APRENDER A SURFEAR EN GALICIA

Galicia es muy conocida por sus fantásticos arenales, en especial por sus poco concurridas playas en mar abierto. A día de hoy, donde gran parte de la costa está saturada por el turismo, aún podemos encontrar playas sin agobios en pleno verano, y eso sólo pasa en lugares como Galicia. La causa por la que mucha gente no acude a este tipo de playas son sobre todo por su oleaje, lo que hace que sean a su vez estupendas para practicar uno de los deportes más divertidos que existen: el surf.

Surfeando en Razo
Surfeando en Razo

Ya sabemos que Galicia es por lo tanto uno de los mejores lugares del mundo para surfear, ahora toca escoger una buena playa para aprender. La Playa de Razo, en la costa del Concello de Carballo, es un sitio privilegiado para iniciarse en la práctica del surf, ya que tiene oleaje suficiente pero a la vez no es peligrosa, al no tener corrientes difíciles. Está, además, muy cerca de la ciudad de A Coruña, por lo que tiene buenos accesos por carretera.

Aprendiendo la posición sobre la tabla
Aprendiendo la posición sobre la tabla

Ahora ya sólo nos toca escoger la escuela. Para ello la mejor opción es Artsurfcamp, con unas instalaciones situadas en la misma playa de Razo. Esta escuela, organiza cursos para aprender surf, que pueden ser desde un fin de semana hasta de varios días. Ellos se encargan de todo lo necesario para que aprendas, desde proporcionarte el traje y la tabla, hasta de un monitor para que te dé unas clases sobre las olas. Además, si lo deseas, puedes quedarte a comer y dormir sin salir de sus instalaciones, ya que disponen también de albergue, restaurante y bar.

Primer contacto con las olas
Primer contacto con las olas

Mi experiencia aprendiendo a surfear en Artsurfcamp fue muy buena, sobre todo teniendo en cuenta que en mi vida había subido a una tabla de surf. Además, tuve la suerte de ir acompañado de Viviana y de mis compañeros de GaliciaTB, por lo que ya de por sí el día prometía. Lo primero, unas presentaciones por parte de los organizadores y la entrega de la tabla y del traje de neopreno (el agua fría ya no es escusa para no meterse en el mar).

Grupo de alumnos y monitores en el Artsurfcamp
Grupo de alumnos y monitores en el Artsurfcamp

Después, seguimos con unos ejercicios de calentamiento y, tras unas explicaciones de nuestro monitor nos fuimos al agua. Parece mentira, pero en muy pocos minutos todos nosotros ya cogimos nuestra primera ola, y a partir de aquí ya nos fuimos familiarizando con la gran velocidad que se alcanza con la tabla.

Empezando a coger la ola
Empezando a coger la ola

Ahora ya sólo nos quedaba ponernos de pié sobre la tabla al coger la ola. Al principio, fue bastante difícil, así que, después de una parada para comer y descansar un poco, por la tarde nos fuimos de nuevo al mar a intentarlo. Conforme fue pasando el tiempo, y las olas, muchos de nosotros íbamos consiguiendo ponernos de pié, ya fuese con más o menos estilo, cosa que parece increíble teniendo en cuenta que prácticamente ninguno de nosotros sabía surfear. La jornada acabó con una sesión de estiramientos y una clase para corregir nuestros errores sobre la tabla.

Disfrutando sobre las olas
Disfrutando sobre las olas

Sin duda, no estuvo nada mal esta experiencia de iniciación al surf. En un solo día, ya se puede tener una idea de lo que es surfear sobre la tabla, aunque sin duda con un curso de mayor duración se puede salir de allí con un gran dominio de la técnica. Os recomiendo por tanto la Playa de Razo y Artsurfcamp para el primer contacto con este deporte, una de las mejores formas de disfrutar las playas de Galicia.

Quiero agradecer a todo el equipo de Artsurfcamp por todo su empeño en que aprendiésemos a surfear de la forma más divertida posible; así como también a todos mis compañeros de GaliciaTB, que hicieron que lo pasase en grande este día sobre las olas. De ellos, un agradecimeiento especial a Chano y Miki por sus estupendas fotos que comparto aquí con vosotros.

EL CAMINO PRIMITIVO EN BICI

Guía práctica, etapas y gastos para hacer el Camino Primitivo en bici

En bici polo Camiño
En bici por el Camino

¿Cuál es el Camino Primitivo?

