 

La Catedral con la Cidade da Cultura al fondo
A Catedral coa Cidade da Cultura ao fondo

Xa para rematar este percorrido por Compostela, recomendovos algo que eu sempre tento facer cando visito unha cidade: Contemplala dende un bo miradoiro. Sen dúbida, as mellores vistas desta cidade son as que podemos gozar dende o Monte Pedroso. A uns catro quilómetros dende o centro (eso sí, con bastante pendente ao final) podemos facer unha pequena excursión andando pasando pola Granxa do Xesto para contemplar Compostela e o seu entorno dende outro ponto de vista.

 

Cerca de la Catedral
Preto da Catedral

 

E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tendes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha experiencia similar, non dubidedes poñer un comentario.

QUÉ VER Y HACER EN COMPOSTELA

 

Que ver y otros consejos de un compostelano para visitar la ciudad

La catedral desde la Praza do Obradoiro
La catedral desde la Praza do Obradoiro

Una de las cosas porque Compostela es conocida en el mundo es por ser el final de las rutas jacobeas. Olas de peregrinos fueron llegando a Compostela durante cientos de años dejando huellas en esta ciudad abierta al extranjero desde la edad media. El objetivo de la mayor parte de estos visitantes de la ciudad es la catedral, el lugar más visitado y uno de los sitios más importantes de Europa.

Rua do Vilar
Rua do Vilar

Pero Compostela no es solo la catedral, tiene además un impresionante y muy bien conservado casco histórico y otros lugares muy importantes para cualquier visitante. En esta nueva entrada de mi blog, os invito a hacer conmigo un recorrido por esta ciudad bien conocida por mí, ya que es la ciudad donde nací y donde vivo.

Rincón cerca de la Catedral
Rincón cerca de la Catedral

La Catedral y las plazas que la rodean

Destino final de la mayor parte de los visitantes, es sin duda el lugar más espectacular de la ciudad. Muchos peregrinos llegan en busca de la tumba del Apóstol Santiago y el humo purificador del Botafumeiro. Pero también los que tienen como objetivo una visita mas cultural que espiritual pueden disfrutar de este templo, especialmente por el impresionante Pórtico de la Gloria, una auténtica joya románica.

Detalle del Pórtico de la Gloria
Detalle del Pórtico de la Gloria

La catedral es hermosa por dentro…y también por fuera. Sin duda la fachada más espectacular para mucha gente es la del Obradoiro, de origen barroco y partícipe, junto con los edificios que la componen (Pazo de Raxoi, Hostal dos Reis Católicos y Colexio de San Xerome) en una de las plazas más fotografiadas del mundo.

Praza do Obradoiro
Praza do Obradoiro

Y aunque no son tan conocidas como la del Obradoiro, no son menos hermosas las otras fachadas: La románica de las Praterías. La de la Quintana, por ser donde cada año santo se abre la Puerta Santa. Y por último la del norte, la de la Azabachería, justo enfrente del Seminario Maior.

Rua da conga
Rua da conga

Para conocerla, además de recorrer todo su interior, recomiendo dar un paseo a su alrededor para ver todas las fachadas y acabando con una visita guiada a los tejados de la catedral.

Seminario Mayor desde los tejados de la Catedral
Seminario Mayor desde los tejados de la Catedral

La zona vieja

Como centro histórico y cultural desde la edad media, la ciudad cuenta con un extenso y bien conservado casco antiguo, desde mi punto de vista uno de los mejores de Europa. Lo mejor para disfrutarlo es pedir un mapa en la oficina de turismo y pasear durante horas por sus plazas y calles adoquinadas. Imprescindibles son la Rua Nova, Rua do Vilar, Rua do Franco (con muchos restaurantes para turistas), Preguntoiro, Conga, Praza do Toural, Mazarelos, Praza de Cervantes, Casas Reais o Algalia, pero cualquiera del casco histórico no defrauda.

Praza de Cervantes en navidad
Praza de Cervantes en navidad

Y como lugar de peregrinación, también tenemos iglesias. Y muchas. Durante este paseo por la zona vieja podemos ver algunas muy interesantes como la de San Francisco, Salomé, San Agustín, Ánimas,…y en especial el Convento de San Martiño Pinario.

Troia
Troia

Hablar de Compostela es hablar también de su Universidad. Aunque muchas de las facultades actuales están en los alrededores, podemos ver también edificios de la antigua universidad por el centro histórico. Algunas de ellas aún son utilizadas hoy en día, como la Facultade de Medicina, la de Xeografía e Historia o la de Filosofía, situada en la acogedora Praza de Mazarelos

Choiva en Compostela
Choiva en Compostela

Además, recomiendo complementar el paseo por el casco antiguo con la visita a algún museo (en especial el Museo do Pobo Galego) y la conocida Praza de Abastos, donde todas las mañanas de los días laborables se puede ver en su vivo mercado los mejores productos del país. Si fuera posible, es mejor ver el mercado los jueves, ya que es cuando hay más puestos de venta.

Escaleras en el Museo do Pobo Galego
Escaleras en el Museo do Pobo Galego

Fuera del centro histórico

Compostela cuenta con otros puntos de interés también fuera del casco antiguo. A pocos pasos de la Rua do Franco podemos dar un paseo por la Alameda, donde hay unas impresionantes vistas de la Catedral especialmente en un atardecer soleado. Los parques de Belvís, Bonaval o Vista Alegre también están cerca del centro, y aunque no son tan visitados, no dejan de ser interesantes.

As Marías, en el Parque da Alameda
As Marías, en el Parque da Alameda

Bajando desde el centro hasta el Barrio de Sar, es imprescindible la visita de la Colexiata do Sar, iglesia románica donde destacan sus arcos exteriores, que fueron construidos posteriormente para evitar el derrumbe.

Rua das Rodas
Rua das Rodas

El interesante legado histórico de Compostela hace que construcciones más modernas como las que encontramos en la zona universitaria o la polémica Cidade da Cultura pasen desapercibidas para la mayoría de los visitantes, aunque también forman parte de la ciudad.

La Catedral con la Cidade da Cultura al fondo
La Catedral con la Cidade da Cultura al fondo

Ya para acabar este recorrido por Compostela, os recomiendo algo que yo siempre trato de hacer cuando visito una ciudad: Contemplarla desde un buen mirador. Sin duda, las mejores vistas de esta ciudad son las que podemos disfrutar desde el Monte Pedroso. A unos cuatro kilómetros desde el centro (eso sí, con bastante pendiente al final) podemos hacer una pequeña excursión andando pasando por la Granxa do Xesto para contemplar Compostela y su entorno desde otro punto de vista.

Cerca de la Catedral
Cerca de la Catedral

 

Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir una experiencia vuestra similar, no dudeis poner un comentario.

Do Cebreiro a Compostela en bici polo Camiño de Santiago

O Camiño Francés en BTT dende O Cebreiro

El Camino cerca de Triacastela
O Camiño preto de Triacastela

 

Ainda que o máis común é facer o camiño francés en bicicleta dende máis lonxe, especialmente se temos en conta que a Compostelana non cha dan se non acreditas un mínimo de 200km, comparto con vos esta parte do Camiño en formato de diario de viaxe (con gastos para dúas persoas, km e consellos), moi recomendable para facer cando non se dispón de moito tempo, xa que apenas tres días son suficientes para facer este tramo galego do Camiño Francés.

 

Palloza en O Cebreiro
Palloza en O Cebreiro

 

Canto tempo dedico a facer este tramo do Camiño?

Eu recomendo facelo en tres días, ainda que é posible facelo en dous se cumplides os seguinte requisitos:

  • Estar en boa forma física e habituados a andar en bici
  • Gústavos madrugar
  • Facedes o camiño cando os días son longos e non hai moito barro (de maio a setembro)
  • Non vos importa ir por estrada
Llegando a Portomarín
Chegando a Portomarín

Pola contra, eu recomendo facelo en tres días se cumplides un dos seguintes requisitos:

  • Queredes ir polo tramo orixinal do camiño, e o mínimo por estrada alternativa
  • Tomades o camiño de forma relaxada e, ademáis, non vos gusta madrugar
  • Gústavos parar nos lugares de interese, a ver paisaxes, a tomar algo, a comer con calma…

E se a parte do anterior non estás en moi boa forma física ou non estás habituado en andar en bici, penso que é bo considerar un día máis de ruta.

 

Cerca de Melide
Preto de Melide

 

Cómo chegar a O Cebreiro

 

A forma máis económica de chegar a O Cebreiro, xa fose con bici ou sen ela, é en autobús. A empresa Alsa comunica Pedrafita do Cebreiro (capital do concello, a 4.6 quilómetros da aldea de O Cebreiro) coas principais cidades galegas e do resto da Península. A nós o billete en maio de 2014 dende Compostela a Pedrafita 2 adultos máis 2 bicis saiunos por 55.94 euros (se ides sen bicis botádelle uns 20 euros menos). Unha vez en Pedrafita, se ides con bicis eu recomendovos continuar en bici ate a aldea do Cebreiro, que ainda que é subida ven ben para ir quencendo as pernas para o Camiño. Se polo contrario vides a pé, o mellor é coller un taxi ate o inicio do tramo galego do Camiño. Outra cousa a ter en conta é cándo comezamos a facer o camiño unha vez que chegamos a Pedrafita. Se chegamos pola mañá o lóxico é poñerse xa a pedalear, mais se chegamos tarde ou de noite, en Pedrafita hai algún hostal. Nós quedámonos no Hostal Rebollal, que ten habitacións dobles por 45.50 euros almorzo a parte, un pouquiño caras para o que se estila noutros lugares do camiño, pero coa vantaxe de que te esperan ate que chegue o bus ate horas bastante tardías.