Como su nombre indica, parece ser que esta ruta fue la que primero utilizaron los peregrinos que se dirigían a Compostela, ya que la capital del Reino en la época de las primeras peregrinaciones estaba en Oviedo. En la actualidad, este Camino cruza el Principado de Asturias desde Oviedo, dirigiéndose hacia Galicia por la montaña occidental asturiana pasando por localidades como Salas, Tineo, Pola de Allande y Grandas de Salime. Después entra en Galicia por A Fonsagrada, continuando en dirección a Lugo y juntándose con el Camino Francés en la localidad de Melide.

Neste lugar sepáranse o Camiño Primitivo e o do Norte
En este lugar se separan el Camino Primitivo y el del Norte

¿Dónde empieza el Camino Primitivo?

El Camino Primitivo empieza en Oviedo, aunque mucha gente lo hace como una variante por el interior del Camino del Norte, que va hacia Compostela por la orilla del mar Cantábrico. Por lo tanto, en el caso de que el peregrino venga haciendo el Camino del Norte desde Irún, verá que poco después de la localidad asturiana de Villaviciosa el Camino se divide en dos: Hacia Gijón siguiendo por la costa; o continuar hacia Oviedo por el Camino Primitivo

O Camiño Primitivo preto de A Fonsagrada
El Camino Primitivo cerca de A Fonsagrada

¿Cuántos kilómetros tiene?

Un total de 320 km si se hace por el trazado original desde Oviedo, aunque como veremos más adelante con las etapas, en algún tramo en bici es aconsejable ir por carretera, haciendo algún kilómetro más.

Tramo entre Lugo e Melide en pleno inverno
Tramo entre Lugo y Melide en pleno invierno

¿Es apto para hacerlo en bicicleta?

Gran parte del Camino se puede hacer en bici por el trazado original, aunque en algunas zonas de la alta montaña asturiana es muy difícil debido al estado del camino y la pendiente, en especial si vamos con alforjas. También depende mucho del mes del año en el que lo hagamos, ya que en época de lluvia a veces está casi impracticable. En el apartado de las etapas hablo de que tramos son aptos o no y posibles alternativas.

Puerto del Palo
Puerto del Palo

¿Es muy duro para hacerlo en bici?

Desde luego que este no es un camino nada fácil para hacer en bici. Hay etapas de bastante pendiente, que además se puede complicar más por la climatología de la zona, con lluvias frecuentes y hasta nevadas en las zonas de mayor altitud. Tanto este camino como el del Norte no tienen nada que ver con el Camino Francés, por lo que aquí las etapas son bastante más duras y hay que tener previsto hacer bastantes menos kilómetros. De todas formas, nada es imposible, sobre todo para ciclistas con algo de fondo y experiencia. Además, sin duda alguna sus paisajes compensan el esfuerzo.

O Camiño con A Fonsagrada ao fondo
El Camino con A Fonsagrada al fondo

¿Cuánto puede costar?

Yo siempre digo que hacer un camino es una forma bastante económica de viajar, ya que los albergues no son caros y apenas hay que gastar en comer y poco más. El precio de un albergue privado anda sobre los 10€ persona, pero si preferimos dormir en una habitación privada, no es difícil encontrar sitios por 30 o 35€ en habitación doble (un poco más si incluyen desayuno). Para comer, hay bastantes sitios donde sirven el menú del peregrino, que son muy consistentes y no suelen pasar de 10€. A nosotros, yendo dos personas y en 6 días, nos salió en un total de unos 435€, durmiendo en habitación privada (al final del post pongo el desglose de gastos).

Así levamos as bicis no autobús
Así llevamos las bicis en el autobús

¿Cómo llevo la bicicleta al inicio del Camino?

Se pueden utilizar empresas de mensajería, pero nosotros preferimos llevarlas en el autobús con nosotros. La empresa de buses ALSA, permite llevar las bicicletas con un sobrecoste de 10€ por cada una de ellas. Sólo hay que quitarle la rueda delantera y taparlas con un plástico (puede ser incluso con bolsas de basura, ya que no son muy exigentes en esto).

O Camiño preto de Oviedo
El Camino cerca de Oviedo

¿Hay muchos peregrinos?

Afortunadamente el Camino Primitivo aún no está muy transitado. Es decir, en este aspecto no tiene nada que ver con el Camino Francés. Y si nos referimos al número de usuarios en bici aún es mucho menor, ya que es bastante duro.

En Lugo
En Lugo

¿Hay una buena infraestructura?

Este camino nunca lo hice en temporada alta, pero el resto del año disponen de un número de albergues y otros alojamientos que pienso que es suficiente. Si nos referimos a bares y restaurantes, tampoco tendremos ningún problema, aunque en las zonas de alta montaña hay distancias más grandes entre ellos.

A cuncha sinala de forma distinta en Galiza e Asturias
La concha señala de forma distinta en Galicia y Asturias

¿Está bien señalizado?

Nosotros no tuvimos ningún problema en este camino en lo referente a señalización, por lo que no hay más que seguir las frecuentes flechas y conchas para llegar a Compostela. Lo único a tener en cuenta es que la forma de la concha es diferente en Asturias que en Galicia. Así, en Asturias, la dirección a seguir la indica el interior de la misma, mientras que en tierras gallegas es justo al contrario.

O Camiño preto de A Fonsagrada
El Camino cerca de A Fonsagrada

ETAPAS

Etapa 1: Villaviciosa – Oviedo: 45.64km

Aunque para mucha gente el Camino Primitivo comienza en Oviedo, nosotros lo tomamos como una prolongación cara el interior del Camino del Norte, que ya hicimos un tiempo antes y podéis ver en este enlace las etapas del mismo. De hecho, poco después de Villaviciosa tenemos una bifurcación con sus respectivos mojones donde podemos escoger seguir por la costa o por Oviedo.

Subindo ao Alto de La Campa
Subiendo el Alto de La Campa

Una vez que tomemos en dirección a Oviedo comenzamos a subir el Alto de La Campa, aunque los últimos kilómetros finales de este alto los recomiendo hacer por carretera, ya que si hay mucho barro es una pista muy difícil para bici con alforjas y es preciso empujar. Después del alto el resto de la etapa a Oviedo es muy fácil y podemos ir todo el rato por el camino original.

Etapa Villaviciosa - Oviedo
Etapa Villaviciosa – Oviedo
Etapa Villaviciosa - Oviedo
Etapa Villaviciosa – Oviedo

Etapa 2: Oviedo – Salas: 50,02km

Esta es una etapa que pasa por paisajes muy hermosos, y que es posible hacer siempre por el camino original, aunque las pendientes en algún punto son bastante fuertes, como como por ejemplo la subida al Alto del Escamplero y, sobre todo, al Alto del Fresno; este último tanto en la subida como en la bajada.

Baixada perigosa nesta etapa
Bajada peligrosa en esta etapa

La etapa acaba con una ligera subida hasta la hermosa y poco conocida villa de Salas.

Etapa Oviedo - Salas
Etapa Oviedo – Salas
Etapa Oviedo - Salas
Etapa Oviedo – Salas

Etapa 3: Salas – Pola de Allande: 61.3km

En esta etapa las cosas se complican, ya que nos adentramos en zonas de montaña y la altitud y , sobre todo, el estado de los caminos dejan mucho que desear para una bicis con alforjas. Sin duda que los paisajes por el camino que utilizan los peregrinos de a pie son aún mejores, pero si no queremos sufrir sobre la bicicleta pienso que es mejor hacer esta etapa por carretera.

Por terras de Tineo
Por tierras de Tineo

Saldremos de Salas por la N-634 hasta La Espina, con apenas tráfico debido la reciente apertura de una autopista. Después continuaremos hasta Tineo por la AS-216, con algo más de tráfico, pero que se reduce considerablemente tras pasar esta localidad. A pocos kilómetros de Tineo nos desviamos hacia la derecha por la AS-350 que nos lleva al lado de dos importantes monasterios: El de Obona y el de Bárcena.

Pola de Allande
Pola de Allande

A partir de aquí cogemos una carretera casi desierta (la AS-219) hasta Pola de Allande, subiendo ya nuestro primer puerto de montaña de este Camino, el Alto de Lavadoira.