 

Gastos previos á viaxe:

 

· Bus Compostela – Pedrafita (2 adultos + 2 bicis) : 55.94 €

· Supermercado para a cea: 8.96 €

· Hostal Rebollal: 45.50 €

 

O Cebreiro
O Cebreiro

 

Primeira etapa: O Cebreiro – Sarria (43.06 km + 4.65 km desde Pedrafita)

 

Non pode haber un lugar máis fermoso para comezar o Camiño que O Cebreiro. Situada a case 1300 metros de altitude é unha pequena aldea moi ben conservada con varias pallozas e unha interesante igrexa prerrománica. Despois de parar un ratiño neste lugar idílico e hora de poñerse a pedalear. O camiño orixinal (por onde iremos sempre coas nosas bicis) sae ao carón do albergue de pelegríns e continúa por unha sucesión de pequenos repechos entre bosques e de vez en cando con excepcionais vistas das montañas lucenses. Pouco despois do Alto do Poio, atopamonos cunha forte baixada que obriga a usar moito os freos pola pendente e as pedras, e que remata na localidade de Triacastela, un bo lugar para facer un descanso para tomar algo ou xantar.

 

A Montaña de Lugo no Camiño
A Montaña de Lugo no Camiño

Despois de Triacastela temos dúas opcións: A primeira é continuar o camiño orixinal ate Sarria. A segunda é desviarse por Samos, que é recomendable se queredes visitar o interesante Mosteiro desa localidade. Como nós xa coñecemos este mosteiro, decidimos continuar polo camiño orixinal, que discurre por unhas preciosas paisaxes da montaña interior lucense. Despois de subir o alto de Riocabo, a ruta tórnase moi doada ate chegar á vila de Sarria: Un bó lugar para pasar a noite, con moitos aloxamentos onde elexir e bos sitios para cear

 

Gastos día 1:

· Almorzo (Hostal Rebollal, Pedrafita): 10 €

· Comida (Complexo Xacobeo, Triacastela): 15.80€

· Cea (Pizzeria Matias, Sarria): 20 €

· Hotel Oca Vila de Sarria: 40€

· Outros (Bebidas, cañas, cafés,…): 5.2€

 

Algún tramo con agua en el Camino
Algún tramo con auga no Camino

 

Segunda etapa: Sarria – Melide (66.52 km)

 

Sen madrugar moito, retomamos o Camiño subindo pola Rua Maior e saíndo de Sarria a carón do Mosteiro da Madalena. Despois, continuamos pedaleando por fermosos lugares nun típico tramo rompepernas ate a localidade de Portomarín, onde é imprescindible un descanso despois de máis de 20 km. Portomarín é a capital do concello do mesmo nome, que foi anegada coa construcción do Encoro de Belesar nos anos 60. A súa igrexa románica foi trasladada pedra a pedra até a ubicación actual, na praza da vila en frente a Casa do Concello.

 

Portomarín
Portomarín

Ao pasar Portomarín, temos que ter paciencia para enfrentarnos a unha forte e longa subida que fai desta etapa a máis dura destas tres. Ao chegar a Ventas de Narón, comenzamos un descenso ate Palas de Rei, outro concello lucense onde podemos parar a facer un descanso. Despois, o tramo entre Palas e Melide, xa na provincia de A Coruña), transcorre por un relevo con bastantes subidas e baixadas onde podemos xa notar o cansanzo da etapa. Pero todo sacrificio ten a súa recompensa, e en Melide temos bos locais para recuperar forzas cunhas racións de polbo á feira. As pulperías máis famosas son a Garnacha ou Ezequiel, aínda que podemos comer ben calquer tipo de comida, galega ou non, en toda a vila.

 

Pulpo en Melide
Polbo en Melide

 

Gastos día 2:

· Almorzo (Cafetería Anduriñas, Sarria): 11€

· Comida (2 bocatas+2cañas, Casa Molar, Ventas de Narón): 11.50€

· Cea (Pulpería A Garnacha, Melide): 19.90€

· Hospedaje Sony (Melide): 30 €

· Outros: 15.60€

 

Ribadiso
Ribadiso

 

Terceira etapa: Melide – Compostela (56.10 km)

 

Esta última etapa do Camiño até Compostela é a típica rompepernas tan común nas terras galegas. Contínuas subidas e baixadas, pero sempre entre fermosas paisaxes do rural. Se xa o Camiño Francés ten moitísima xente no verán, a partir da vila de Arzúa xúntanse toda a afluencia dos camiños do Norte (podedes ver o diario deste camiño en bici desde Irún neste enlace) e Primitivo, polo que estamos ante a etapa máis concurrida do Camiño de Santiago. Concluímos a última subida da etapa en San Marcos e a partir do Monte do Gozo xa podemos ver Compostela e as torres da Catedral. Entramos na cidade polo fermoso Barrio de San Pedro para rematar, como non, na famosa Praza do Obradoiro. Despois de gozar desta impresionate praza, é fundamental adicar polo menos un par de días para coñecer esta cidade, seguindo as recomendacións desta outra entrada do meu blog. E se continuamos con forzas, outra boa opción é seguir pedalenado polo Camiño até Fisterra, da que tamén podedes ver un diario similar a este nesta outra entrada. Bo camiño!

 

Compostela
Compostela

 

Gastos día 3:

· Almorzo (Restaurante Sony, Melide): 10€

· Comida (2 comidas + 2 bebidas, Rte Esquipa, Salceda): 9.30€

· Outros: 3€

 

Total gastos: 321.7€ (160.85 € persoa) en 3 dias, incluíndo durmir en Pedrafita e o desprazamento ate alí

Total quilómetros: 170.33 km (segundo o contaquilómetros da bici)

E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.

 

 

De O Cebreiro a Compostela en bici por el Camino de Santiago

El Camino Francés en BTT desde O Cebreiro

El Camino cerca de Triacastela
El Camino cerca de Triacastela

 

Aunque lo más común es hacer el Camino Francés en bicicleta desde más lejos, especialmente si tenemos en cuenta que la Compostelana no te la dan si no acreditas un mínimo de 200 km, comparto con vosotros esta parte del Camino en formato de diario de viaje (con gastos para dos personas, km y consejos), muy recomendable para hacer cuando no se dispone de mucho tiempo, ya que apenas tres días son suficientes para hacer este tramo gallego del Camino Francés.

Palloza en O Cebreiro
Palloza en O Cebreiro

Cuanto tiempo dedico a hacer este tramo del Camino?

Yo recomiendo hacerlo en tres días, aunque es posible hacerlo en dos si cumplís los siguientes requisitos:
– Estar en buena forma física y habituados a andar en bici

– Os gusta madrugar

– Hacéis el camino cuando los días son largos y no hay mucho barro (de mayo a septiembre)

– No os importa ir por carretera

Llegando a Portomarín
Llegando a Portomarín

Por lo contrario, yo recomiendo hacerlo en tres días si cumplís uno de los siguientes requisitos:
– Queréis ir por el tramo original del camino, y lo mínimo por carretera alternativa
– Tomáis el camino de forma relajada y, además, no os gusta madrugar
– Os gusta parar en los lugares de interés, a ver paisajes, a tomar algo, a comer con calma…

Y si aparte de lo anterior no estás en muy buena forma física o no estás habituado a andar en bici, pienso que es bueno considerar un día más de ruta.

Cerca de Melide
Cerca de Melide

Cómo llegar a O Cebreiro

La forma más económica de llegar a O Cebreiro, ya sea con bici o sin ella, es en autobús. La empresa Alsa comunica Pedrafita do Cebreiro (capital del ayuntamiento, a 4.6 kilómetros de la aldea de O Cebreiro) con las principales ciudades gallegas y del resto de la Península. A nosotros el billete en mayo de 2014 desde Compostela a Pedrafita 2 adultos más 2 bicis nos salió por 55.94 euros (si vais sin bicis echadle unos 20 euros menos). Una vez en Pedrafita, con bicis yo os recomiendo continuar en bici hasta la aldea de O Cebreiro, que aunque es subida viene bien para ir calentando las piernas para el Camino. Si por lo contrario venís a pie, lo mejor es coger un taxi hasta el inicio del tramo gallego del Camino. Otra cosa a tener en cuenta es cuando comenzamos a hacer el camino una vez que llegamos a Pedrafita. Si llegamos por la mañana lo lógico es ponerse ya a pedalear, pero si llegamos tarde o de noche, en Pedrafita hay algún hostal. Nosotros nos quedamos en el Hostal Rebollal, que tiene habitaciones dobles por 45.50 euros desayuno aparte, un poco caras para lo que se estila en otros lugares del camino, pero con la ventaja de que te esperan a que llegue el bus hasta horas bastante tardías.