Etapa Salas - Pola de Allande
Etapa Salas – Pola de Allande
Etapa Salas - Pola de Allande
Etapa Salas – Pola de Allande

Etapa 4: Pola de Allande – A Fonsagrada: 73.3km

En esta etapa nos adentramos en la alta montaña asturiana, por lo que tendremos aún más dificultades orográficas y de infraestructuras que la anterior, así que recomiendo hacer este tramo casi siempre por la carretera alternativa. Empezamos saliendo de Pola de Allande subiendo los casi 10km del Puerto del Palo por la carretera AS-14, que no es que sean excepcionalmente duros por la pendiente pero un poco sí por la longitud.

Baixando Puerto del Palo
Bajando Puerto del Palo

Después tenemos una larga bajada, con hermosísimas vistas de la montaña asturiana, que acaba en la Presa de Salime.

Presa de Salime
Presa de Salime

Desde la presa tenemos una larga subida de casi 800 metros de desnivel hasta el Alto do Acevo, con algunas pendientes considerables, sobre todo al principio (hasta la localidad de Grandas de Salime) y al final. Poco después de cruzar el Alto do Acevo entramos en Galicia, donde a partir de aquí ya recomiendo seguir el camino original hasta A Fonsagrada.

Etapa Pola de Allande - A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande – A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande - A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande – A Fonsagrada

Etapa 5: A Fonsagrada – Lugo: 60.6km

Nosotros esta etapa ya la hicimos varias veces, y siempre por el camino original incluso en invierno, para disfrutar aún más de los impresionantes paisajes. De todas formas, hay algún tramo donde puede ser buena opción ir por carretera en el caso de ir muy cansados o estar el camino en mal estado, como por ejemplo entre Paradavella y A Lastra.

Antigo hospital de pereginos preto de A Fonsagrada
Antiguo hospital de pereginos cerca de A Fonsagrada

Una vez que pasamos el Alto de la Fontaneira el camino se vuelve muy fácil, y a partir de Castroverde se puede considerar casi llano en comparación con las etapas anteriores.

Etapa A Fonsagrada - Lugo
Etapa A Fonsagrada – Lugo
Etapa A Fonsagrada - Lugo
Etapa A Fonsagrada – Lugo

Etapa 6: Lugo – Compostela: 103.62km

Esta es una etapa bastante larga, y que puede ser difícil hacerla en un día para mucha gente, por lo que una buena opción también sería acortarla hasta Melide o Arzúa para llegar más descansado a Compostela el día siguiente. No es una etapa muy dura, sobre todo si la comparamos con las anteriores, aunque sí se puede considerar un poco rompepiernas debido a sus frecuentes repechos.

Pola Serra do Careón
Por la Serra do Careón

Hasta Melide (50 km aprox.) el único alto a resaltar es la subida a la Serra do Careón, que no tiene una dificultad excesiva. Después de Melide el Camino Primitivo se une al Camino Francés, con todas las ventajas que ello tiene ( mejor infraestructura, más servicios,…) e inconvenientes (muchísima gente, paisaje más humanizado,…).

Chegando á Praza do Obradoiro en Compostela
Llegando a la Praza do Obradoiro en Compostela

Llegamos a Compostela después de una bajada y entramos en la ciudad por el Barrio de San Pedro para acabar después en la imponente Praza do Obradoiro. Recomiendo descansar después en Compostela por lo menos un par de días, ya que es una ciudad que bien lo merece, como cuento en este post. Y si aún nos sobran fuerzas (y tiempo) sería muy buena idea continuar hasta Fisterra (en este enlace podéis ver la ruta en bici hasta allí), para finalizar nuestro viaje con unas impresionantes vistas al mar.

Etapa Lugo - Compostela
Etapa Lugo – Compostela
Etapa Lugo - Compostela
Etapa Lugo – Compostela

DESGLOSE DE GASTOS (para dos personas)

Como es habitual en este blog, pongo aquí los gastos que hicimos en el viaje para que os sea útil al hacer vuestro propio presupuesto, aunque le tenéis que sumar el coste de dormir los dos días finales (en Lugo y Compostela), donde nosotros no tuvimos que pagar por tener alojamiento familiar. Tener en cuenta que también podéis ahorrar un poco más si decidís dormir de albergue y buscáis sitios donde cenar más económicos.