Gastos previos al viaje:

· Bus Compostela – Pedrafita (2 adultos y 2 bicis) : 55.94 €
· Supermercado para la cena: 8.96 €
· Hostal Rebollal: 45.50 €

O Cebreiro
O Cebreiro

Primera etapa: O Cebreiro – Sarria (43.06 km 4.65 km desde Pedrafita)

No puede haber un lugar más hermoso para comenzar el Camino que O Cebreiro. Situada a casi 1300 metros de altitud es una pequeña aldea muy bien conservada con varias pallozas y una interesante iglesia prerrománica. Después de parar un rato en este lugar idílico es hora de ponerse a pedalear. El camino original (por donde iremos siempre con nuestras bicis) sale a un lado del albergue de peregrinos y continúa por una sucesión de pequeños repechos entre bosques y de vez en cuando con excepcionales vistas de las montañas lucenses. Poco después del Alto do Poio, nos encontramos con una fuerte bajada que obliga a usar mucho los frenos por la pendiente y las piedras, y que acaba en la localidad de Triacastela, un buen lugar para hacer un descanso para tomar algo o comer.

A Montaña de Lugo no Camiño
La Montaña de Lugo en el Camino

Después de Triacastela tenemos dos opciones: La primera es continuar el camino original hasta Sarria. La segunda es desviarse por Samos, que es recomendable si queréis visitar el interesante Monasterio de esa localidad. Como nosotros ya conocemos este monasterio, decidimos continuar por el camino original, que discurre por unos preciosos paisajes de la montaña interior lucense. Después de subir el alto de Riocabo, la ruta se vuelve muy fácil hasta llegar a la villa de Sarria: Un buen lugar para pasar la noche, con muchos alojamientos donde elegir y buenos sitios de cenar

Gastos día 1:
· Desayuno (Hostal Rebollal, Pedrafita): 10 €
· Comida (Complexo Xacobeo, Triacastela): 15.80€
· Cena (Pizzeria Matias, Sarria): 20 €
· Hotel Oca Villa de Sarria: 40€
· Otros (Bebidas, cañas, cafés,…): 5.2€

Algún tramo con agua en el Camino
Algún tramo con agua en el Camino

Segunda etapa: Sarria – Melide (66.52 km)

Sin madrugar mucho, retomamos el Camino subiendo por la Rua Maior y saliendo de Sarria al lado del Convento de la Madalena. Después, continuamos pedaleando por hermosos lugares en un típico tramo rompepiernas hasta la localidad de Portomarín, donde es imprescindible un descanso después de más de 20 km. Portomarín es la capital del ayuntamiento del mismo nombre, que fue anegada con la construcción del Embalse de Belesar en los años 60. Su iglesia románica fue trasladada piedra a piedra hasta la ubicación actual, en la plaza de la villa en frente la Casa del Ayuntamiento.

Portomarín
Portomarín

Al pasar Portomarín, tenemos que tener paciencia para enfrentarnos a una fuerte y larga subida que hace de esta etapa la más dura de estas tres. Al llegar a Ventas de Narón, comenzamos un descenso hasta Palas de Rei, otro ayuntamiento lucense donde podemos parar a hacer un descanso. Después, el tramo entre Palas y Melide (ya en la provincia de A Coruña), transcurre por un relieve con bastantes subidas y bajadas donde podemos ya notar el cansancio de la etapa. Pero todo sacrificio tiene su recompensa, y en Melide tenemos buenos locales para recuperar fuerzas con unas raciones de pulpo a feira. La pulperías más famosas son Garnacha o Ezequiel, aunque podemos comer bien cualquier tipo de comida, gallega o no, en toda la villa.

Pulpo en Melide
Pulpo en Melide

Gastos día 2:
· Desayuno (Cafetería Anduriñas, Sarria): 11€
· Comida (2 bocatas 2cañas, Casa Molar, Ventas de Narón): 11.50€
· Cena (Pulpería A Garnacha, Melide): 19.90€
· Hospedaje Sony (Melide): 30 €
· Otros: 15.60€

Ribadiso
Ribadiso

Tercera etapa: Melide – Compostela (56.10 km)

Esta última etapa del Camino hasta Compostela es la típica  rompepiernas tan común en las tierras gallegas. Contínuas subidas y bajadas, pero siempre entre hermosos paisajes del rural. Si ya el Camino Francés tiene muchísima gente en verano, a partir de la villa de Arzúa se juntan toda la afluencia de los caminos del Norte (podéis ver el diario de este camino en bici desde Irún en este enlace)y Primitivo, por lo que estamos ante la etapa más concurrida del Camino de Santiago. Concluimos la última subida de la etapa en San Marcos y a partir del Monte del Gozo ya podemos ver Compostela y las torres de la Catedral. Entramos en la ciudad por el hermoso Barrio de San Pedro para acabar, como no, en la famosa Praza do Obradoiro. Después de disfrutar de esta impresionate plaza, es fundamental dedicar por lo menos un par de días para conocer esta ciudad, siguiendo los consejos de esta otra entrada de mi blog. Y si continuamos con fuerzas, otra buena opción es seguir pedalenado por el Camino hasta Fisterra, de la que también podéis ver un diario similar a este en esta otra entrada. Buen camino!

Compostela
Compostela

Gastos día 3:
· Desayuno (Restaurante Sony, Melide): 10€
· Comida (2 comidas 2 bebidas, Rte Esquipa, Salceda): 9.30€
· Otros: 3€

Total gastos: 321.7€ (160.85 € persona) en 3 días, incluyendo dormir en Pedrafita y el desplazamiento hasta allí
Total kilómetros: 170.33 km (según el cuentakilómetros de la bici)

Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir una experiencia vuestra similar, no dudeis poner un comentario.

 

De Compostela a Fisterra en bici polo Camiño Xacobeo

 

Fisterra y su faro desde el camino
Fisterra e o seu faro dende o camiño

Xa fose pola adicción que produce a moita xente a peregrinaxe a Compostela ou simplemente por pasar unha fin de semana dunha forma diferente, cada vez máis pelegríns deciden continuar ate Fisterra polo Camiño Xacobeo. Nesta nova entrada do meu blog, comparto con vos o diario da viaxe (con gastos para dúas persoas, quilómetros e consellos) para facer este camiño en dous días polo trazado orixinal do camiño con bici de montaña.

 

 

El Camino en tierras de Dumbría
O Camiño en terras de Dumbría

 

Canto tempo dedico a facer este tramo do Camiño?

 

Eu recomendo facelo en dous días, ainda que é posible facelo en un só se cumplides os seguintes requisitos:

  • Estar en boa forma física e habituados a andar en bici
  • Gústavos madrugar
  • Facedes o camiño cando os días son longos e non hai moito barro (de maio a setembro)
  • Non vos importa ir por estrada

 

 

Corcubión dende Cee
Corcubión dende Cee

Pola contra, eu recomendo facelo en dous días se cumplides algún dos seguintes requisitos:

  • Queredes ir polo tramo orixinal do camiño (o mesmo que usan os pelegríns a pé), e o mínimo por estrada alternativa
  • Tomades o camiño de forma relaxada e, ademáis, non vos gusta madrugar
  • Gústavos parar nos lugares de interese, a ver paisaxes, a tomar algo, a comer con calma…

Por estas razóns, penso que é mellor dividir os 100 quilómetros ate o final do camiño en dúas etapas, pasando a noite en Olveiroa, unha aldea que está máis ou menos á metade do percorrido e que conta con bastantes servicios para os pelegríns.

 

 

Ponte Maceira
Ponte Maceira

 

Primeira etapa: Compostela – Olveiroa (58.07 km)

 

Partindo da Praza do Obradoiro, o camiño comeza descendendo pola rua que baixa a carón do Hostal dos Reis Católicos, a Rua das Hortas. A partir de aquí, xa non temos máis que seguir as flechas amarelas e en pouco máis dun quilómetro xa estamos fóra da cidade de Compostela pedaleando nunha pista de terra entre árbores. Despois, alternando entre a terra e o asfalto, e tras superar o nada doado Alto do Mar de Ovellas, descendemos ate Ponte Maceira, unha fermosa e ben conservada aldea ao carón do Río Tambre. A pouca distancia chegamos a localidade de Negreira, con moitos servizos para comer ou tomar algo.

 

 

Poco después de Negreira
Pouco despois de Negreira

Ao pasar Negreira, voltamos a subir durante uns 10 quilómetros bastante progresivos por unha fermosa paisaxe tipica do rural galego, que fai desta parte unha das miñas favoritas do Camiño a Fisterra. Unha vez que comezamos a descender ao pasar a aldea de Cornovo, cada vez temos mais asfalto, que vai estar máis presente ate Olveiroa.

 

 

Tramo del Camino por carretera
Tramo do Camiño por estrada

 

Gastos día 1:

 

Comida (Restaurante Barqueiro, Negreira): 26.60 €

Cea (Tapas e cañas en As Pías, Olveiroa): 9.80 €

Dormir en habitación dobre con baño (Casa Loncho, Olveiroa): 40 €

Outros (Bebidas, cañas, cafés…): 8 €

 

 

Ermita de nosa Señora das Neves
Ermita da Virxen das Neves

 

Segunda etapa: Olveiroa – Faro de Fisterra (46.8 km)

 

Sen madrugar moito, saímos de Olveiroa e continuamos por pistas de terra polos montes do Concello de Dumbría. Un pouco máis adiante da aldea de Hospital, pasamos pola curiosa Ermita da Virxe das Neves, e uns quilómetros despois xa podemos ver o mar e, tras unha perigosa baixada (pedras e moita pendente) chegamos a Cee. Tanto Cee, como a localidade veciña de Corcubión, son bos lugares para descansar e xantar polos servizos dos que dispoñen, ainda que é moito máis turística a vila de Corcubión.

 

 

Bajada peligrosa hacia Cee, con Corcubión al fondo
Baixada perigosa ata Cee, con Corcubión ao fondo

Dende Corcubión, cruzamos un monte e voltamos ao mar nas localidades de Estorde e Sardiñeiro. A poucos quilómetros desta última localidade, pouco despois de iniciar un descenso, podemos gozar dunha fermosa panorámica da vila de Fisterra e o seu faro, unha das paisaxes máis fotografiadas deste Camiño

 

 

Praia da Langosteira desde Fisterra
Praia da Langosteira dende Fisterra

Xa case chagando ao destino final, o camiño continúa a carón da Praia da Langosteira, e ao rematar ésta chega a vila mariñeira de Fisterra. A uns 3 quilómetros de Fisterra chegamos ao seu faro, punto final deste Camiño (se non se decide continuar ate Muxía) e lugar onde moitos pelegríns contemplan, se o tempo o permite, unhas das postas de sol máis espectaculares que se poden ver no mundo.

 

 

Faro de Fisterra
Faro de Fisterra

 

Gastos día 2:

 

Almorzo (Casa Loncho, Olveiroa): 7 €

Comida (Restaurante Carrumeiro, Corcubión): 28 €

Outros: 7.20 €

 

Total gastos: 126.6 € (63.3 € persoa) en 2 dias

Total quilómetros: 104.87 km (segundo o contaquilómetros da bici)

 

E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha experiencia vosa similar, non dudedes en poñer un comentario.

 

 

 

De Compostela a Fisterra en bici por el Camino Xacobeo

 

Fisterra y su faro desde el camino
Fisterra y su faro desde el camino

Ya fuese por la adicción que produce a mucha gente peregrinar a Compostela o simplemente por pasar un fin de semana de una forma difente, cada vez más peregrinos deciden continuar hasta Fisterra por el Camino Xacobeo. En esta nueva entrada de mi blog, comparto con vosotros el diario de viaje (con gastos para dos personas, kilómetros y consejos) para hacer este camino en dos días por el trazado original del camino con bici de montaña.

El Camino en tierras de Dumbría
El Camino en tierras de Dumbría

Cuanto tiempo dedico a hacer este tramo del Camino?

Yo recomiendo hacerlo en dos días, aunque es posible hacerlo en uno sólo si cumplís los siguientes requisitos:
– Estar en buena forma física y habituados a andar en bici

– Os gusta madrugar
– Hacéis el camino cuando los días son largos y no hay mucho barro (de mayo a septiembre)
– No os importa ir por carretera

Corcubión dende Cee
Corcubión desde Cee

Por el contrario, yo recomiendo hacerlo en dos días si cumplís alguno de los siguientes requisitos:
– Queréis ir por el tramo original del camino (el mismo que usan los peregrinos a pie), y lo mínimo por carretera alternativa
– Tomáis el camino de forma relajada y, además, no os gusta madrugar
– Os gusta parar en los lugares de interés, a ver paisajes, a tomar algo, a comer con calma…

Por estas razones, pienso que es mejor dividir los 100 kilómetros hasta el final del camino en dos etapas, pasando la noche en Olveiroa, una aldea que está más o menos a la mitad del recorrido y que cuenta con bastantes servicios para los peregrinos.

Ponte Maceira
Ponte Maceira

Primera etapa: Compostela – Olveiroa (58.07 km)

Partiendo de la Praza do Obradoiro, el camino comienza descendiendo por la calle que baja al lado del Hostal dos Reis Católicos, a Rua das Hortas. A partir de aquí, ya no tenemos más que seguir las flechas amarillas y en poco más de un kilómetro ya estamos fuera de la ciudad de Compostela pedaleando en una pista de tierra entre árboles. Después, alternando entre la tierra y el asfalto, y tras superar el nada fácil Alto do Mar de Ovellas, descendemos hasta Ponte Maceira, una hermosa y bien conservada aldea al lado del Río Tambre. A poca distancia llegamos a la localidad de Negreira, con muchos servicios para comer o tomar algo.

Poco después de Negreira
Poco después de Negreira

Al pasar Negreira, volvemos subir durante unos 10 kilómetros bastante progresivos por un hermoso paisaje tipico del rural gallego, que hace de esta parte una de mis favoritas del Camino a Fisterra. Una vez que comenzamos a descender al pasar la aldea de Cornovo, cada vez tenemos mas asfalto, que va a estar más presente hasta Olveiroa.

Tramo del Camino por carretera
Tramo del Camino por carretera

Gastos día 1:

Comida (Restaurante Barqueiro, Negreira): 26.60 €
Cena (Tapas y cañas en As Pías, Olveiroa): 9.80 €
Dormir en habitación doble con baño (Casa Loncho, Olveiroa): 40 €
Otros (Bebidas, cañas, cafés…): 8 €

Ermita de nosa Señora das Neves
Ermita de la Virxen das Neves

Segunda etapa: Olveiroa – Faro de Fisterra (46.8 km)

Sin madrugar mucho, salimos de Olveiroa y continuamos por pistas de tierra por los montes del Ayuntamiento de Dumbría. Un poco más adelante de la aldea de Hospital, pasamos por la curiosa Ermita de la Virxen das Neves, y unos kilómetros después ya podemos ver el mar y, tras una peligrosa bajada (piedras y mucha pendiente) llegamos a Cee. Tanto Cee, como la localidad vecina de Corcubión, son buenos lugares para descansar y comer por los servicios de los que disponen, aunque es mucho más turística la villa de Corcubión.

Bajada peligrosa hacia Cee, con Corcubión al fondo
Bajada peligrosa hacia Cee, con Corcubión al fondo

Desde Corcubión, cruzamos un monte y volvemos al mar en las localidades de Estorde y Sardiñeiro. A pocos kilómetros de esta última localidad, poco después de iniciar un descenso, podemos disfrutar de una hermosa panorámica de la villa de Fisterra y su faro, una de los paisajes más fotografiadas de este Camino.

Praia da Langosteira desde Fisterra
Praia da Langosteira desde Fisterra

Ya casi llegando al destino final, el camino continúa al lado de la Praia da Langosteira, y al acabar ésta llega a la villa marinera de Fisterra. A unos 3 kilómetros de Fisterra llegamos a su faro, punto final de este Camino (si no se decide continuar hasta Muxía) y lugar donde muchos peregrinos contemplan, si el tiempo lo permite, una de las puestas de sol más espectaculares que se pueden ver en el mundo.

Faro de Fisterra
Faro de Fisterra

Gastos día 2:

Desayuno (Casa Loncho, Olveiroa): 7 €
Comida (Restaurante Carrumeiro, Corcubión): 28 €
Otros: 7.20 €

Total gastos: 126.6 € (63.3 € persona) en 2 dias
Total kilómetros: 104.87 km (según el cuentaquilómetros de la bici)

Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir una experiencia vuestra similar, no dudedes en poner un comentario.

 

GUIA PRACTICA PARA VIAXAR POR EUROPA EN COCHE: 20 cousas que debes saber para percorrer Europa en coche

Escocia, agosto 2010
Escocia, agosto 2010

Despois de varias viaxes por Europa en coche, moitas de elas compartidas con vos neste blog en diarios de viaxe, decidinme facer unha entrada con consellos para conducir por moitos paises europeos en coche propio ou de aluguer. A razón é, sobre todo, para responder a moitas preguntas que me deixachedes e que fun respondendo en comentarios ou por correo electrónico, e que penso que poderían ser útiles para compartir con calquer persoa que guste de viaxar desta maneira.

Noruega, julio 2009
Noruega, xullo 2009

Antes de nada, comentarvos que esta guía práctica a fago tendo en conta os países que teño visitado en coche, algúns deles en varias ocasións, e que comprenden moitos da Unión Europea (a excepción dalgún do Leste de Europa e Grecia) e afíns como Noruega, Suiza e algún pequeno estado como Litchestein, Andorra ou Mónaco. Por último, decirvos que esta guía é tamén moi útil se viaxades noutro vehículo como motocicleta, autocaravana ou camión, aínda que pode variar algo no relacionado con peaxes, documentación ou accesorios obligatorios.

Luxemburgo, agosto 2008
Luxemburgo, agosto 2008

Cales son as principais vantaxes de viaxar por Europa en coche?

A principal vantaxe é sen dúbida a libertade. Podes ir ver o que queres, cando queres e sobre todo, onde queres. Se fas unha viaxe en transporte público podes ver o difícil que é chegar a certos lugares fora dos grandes núcleos de población. Desplazarse ate un parque natural, unha fermosa praia ou algunha pequena aldea perdida tórnase complicado se non temos un vehículo particular. A miña experiencia cando viaxo sen o coche é que sempre acabo visitando ou cidades ou sitios moi turísticos, e boto de menos as paisaxes rurais, as praias sen xente ou as aldeas onde fai tempo que non pasan turistas.