O Camiño preto de Oviedo
El Camino cerca de Oviedo

· Día 1: Villaviciosa – Oviedo

  • Bus: tícket 2 personas de Lugo a Villaviciosa con bicis: 80.48€
  • Desayuno: 4.6€
  • Cena: (Tierra Astur, Oviedo): 34.41€
  •  Supermercado: 11€
  •  Hotel Longoria, Oviedo: 41.90€ con desayuno

· Día 2: Oviedo – Salas

  • Comida (Sidrería Feudo Real, Grado): 13.5€
  • Supermercado: 2.65€
  • Cena (Casa Pachón, Salas): 20€
  •  Hotel Soto, Salas: 30€
A Catedral de Oviedo
La Catedral de Oviedo

· Día 3: Salas – Pola de Allande

  • Desayuno: 9.4€
  • Supermercado: 8.03€
  • Cena: (Nueva Allandesa, Pola de Allande): 30€
  •  Hotel Nueva Allandesa, Pola de Allande: 45€ con desayuno

· Día 4: Pola de Allande – A Fonsagrada

  • Supermercado: 10.14€
  • Cena (Restaurante Cantábrico, A Fonsagrada): 25€
  • Hostal Cantábrico, A Fonsagrada: 35€
Alto do Acevo, A Fonsagrada
Alto do Acevo, A Fonsagrada

· Día 5: A Fonsagrada – Lugo

  • Desayuno: 10€
  • Supermercado: 10.22€

· Día 6: Lugo – Compostela

  • Desayuno: 5.6€
  • Supermercado: 7.3€

Total gastos: 434,23€ (217.12€ persona) en 6 días (32.6€ por persona y día)

O Camiño Primitivo preto de Lugo
El Camino Primitivo cerca de Lugo

Pues esto es todo! Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir alguna experiencia vuestra similar, no dudéis en poner un comentario.

Guía para escoger la bicicleta para hacer el Camino de Santiago.

Guía para los accesorios y equipaje de nuestra bicicleta para hacer el Camino de Santiago.

Otros caminos publicados:

· El Camino del Norte en bici desde Irún

· El Camino Sanabrés en bici desde Puebla de Sanabria

· El Camino Portugués en bici desde Tui

· El Camino Francés en bici desde O Cebreiro

· El Camino Inglés en bici

· El Camino a Fisterra en bici

O CAMIÑO PRIMITIVO EN BICI

Guía práctica, etapas e gastos para facer o Camiño Primitivo en bici

En bici polo Camiño
En bici polo Camiño

Cal é o Camiño Primitivo?

Como o seu nome indica, parece ser que esta ruta foi a que primeiro utilizaron os peregrinos que se dirixían a Compostela, xa que a capital do Reino na época das primeiras peregrinacións estaba en Oviedo. Na actualidade, este Camiño cruza o Principado de Asturias desde Oviedo, dirixíndose hacia Galiza pola montaña occidental asturiana pasando por localidades como Salas, Tineo, Pola de Allande e Grandas de Salime. Despois entra en Galiza por Fonsagrada, continuando en dirección a Lugo e xuntándose co Camiño Francés na localidade de Melide.

Neste lugar sepáranse o Camiño Primitivo e o do Norte
Neste lugar sepáranse o Camiño Primitivo e o do Norte

Onde comeza o Camiño Primitivo?

O Camiño Primitivo comeza en Oviedo, ainda que moita xente o fai como unha variante polo interior do Camiño do Norte, que vai hacia Compostela pola beira do mar Cantábrico. Polo tanto, no caso de que o peregrino veña facendo o Camiño do Norte desde Irún, verá que pouco despois da localidade asturiana de Villaviciosa o Camiño se divide en dous: Hacia Xixón seguindo pola costa; ou continuar hacia Oviedo polo Camiño Primitivo.

O Camiño Primitivo preto de A Fonsagrada
O Camiño Primitivo preto de A Fonsagrada

Cantos quilómetros ten?

Un total de 320 km se se fai polo trazado orixinal desde Oviedo, aínda que como veremos máis adiante coas etapas, nalgún tramo en bici é aconsellable ir por estrada, facendo algún quilómetro máis.

Tramo entre Lugo e Melide en pleno inverno
Tramo entre Lugo e Melide en pleno inverno

É apto para facelo en bicicleta?