Austria, agosto 2005
Austria, agosto 2005

Ademáis do anterior, hai que ter en conta que nos resultará máis económico a viaxe canto máis persoas vaian no vehículo. Outra vantaxe de ir en coche é que podes levar moito máis equipaxe, como material de acampada (o que fai que aforremos bastantes cartos en aloxamento), elementos electrónicos (portátil, etc…) ou incluso unhas bicis. Por outro lado, unha cousa que me agrada moito é que ao levar matricula estranxeira moita xente te ven falar para interesarse pola tua viaxe.

Arredores de Glencolumbkille
Irlanda, agosto 2010

E cuais son os principais inconvintes?

Pero desplazarse en vehículo propio tamén ten inconvintes. O primeiro de todo é que se vas a ver só cidades o coche pode convertirse nun incordio. De feito, se es de esas persoas que só queren visitar algunhas das cidades máis grandes e turísticas de Europa como Londres, París, Berlín, etc… e non te interesan as zonas fora dos grandes entornos urbanos, entón recoméndote que vaias en transporte público.

Carretera en el sur de Francia, Abril 2009
Estrada no sur de Francia, Abril 2009

Porque moverse en coche nas cidades moi grandes pode ser ás veces unha perda de tempo e cartos (perderse, non atopar onde aparcar, pagar moito polos aparcamentos, ….). Outra cousa mala de ir en transporte privado respecto ao público é a falta de interacción con xente local e outros viaxeiros durante os desplazamentos, ainda que penso que esto se compensa coa facilidade de acceder a zonas pouco turísticas no coche, que soen ser máis amables cos forasteiros.

Crossing The Arctic Cicle in Sweden
Atravesando o Círculo Polar Ártico en Suecia, xullo 2009

Mellor viaxar en coche propio ou de aluguer?

Depende sobre todo da distancia respecto a poboación de orixe e dos días que imos estar. Se por exemplo, dispoñemos de só 10 días para percorrer Suecia está claro que compensa o aluguer. Porén, se imos pasar 15 días na Bretaña francesa aconsello sen dúbida ir en coche propio. Personalmente, como moitas das miñas viaxes son de aproximadamente un mes, a maior parte das veces eu utilizo o meu vehículo particular.

Escocia, agosto 2010
Escocia, agosto 2010

Que documentación necesito se viaxo con meu propio coche?

Para os países da UE e afíns, necesito a mesma documentación que é obrigatoria aqui. O que si se debe levar a maiores, é a carta verde do seguro (se non vola envían á casa a podedes solicitar gratuitamente á vosa compañía de seguros) e o último recibo do seguro pagado. O carnet de conducir de aqui tamén é válido, polo que non fai falla pedir o carnet de conducir internacional.

Atravesando un puente abrible en Gotemburgo, Suecia, julio 2011
Atravesando unha ponte abrible en Gotemburgo, Suecia, xullo 2011

É necesario ampliar a cobertura do seguro?

Ainda que todos os seguros serios teñen que ofrecer asistencia en estrada incluída na póliza en toda a UE, é necesario preguntar na nosa compañía sobre os límite de cartos que temos na asistencia e se se pode ampliar, xa que en caso de accidente ou avería grave pode ser que teñamos que pagar nós parte do traslado do vehículo. Se se viaxa a menudo, pode ser interesante facerse socio dalgunha asociación automovilista como RACE ou RACC, que amplian a cobertura nestes casos.

Lago Leman, Francia y Suiza, agosto de 2011
Lago Leman, Francia e Suiza, agosto de 2011

Que accesorios debo levar no meu vehículo?

Aparte dos obligatorios aqui (triángulos, chaleco, …), en algúns países é tamén necesario levar cousas como extintor (Bélxica), alcolímetro (en Francia, son de un so uso e os venden en gasolineras) ou gancho para remolcar (países dos Balcáns).

Puerto de Larrau, Navarra, octubre 2009
Porto de Larrau, Navarra, outubro 2009

É recomendable facer algunha modificación no vehículo antes de partir?

Polo xeral non é necesario máis que facer unha boa revisión ao vehículo antes de sair (niveis, rodas, cambiar aceite e filtro se imos facer moitos quilómetros,…), pero pouco máis. O único se imos circular por países con moita neve no inverno (países escandinavos, ou zonas altas dos Alpes), onde poden obligarnos a levar pneumáticos de cravos. Por outro lado, se imos circular por zonas moi despobladas eu aconsello (aparte de circular co depósito cheo) levar unha roda de reposto de tamaño normal. Eu cambiei a miña de galleta por unha normal cando fixen a viaxe ao Cabo Norte, xa que no norte dos países escandinavos hai zonas con moi pouca poboación.

Islas Lofoten, Noruega, julio 2009
Illas Lofoten, Noruega, xullo 2009

Que normas de tráfico debo de coñecer para conducir por certos países?

Ainda que as normas de tráfico son bastante similares en toda a UE, pode haber certas variacións nalgúns países. Por exemplo, debemos fixarnos nos límites de velocidade, que ainda que nas vías urbanas é practicamente xeralizado os 50 km/h, si pode ser diferente en vías interurbanas (80, 90 ou 100 en función do país e estrada) e nas autoestradas (en Francia varía entre 110 e 130 dependendo da vía e da humidade, e en Alemaña nen sequera hai límite en moitos tramos das Autobahn). Nas fronteiras de cada país sempre existe un panel informativo con estes límites.

Austria, agosto 2011
Austria, agosto 2011

Outra cousa a ter en conta é a obrigatoriedade de levar as luces de cruce acesas todo o día nos países escandinavos e en moitos do leste de Europa. En outros, como Alemaña ou Holanda, só é recomendado o seu uso polo día. Tamén hai que fixarse na tasa de alcolemia, que ainda que na maioría dos países é a mesma que aquí, nalgúns do leste pode ser incluso de 0,0. De todos os xeitos, recomendo cumprir o máximo posíble as normas de cada país, non só por seguridade, senón tamén pola obrigatoriedade de pagalas ao momento.

Holanda, agosto 2008
Holanda, agosto 2008

En que consiste a pegatina ecolóxica?

De momento só é necesaria para o acceso ás cidades alemanas, ainda que é posible que non tarde moito en ser obrigatoria tamén noutros países. Así que se ides entrar nas cidades de Alemaña, debedes saber que en moitas delas só permiten o acceso a automóbiles que cumplan determinadas condicións anticontaminación. Se ides nun coche gasolina catalizado ou un diesel non moi antigo podedes chegar até o mesmo centro, ainda que tedes que levar posta na marxe inferior dereita a pegatina verde. A pegatina a podedes conseguir en moitos talleres dese país, ou incluso a través da delegación da TÜV (a ITV alemana) en Madrid.

Pegatina ecológica alemana
Pegatina ecolóxica alemana

Hai que facer algún trámite para cruzar as fronteiras?

Viaxando en coche ou moto, en todos os países de UE, acollidos no Tratado Schengen, non é necesario ningún trámite xa que están rexidos polo libre movemento de transportes e mercancías. Podo decir, que as fronteiras entre moitos países son practicamente inexistentes, e o único que vemos é un panel que nos indica o país e os límites de velocidade. Porén, nalgunhas teño visto algún control aleatorio da policía, supoño que para o control de contrabando, inmigración, …

Pirineos franceses, diciembre 2011
Pirineos franceses, decembro 2011

En que países europeos hai peaxes e cuais son as formas de pago?

Poucos países de Europa non teñen ningún tramo de peaxe. Que eu me lembre, non teñen peaxes Alemaña, Bélxica, Luxemburgo e pouco máis. Outros, como en Holanda, Suecia, Dinamarca ou Reino Unido, as autoestradas son gratuitas, ainda que pode haber algún túnel ou ponte de pago. Despois hai varios países como Suíza, Austria ou Eslovenia que hai que mercar unha pegatina nas gasoliñeiras (con duracción variable en función do país, por exemplo en Austria se pode comprar para un mínimo de 10 días, e outros como Eslovenia hai unha única viñeta para un ano).

Pegatina para los peajes en Austria
Pegatina para os peaxes en Austria

Noruega nas entradas de algunhas localidades, e Portugal nas autovías, teñen un sistema de pago automático no que hai que poñer un aparatiño que che carga o importe á conta bancaria, aínda que no caso de Noruega tamén se pode pagar nas gasoliñeiras ou despois por banco cun recargo (ate te mandan unha carta á casa do teu país ca conta onde facer o pago). No resto dos países, teñen un peaxe similar ao de aquí nas autoestradas, aínda que en moitas de elas non hai personal nas cabinas de pago e en algunhas non hai máis remedio que pagar con tarxeta de crédito (e coidado, porque hai sitios onde non aceptan as de débito).

Austria, agosto 2005
Austria, agosto 2005

Son os combustibeis moito máis caros que aquí?

Excepto en Andorra e en Luxemburgo no ano 2008, nunca estiven nun país de Europa cos combustibles máis baratos que aquí. Nalgúns casos, como Italia, teñen uns precios altísimos. Cando fagades o presuposto da viaxe, tende en conta sempre que ides gastar bastante máis en carburante que aquí.

Cerca del Cabo Norte en Noruega, julio 2009
Preto do Cabo Norte en Noruega, xullo 2009

Como son as estacións de servizo e cual é o método de pago?

En todos os países dos que falo nesta entrada soen ter unha boa rede de estacións de servizo e en moitos con mellor calidade de combustible que aquí. Só hai que non apurar moito o depósito en certas zonas pouco poboadas como pode ser o norte dos países escandinavos. En case todos os países, é moi raro que haxa un servizo atendido e non hai máis remedio que botar nós o carburante ao vehículo. Respecto ao método de pago, recomendo usar sempre tarxeta, para non levar cartos en metálico. Tamén teño visto gasoliñeiras sen nengún persoal, onde se paga metendo a tarxeta nunha especie de caixeiro automático no surtidor. Este tipo de estacións son moi comúns en Francia; e en certos países como Suecia, teñen un prezo bastante inferior as estacións de servizo convencionais.

Eslovenia, agosto 2011
Eslovenia, agosto 2011

Como é o estacionamento en moitos países?

En moitos países, teñen un sistema de pago parecido a zona azul de aquí, con parquímetros onde poñer a moeda ou tarxeta. Noutros, hai que comprar un disco no que hai que poñer a hora de chegada, xa que hai zonas con tempo de estacionamento limitado. En moitos casos, recomendo ir directamente a un aparcadoiro público de pago como os de aquí, para non andar pendentes da renovación do tícket, e ademáis nos esquecemos de posibles multas ou roubos. En ocasións, son máis baratos que aquí.

Tunel en Mónaco, abril 2009
Túnel en Mónaco, abril 2009

Que podo facer para aforrar diñeiro na viaxe?

Viaxar en coche ten moitas vantaxes no que respecta a aforrar cartos. Neste senso, recomendo levar material de acampada, para reducir considerablemente os costes de aloxamento. Se viaxamos en furgoneta, ou incluso nun coche familiar, temos a vantaxe de durmir no interior do vehículo. Eu mesmo, como sempre tiven coches familiares, en moitos casos durmimos dúas persoas poñendo un colchón enrollable na parte de atrás do coche, como podedes ver nesta foto.

Coche cama
Coche cama

Outra forma de aforrar é utilizando algún ferri para evitar facer quilómetros por estrada e noites no camiño. Repecto ao combustible, recomendo non utilizar as estacións de servizo das autoestradas (son algo máis caras), e nalgúns países como Francia, é mellor repostar nas gasoliñeiras que teñen moitos centros comerciais, moito máis baratas. Por último, e esto o digo por experiencia, en poucos casos recomendo evitar os peaxes, xa que polo xeral as vías alternativas gratuitas soen ter moito tráfico, pasan por nucleos de poboación, etc… e o que aforramos na peaxe o gastamos en tempo, combustible ou posibles multas… ou acabamos perdéndonos e dando voltas buscando o camiño.

Suiza, agosto 2011
Suiza, agosto 2011

Que consideracións hai que ter nos países que se conduce pola esquerda?

Afortunadamente, en Europa só se conduce pola esquerda no Reino Unido e Irlanda. Non é que sexa moi complicado, xa que penso que é cuestión de adaptarse, ainda que os primeiros quilómetros teremos que ir un pouco máis atentos do normal, especialmente nos cruces e rotondas. Tamén debemos adaptarnos ás distancias que poñen nos paneis e aos límites de velocidade, xa que veñen en millas.

Nota no salpicadero cos límites máis comúns de millas por hora pasados a quilómetros por hora
Nota no salpicadeiro cos límites máis comúns de millas por hora pasados a quilómetros por hora

Se alugamos o vehículo, teremos que acostumarnos a manexar o cambio de marchas coa man esquerda, pero teremos a vantaxe de levar o volante na dereita e o velocímetro en millas. Se imos no noso propio coche (só recomendable se estamos moitos días alí), hai que poñer unha pegatina nos faros para non deslumbrar cando levemos as luces de cruce acesas (ver foto), e recomendo ademáis levar escrito nunha zona visible do salpicadero os equivalentes de velocides en millas e km/h para non pasarnos ningún límite de velocidade.

Adhesivo para adaptar a luz dos faros á circulación pola esquerda
Adhesivo para adaptar a luz dos faros á circulación pola esquerda

Que teño que ter en conta á hora de alugar un vehículo?

O primeiro que recomendo se alugades vehículo no estranxeiro é que vos decidades por unha compañía de certo prestixio. Ainda que as veces soen ser un pouquiño máis caras que outras, penso que compensa, especialmente cando hai algún problema. De todos os xeitos, sempre se debe revisar ben o contrato de aluguer e fixarse ben se en caso de accidente temos que pagar unha franquicia (recomendable se a franquicia non é moi grande, xa que o aluguer será máis barato) e se imos desplazarnos por varios países ver cales inclúe o seguro. Se viaxades en temporada alta, é boa cousa reservar antes o vehículo, e recordade que en moitos casos vos esixiran unha fianza a cargo dunha tarxeta de crédito. Por último, antes de coller o coche e xusto antes de deixalo, botarlle un vistazo aos posibles rascazos que ten o coche para que non vos responsabilicen a vos.

La Toscana en coche de alquiler, Italia, diciembre 2012
A Toscana en coche de aluguer, Italia, decembro 2012

Algún consello no referente á seguridade contra os roubos?

Polo xeral, viaxar por Europa é bastante seguro. De feito, nos países do centro e norte de Europa podo decir que son máis seguros que aquí en moitos aspectos. No resto dos países, compre ter as mesmas normas básicas propias do sentido común que cando estamos aquí: non deixar cousas de valor á vista ao estacionar, evitar os barrios marxinais, etc…

Puente 25 de abril en Lisboa, Portugal, diciembre 2009
Ponte 25 de abril en Lisboa, Portugal, decembro 2009

Hai diferenzas na forma de conducir entre os países?

Os conductores do centro e norte de Europa son bastantes cumplidores coas normas de circulación, e pódese decir que non o son tanto os do sur e o leste, ainda que non hai que asustarse xa que en ningún momento chega a ser perigoso. Persoalmente, penso que os conductores franceses son os máis cumpridores e os italianos os que menos, pero, repito, por toda a UE pódese conducir con tranquilidade.

Atasco en Florencia
Atasco en Florencia

Como debo levar a equipaxe con seguridade?

Se viaxamos moitos días, é normal que levemos moita equipaxe, en especial se levamos material de acampada ou bicicletas. Para evitar sancións, non debemos levar o equipaxe solto polo vehículo e debemos separar a zona de carga da dos pasaxeiros cunha rede. En moitos casos é recomendable levar un cofre na baca para aliviar o espazo do habitáculo. Se levamos bicicletas, o mellor é levalas suxeitas cun equipo homologado. Eu penso que o mellor sistema é o portabicicletas que se acopla ao remolque do coche, e ainda que a instalación é cara e ademáis as bicis van no exterior, é mellor sistema que levalas no teito (aumenta moito o consumo e é un perigo ao entrar nos parquins) ou colgadas do portón (non deixa ver as luces en moitos casos). Persoalmente eu opto por levalas no interior do coche, ben amarradas, xa que non afectan ao consumo e non están expostas a roubos. Non sei se é do todo legal (penso que si ao ir atadas), mais até o día de hoxe nunca tiven problemas.

Cabaña en Loftahammar
Cabaña en Loftahammar, Suecia, xullo 2012

Suxerencias

E estes son as que eu considero as 20 cousas máis importantes para conducir por Europa; e xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha duda, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha viaxe vosa similar, non dudedes en poñer un comentario.

Ademáis, aquí podes consultar varios diarios de viaxe con distintos percorridos, gastos, suxerencias, …

Viaxe ao Cabo Norte

Viaxe á Escocia e Irlanda

Viaxe aos fiordos noruegos, Austria, Eslovenia, norte de Italia, …

Viaxe por Europa en coche e algo en bici

Consellos para viaxar por Francia en coche con pouco diñeiro

GUIA PRACTICA PARA VIAJAR POR EUROPA EN COCHE: 20 cosas que debes saber para recorrer Europa en coche

Escocia, agosto 2010
Escocia, agosto 2010

Después de varios viajes por Europa en coche, muchas de ellas compartidas con vosotros en este blog en diarios de viaje, me decidí hacer una entrada con consejos para conducir por muchos países europeos en coche propio o de alquiler. La razón es, sobre todo, para responder muchas preguntas que me dejásteis y que fui respondiendo en comentarios o por correo electrónico, y que pienso que podrían ser útiles para compartir con cualquier persona que le guste viajar de esta manera.

Noruega, julio 2009
Noruega, julio 2009

Antes de nada, comentaros que esta guía práctica la hago teniendo en cuenta los países que he visitado en coche, algunos de ellos en varias ocasiones, y que comprenden muchos de la Unión Europea (a excepción de alguno del Este de Europa y Grecia) y afines como Noruega, Suiza y algún pequeño estado como Litchestein, Andorra o Mónaco. Por último, deciros que esta guía es también muy útil si viajáis en otro vehículo como moto, autocaravana o camión, aunque puede variar algo en lo relacionado con peajes, documentación o accesorios obligatorios.