Gran parte do Camiño se pode facer en bici polo trazado orixinal, aínda que nalgunhas zonas da alta montaña asturiana é moi difícil debido ao estado do camiño e a pendiente, en especial se imos con alforxas. Tamén depende moito do mes do ano no que o fagamos, xa que en época de choiva as veces está case impracticable. No apartado das etapas falo de que tramos son aptos ou non e posibles alternativas.

Puerto del Palo
Puerto del Palo

É moi duro para facelo en bici?

Desde logo que este non é un camiño nada fácil para facer en bici. Hai etapas de bastante pendente, que  pode complicarse máis pola climatoloxía da zona, con choivas frecuentes e ate nevadas nas zonas de maior altitude. Tanto este camiño como o do Norte non teñen nada que ver co Camiño Francés, polo que aquí as etapas son bastante máis duras e hai que prever facer bastante menos quilómetros. De todos os xeitos, nada é imposible, sobre todo para ciclistas con algo de fondo e experiencia. Ademáis, sen dúbida algunha as paisaxes compensan o esforzo.

O Camiño con A Fonsagrada ao fondo
O Camiño con A Fonsagrada ao fondo

Canto pode costar?

Eu sempre digo que facer un camiño non é unha forma cara de viaxar, xa que os albergues non son caros e apenas hai que gastar en comer e pouco máis. O precio dun albergue privado anda sobre os 10€ persoa, pero se preferimos durmir en unha habitación privada, non é difícil encontrar sitios por 30 ou 35 € en habitación dobre (un pouco máis se inclúen almorzo). Para comer, hai bastantes sitios onde serven o menú do peregrino, que son moi consistentes e non soen pasar de 10€. A nós, indo dúas persoas e en 6 días, saíunos nun total de uns 435€, durmindo en habitación privada (ao final do post poño o desglose de gastos).

Así levamos as bicis no autobús
Así levamos as bicis no autobús

Como levo a bicicleta ao inicio do Camiño?

Pódese utilizar as empresas de mensaxería, pero nós preferimos levalas no autobús connosco. A empresa de buses ALSA, permite levar as bicicletas cun sobrecoste de 10€ por cada unha delas. Só hai que quitarlle a roda dianteira e tapalas cun plástico (pode ser mesmo con bolsas de lixo, xa que non son moi esixentes nisto).

O Camiño preto de Oviedo
O Camiño preto de Oviedo

Hai moitos peregrinos?

Afortunadamente o Camiño Primitivo aínda non está moi transitado. É decir, neste aspecto non ten nada que ver co Camiño Francés. E se nos referimos ao número de usuarios en bici aínda é moito menor, xa que é bastante duro.

En Lugo
En Lugo

Hai unha boa infraestructura?

Este camiño nunca o fixen en temporada alta, pero o resto do ano dispón dun número de albergues e outros aloxamentos que penso que é suficiente. Se nos referimos a bares e restaurantes, tamén non temos ningún problema, aínda que nas zonas de alta montaña hai distancias máis grandes sen eles.

A cuncha sinala de forma distinta en Galiza e Asturias
A cuncha sinala de forma distinta en Galiza e Asturias

Está ben sinalizado?

Nós non tivemos ningún problema neste camiño no referente á sinalización, polo que non hai máis que seguir as frecuentes frechas e cunchas para chegar a Compostela. O único a ter en conta é que a forma da cuncha é diferente en Asturias que en Galiza. Así, en Asturias, a dirección a seguir a indica o interior da mesma, mentres que en terras galegas é xusto ao contrario.

O Camiño preto de A Fonsagrada
O Camiño preto de A Fonsagrada

ETAPAS

Etapa 1: Villaviciosa – Oviedo: 45.64km

Ainda que para moita xente o Camiño Primitivo comeza en Oviedo, nós tomámolo coma unha prolongación cara o interior do Camiño do Norte, que xa fixemos un tempo antes e podedes ver neste enlace as etapas do mesmo. De feito, pouco despois de Villaviciosa temos unha bifurcación cos seus respectivos moxóns onde podemos escoller de seguir pola costa ou por Oviedo.

Subindo ao Alto de La Campa
Subindo ao Alto de La Campa

Unha vez que tomemos en dirección a Oviedo comezamos a subir o Alto de La Campa, no que nos últimos quilómetros finais deste alto recomendo facelos por estrada, xa que se hai moito barro é unha pista moi difícil para bici con alforxas e é preciso empurrar. Despois do alto o resto da etapa a Oviedo é moi fácil e podemos ir todo o rato polo camiño orixinal.