Luxemburgo, agosto 2008
Luxemburgo, agosto 2008

¿Cuáles son las principales ventajas de viajar por Europa en coche?

La principal ventaja es sin duda la libertad. Puedes ir ver lo que quieres, cuando quieres y sobre todo, donde quieres. Si haces un viaje en transporte público puedes ver lo difícil que es llegar a ciertos lugares fuera de los grandes núcleos de población. Desplazarse hasta un parque natural, una hermosa playa o alguna pequeña aldea perdida se vuelve complicado si no tenemos un vehículo particular. Mi experiencia cuando viajo sin el coche, es que siempre acabo visitando o ciudades o sitios muy turísticos, y echo de menos los paisajes rurales, las playas sin gente o las aldeas donde hace tiempo que no pasan turistas.

Austria, agosto 2005
Austria, agosto 2005

Además de lo anterior, hay que tener en cuenta que nos resultará más económico el viaje cuanto más personas vayan en el vehículo. Otra ventaja de ir en coche es que puedes llevar mucho más equipaje, como material de acampada (lo que hace que ahorremos bastante en alojamiento), elementos electrónicos (portátil, etc…) o incluso unas bicis. Por otro lado, una cosa que me agrada mucho es que al llevar matricula extranjera mucha gente te viene hablar para interesarse por tu viaje.

Arredores de Glencolumbkille
Irlanda, agosto 2010

¿Y cuáles son los principales inconvenientes?

Pero desplazarse en vehículo propio también tiene inconvenientes. El primero de todo es que si vas a ver sólo ciudades, el coche puede convertirse en un incordio. De hecho, si eres de esas personas que sólo quieren visitar algunas de las ciudades más grandes y turísticas de Europa como Londres, París, Berlín, etc… y no te interesan las zonas fuera de los grandes entornos urbanos, entonces te recomiendo que vayas en transporte público.

Carretera en el sur de Francia, Abril 2009
Carretera en el sur de Francia, Abril 2009

Porque moverse en coche en las ciudades muy grandes puede ser a veces una pérdida de tiempo y dinero (perderse, no encontrar dónde aparcar, pagar mucho por los aparcamientos, ….). Otra cosa mala de ir en transporte privado respecto al público es la falta de interacción con gente local y otros viajeros durante los desplazamientos, aunque pienso que esto se compensa con la facilidad de acceder a zonas poco turísticas en el coche, que suelen ser más amables con los forasteros.

Crossing The Arctic Cicle in Sweden
Atravesando el Círculo Polar Ártico en Suecia, julio 2009

¿Mejor viajar en coche propio o de alquiler?

Depende sobre todo de la distancia respecto la población de origen y de los días que vamos a estar. Si, por ejemplo, disponemos de sólo 10 días para recorrer Suecia, claro está que compensa el alquiler. Sin embargo, si vamos a pasar 15 días en la Bretaña francesa aconsejo sin duda ir en coche propio. Personalmente, como muchos de mis viajes son de aproximadamente un mes, la mayor parte de las veces yo utilizo mi vehículo particular.

Escocia, agosto 2010
Escocia, agosto 2010

¿Qué documentación necesito si viajo con mi propio coche?

Para los países de la UE y afines, necesito la misma documentación que es obligatoria aquí. Lo que sí se debe llevar la mayores, es la carta verde del seguro (si no os la envían a casa la podéis solicitar gratuitamente a vuestra compañía de seguros) y el último recibo del seguro pagado. El carnet de conducir de aquí también es válido, por lo que no hace falta pedir el carnet de conducir internacional.

Atravesando un puente abrible en Gotemburgo, Suecia, julio 2011
Atravesando un puente abrible en Gotemburgo, Suecia, julio 2011

¿Es necesario ampliar la cobertura del seguro?

Aunque todos los seguros serios tienen que ofrecer asistencia en carretera incluida en la póliza en toda la UE, es necesario preguntar en nuestra compañía sobre el límite de dinero que tenemos en la asistencia y si se puede ampliar, ya que en caso de accidente o avería grave puede ser que tengamos que pagar nosotros parte del traslado del vehículo. Si se viaja a menudo, puede ser interesante hacerse socio de alguna asociación automovilista como RACE o RACC, que amplían la cobertura en estos casos.

Lago Leman, Francia y Suiza, agosto de 2011
Lago Leman, Francia y Suiza, agosto de 2011

¿Qué accesorios debo llevar en mi vehículo?

A parte de los obligatorios aquí (triángulos, chaleco, …), en algunos países es también necesario llevar cosas como extintor (Bélgica), alcoholímetro (en Francia, son de un solo uso y los venden en gasolineras) o gancho para remolcar (países de los Balcanes).

Puerto de Larrau, Navarra, octubre 2009
Puerto de Larrau, Navarra, octubre 2009

¿Es recomendable hacer alguna modificación en el vehículo antes de partir?

Por lo general, no es necesario más que hacer una buena revisión al vehículo antes de salir (niveles, ruedas, cambiar aceite y filtro si vamos a hacer muchos kilómetros,…), pero poco más. Lo único si vamos circular por países con mucha nieve en invierno (Países Escandinavos, o zonas altas de los Alpes), donde pueden obligarnos a llevar neumáticos de clavos. Por otro lado, si vamos circular por zonas muy despobladas, yo aconsejo (aparte de circular con el depósito lleno) llevar una rueda de repuesto de tamaño normal. Yo cambié la mía de galleta por una normal cuando hice el viaje al Cabo Norte, ya que en el norte de los Países Escandinavos hay zonas con muy poca población.

Islas Lofoten, Noruega, julio 2009
Islas Lofoten, Noruega, julio 2009

¿Qué normas tráfico debo de conocer para conducir por ciertos países?

Aunque las normas de tráfico son bastante similares en toda la UE, puede haber ciertas variaciones en algunos países. Como por ejemplo, debemos fijarnos en los límites de velocidad, que aunque en las vías urbanas es prácticamente generalizado los 50 km/h, sí puede ser diferente en vías interurbanas (80, 90 o 100 en función del país y carretera) y en las autopistas (en Francia varía entre 110 y 130 dependiendo de la vía y de la humedad, y en Alemania ni siquiera hay límite en muchos tramos de las Autobahn). En las fronteras de cada país siempre existe un panel informativo con estos límites.

Austria, agosto 2011
Austria, agosto 2011

Otra cosa a tener en cuenta es la obligatoriedad de llevar las luces de cruce encendidas todo el día en los Países Escandinavos y en muchos del Este de Europa. En otros, como Alemania o Holanda, sólo es recomendado su uso por el día. También hay que fijarse en la tasa de alcoholemia, que aunque en la mayoría de los países es la misma que aquí, en algunos del Este puede ser incluso de 0,0. De todas formas, recomiendo cumplir lo máximo posible las normas de cada país, no solo por seguridad, sino también por la obligatoriedad de pagarlas al momento.

Holanda, agosto 2008
Holanda, agosto 2008

¿En qué consiste la pegatina ecológica?

De momento sólo es necesaria para el acceso a las ciudades alemanas, aunque es posible que no tarde mucho en ser obligatoria también en otros países. Así que, si vais a entrar en las ciudades de Alemania, debéis saber que en muchas de ellas sólo permiten el acceso a automóviles que cumplan determinadas condiciones anticontaminación. Si vais en un coche gasolina catalizado o un diésel no muy antiguo, podéis llegar hasta el mismo centro, aunque tenéis que llevar puesta en el margen inferior derecho la pegatina verde. La pegatina la podéis conseguir en muchos talleres del país, o incluso a través de la delegación de la TÜV (la ITV alemana) en Madrid.

Pegatina ecológica alemana
Pegatina ecológica alemana

¿Hay qué hacer algún trámite para cruzar las fronteras?

Viajando en coche o moto, en todos los países de UE, acogidos en el Tratado Schengen, no es necesario ningún trámite ya que están regidos por el libre movimiento de transportes y mercancías. Puedo decir que las fronteras entre muchos países son prácticamente inexistentes, y lo único que vemos es un panel que nos indica el país y los límites de velocidad. Sin embargo, en algunas he visto algún control aleatorio de la policía, supongo que para el control de contrabando, inmigración, …

Pirineos franceses, diciembre 2011
Pirineos franceses, diciembre 2011

¿En qué países europeos hay peajes y cuáles son las formas de pago?

Pocos países de Europa no tienen ningún tramo de peaje. Que yo recuerde, no tienen peajes Alemania, Bélgica, Luxemburgo y poco más. Otros, como en Holanda, Suecia, Dinamarca o Reino Unido, las autopistas son gratuitas, aunque puede haber algún túnel o puente de pago. Después hay varios países como Suiza, Austria o Eslovenia que hay que comprar una pegatina en las gasolineras (con duración variable en función del país, como por ejemplo en Austria, se puede comprar para un mínimo de 10 días, y otros como Eslovenia, desde 15 días a un año).

Pegatina para los peajes en Austria
Pegatina para los peajes en Austria

Noruega en las entradas de algunas localidades, y Portugal en las autovías, tienen un sistema de pago automático en el que hay que poner un aparato que te carga el importe a la cuenta bancaria, aunque en el caso de Noruega también se puede pagar en las gasolineras, o después por banco con un recargo (hasta te mandan una carta a casa en tu país con la cuenta donde hacer el pago). En el resto de los países, tienen un peaje similar al de aquí en las autopistas, aunque en muchas de ellas no hay personal en las cabinas de pago, y en algunas no hay más remedio que pagar con tarjeta de crédito (y cuidado, porque hay sitios donde no aceptan las de débito).

Austria, agosto 2005
Austria, agosto 2005

¿Son los combustibles mucho más caros que aquí?

Excepto en Andorra y en Luxemburgo en el año 2008, nunca estuve en un país de Europa con los combustibles más baratos que aquí. En algunos casos, como Italia, tienen unos precios altísimos. Cuando hagáis el presupuesto del viaje, tened en cuenta siempre que vais a gastar bastante más en carburante que aquí.

Cerca del Cabo Norte en Noruega, julio 2009
Cerca del Cabo Norte en Noruega, julio 2009

¿Cómo son las estaciones de servicio y cuál es el método de pago?

En todos los países de los que hablo en esta entrada suelen tener una buena red de estaciones de servicio, y en muchos con mejor calidad de combustible que aquí. Sólo hay que no apurar mucho el depósito en ciertas zonas poco pobladas como puede ser el norte de los Países Escandinavos. En casi todos los países, es muy raro que haya un servicio atendido, y no hay más remedio que echar nosotros el carburante al vehículo. Respecto al método de pago, recomiendo usar siempre tarjeta, para no llevar dinero en metálico. También he visto gasolineras sin ningún personal, donde se paga metiendo la tarjeta en una especie de cajero automático en el surtidor. Este tipo de estaciones son muy comunes en Francia; y en ciertos países como Suecia, tienen un precio bastante inferior a las estaciones de servicio convencionales.

Eslovenia, agosto 2011
Eslovenia, agosto 2011

¿Cómo es el estacionamento en muchos países?

En muchos países, tienen un sistema de pago parecido a la zona azul de aquí, con parquímetros donde poner la moneda o tarjeta. En otros, hay que comprar un disco en el que hay que poner la hora de llegada, ya que hay zonas con tiempo de estacionamiento limitado. En muchos casos, recomiendo ir directamente a un aparcamiento público de pago como los de aquí, para no andar pendientes de la renovación del ticket, y además nos olvidamos de posibles multas o robos. En ocasiones, son más baratos que aquí.

Tunel en Mónaco, abril 2009
Tunel en Mónaco, abril 2009

¿Qué puedo hacer para ahorrar dinero en el viaje?

Viajar en coche tiene muchas ventajas en lo que respecta a ahorrar dinero. En este sentido, recomiendo llevar material de acampada, para reducir considerablemente los costes de alojamiento. Si viajamos en furgoneta, o incluso en un coche familiar, tenemos la ventaja de dormir en el interior del vehículo. Yo incluso, como siempre tuve coches familiares, en muchos casos dormimos dos personas poniendo un colchón en la parte de atrás del coche, como cuento en esta entrada.

Coche cama
Coche cama

Otra forma de ahorrar es utilizando algún ferry para evitar hacer kilómetros por carretera y noches en el camino. Respecto al combustible, recomiendo no utilizar las estaciones de servicio de las autopistas (son algo más caras), y en algunos países como Francia, es mejor repostar en las gasolineras que tienen muchos centros comerciales, mucho más baratas. Por último, y esto lo digo por experiencia, en pocos casos recomiendo evitar los peajes, ya que por lo general las vías alternativas gratuitas suelen tener mucho tráfico, pasan por núcleos de población, etc… y lo que ahorramos en el peaje lo gastamos en tiempo, combustible o posibles multas… o acabamos perdiéndonos y dando vueltas buscando el camino.

Suiza, agosto 2011
Suiza, agosto 2011

¿Qué consideraciones hay que tener en los países que se conduce por la izquierda?

Afortunadamente, en Europa sólo se conduce por la izquierda en el Reino Unido e Irlanda. No es que sea muy complicado, ya que pienso que es cuestión de adaptarse, aunque los primeros kilómetros tendremos que ir uno poco más atentos de lo normal, especialmente en los cruces y rotondas. También debemos adaptarnos a las distancias que ponen en los paneles y a los límites de velocidad, ya que vienen en millas.

Nota no salpicadero cos límites máis comúns de millas por hora pasados a quilómetros por hora
Nota en el salpicadero con los límites más comunes de millas por hora pasados a kilómetros por hora

Si alquilamos el vehículo, tendremos que acostumbrarnos a manejar el cambio de marchas con la mano izquierda, pero tendremos la ventaja de llevar el volante en la derecha y el velocímetro en millas. Si vamos en nuestro propio coche (solo recomendable si estamos muchos días allí), hay que poner una pegatina en los faros para no deslumbrar cuando llevemos las luces de cruce encendidas (ver foto), y recomiendo además llevar escrito en una zona visible del salpicadero los equivalentes de velocidades en millas y km/h para no pasarnos ningún límite de velocidad.

Adhesivo para adaptar a luz dos faros á circulación pola esquerda
Adhesivo para adaptar la luz de los faros a la circulación por la izquierda

¿Qué tengo que tener en cuenta a la hora de alquilar un vehículo?

Lo primero que recomiendo si alquiláis vehículo en el extranjero es que os decidáis por una compañía de cierto prestigio. Aunque a veces suelen ser un poquito más caras que otras, pienso que compensa, especialmente cuando hay algún problema. De todas formas, siempre se debe revisar bien el contrato de alquiler y fijarse bien si en caso de accidente tenemos que pagar una franquicia (recomendable si la franquicia no es muy grande, ya que el alquiler será más barato), y si vamos desplazarnos por varios países, ver cuales incluye el seguro. Si viajáis en temporada alta, es buena cosa reservar antes el vehículo, y recordad que en muchos casos os exigirán una fianza a cargo de una tarjeta de crédito. Por último, antes de coger el coche y justo antes de dejarlo, echadle un vistazo a los posibles rascazos que tiene el coche para que no os responsabilicen a vosotros.

La Toscana en coche de alquiler, Italia, diciembre 2012
La Toscana en coche de alquiler, Italia, diciembre 2012

¿Algún consejo en lo referente a seguridad contra los robos?

Por lo general, viajar por Europa es bastante seguro. De hecho, en los países del centro y Norte de Europa puedo decir que son más seguros que aquí en muchos aspectos. En el resto de los países, hay que tener las mismas normas básicas propias del sentido común que cuando estamos aquí: no dejar cosas de valor a la vista al estacionar, evitar los barrios marginales, etc…

Puente 25 de abril en Lisboa, Portugal, diciembre 2009
Puente 25 de abril en Lisboa, Portugal, diciembre 2009

¿Hay diferencias en la forma de conducir entre los países?

Los conductores del Centro y Norte de Europa son bastantes cumplidores con las normas de circulación, y se puede decir que no lo son tanto los del Sur y el Este, aunque no hay que asustarse, ya que en ningún momento llega a ser peligroso. Personalmente, pienso que los conductores franceses son los más cumplidores y los italianos los que menos, pero, repito, por toda la UE se puede conducir con tranquilidad.

Atasco en Florencia
Atasco en Florencia

¿Cómo debo llevar el equipaje con seguridad?

Si viajamos muchos días, es normal que llevemos mucho equipaje, en especial si llevamos material de acampada o bicicletas. Para evitar sanciones, no debemos llevar el equipaje suelto por el vehículo y debemos separar la zona de carga de la de los pasajeros con una red. En muchos casos es recomendable llevar un cofre en la baca para aliviar el espacio del habitáculo. Si llevamos bicicletas, lo mejor es llevarlas sujetas con un equipo homologado. Yo pienso que el mejor sistema es el portabicicletas que se acopla al remolque del coche, y aunque la instalación es cara, y además las bicis van en el exterior, es mejor sistema que llevarlas en el techo (aumenta mucho el consumo y es un peligro al entrar en los parkings), o colgadas del portón (no deja ver las luces en muchos casos). Personalmente, yo opto por llevarlas en el interior del coche, bien atadas, ya que no afectan al consumo y no están expuestas a robos. No sé si es del todo legal (pienso que sí al ir atadas), pero hasta el día de hoy nunca tuve problemas.

Cabaña en Loftahammar
Cabaña en Loftahammar, Suecia, julio 2012

Sugerencias

Y estas son las que yo considero las 20 cosas más importantes para conducir por Europa; y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir un viaje vuestro similar, no dudéis en poner un comentario.

Además, aquí puedes consultar varios diarios de viaje con distintos recorridos, gastos, sugerencias, …

Viaje al Cabo Norte

Viaje a Escocia e Irlanda

Viaje a los fiordos noruegos, austria, eslovenia, norte de Italia,…

Viaje por Europa en coche y algo en bici

Consejos para viajar por Francia en coche con poco dinero

Viaje por el Centro de Europa con bicis

Viaje a Suecia en coche

Y aquí puedes leer más consejos para conducir en determinados países:

Conducir por Reino Unido e Irlanda

Conducir por Francia

Conducir por Alemania

Conducir por los Países Escandinavos

Blog de viajes