Etapa Villaviciosa - Oviedo
Etapa Villaviciosa – Oviedo
Etapa Villaviciosa - Oviedo
Etapa Villaviciosa – Oviedo

Etapa 2: Oviedo – Salas: 50,02km

Esta é unha etapa que pasa por paisaxes moi fermosas, e que é posible facer sempre polo camiño orixinal, ainda que as pendentes nalgún punto son bastante fortes, como por exemplo a subida ao Alto do Escamplero e, sobre todo, ao Alto do Fresno; este último tanto na subida como na baixada.

Baixada perigosa nesta etapa
Baixada perigosa nesta etapa

A etapa acaba cunha lixeira subida ate a fermosa e descoñecida vila de Salas.

Etapa Oviedo - Salas
Etapa Oviedo – Salas
Etapa Oviedo - Salas
Etapa Oviedo – Salas

Etapa 3: Salas – Pola de Allande: 61.3km

Nesta etapa as cousas se complican, xa que nos adentramos en zonas de montaña e a altitude e , sobre todo, o estado dos camiños deixan moito que desexar para unha bicis con alforxas. Sen dúbida que as paisaxes polo camiño que utilizan os peregrinos de a pé son ainda mellores, pero se non queremos sufrir sobre a bicicleta penso que é mellor facer esta etapa por estrada.

Por terras de Tineo
Por terras de Tineo

Sairemos de Salas pola N-634 ate La Espina, con apenas tráfico debido a recente apertura dunha autoestrada. Despois continuaremos ate Tineo pola AS-216, con algo máis de tráfico, pero que se reduce considerablemente tras pasar esta localidade. A poucos quilómetros de Tineo desviámonos cara á dereita pola AS-218 que nos leva a carón de dous importantes mosteiros: O de Obona e o de Bárcena.

Pola de Allande
Pola de Allande

A partir de aquí collemos unha estrada case deserta (a AS-219) ate Pola de Allande, subindo xa o noso primeiro porto de montaña deste Camiño, o Alto de Lavadoira.

Etapa Salas - Pola de Allande
Etapa Salas – Pola de Allande
Etapa Salas - Pola de Allande
Etapa Salas – Pola de Allande

Etapa 4: Pola de Allande – A Fonsagrada: 73.3km

Nesta etapa nos adentramos na alta montaña asturiana, polo que teremos aínda máis dificultades orográficas e de infraestructuras que a anterior, así que recomendo facer este tramo case sempre por estrada alternativa. Empezamos saindo de Pola de Allande subindo os case 10km do Puerto del Palo pola estrada AS-14, que non é que sexan excepcionalmente duros pola pendente pero un pouco si pola lonxitude.

Baixando Puerto del Palo
Baixando Puerto del Palo

Despois temos unha longa baixada, con fermosísimas vistas da montaña asturiana, que remata na Presa de Salime.

Presa de Salime
Presa de Salime

Desde a presa temos unha longa subida de case 800 metros de desnivel ate o Alto do Acevo, con algunhas pendientes considerables, sobre todo ao principio (ate a localidade de Grandas de Salime) e ao final. Pouco despois de cruzar o Alto do Acevo entramos en Galiza, onde a partir de aquí xa recomendo seguir o camiño orixinal ate A Fonsagrada.

Etapa Pola de Allande - A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande – A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande - A Fonsagrada
Etapa Pola de Allande – A Fonsagrada

Etapa 5: A Fonsagrada – Lugo: 60.6km

Nós esta etapa xa a fixemos varias veces, e sempre polo camiño orixinal mesmo no inverno, para gozar aínda máis das impresionantes paisaxes. De todos os xeitos, hai algún tramo onde pode ser boa opción ir por estrada no caso de ir moi cansos ou estar o camiño en mal estado, por exemplo entre Paradavella e A Lastra.

Antigo hospital de pereginos preto de A Fonsagrada
Antigo hospital de pereginos preto de A Fonsagrada

Unha vez que pasamos o Alto da Fontaneira o camiño vólvese moi fácil, e a partires de Castroverde pódese considerar case chan en comparación coas etapas anteriores.

Etapa A Fonsagrada - Lugo
Etapa A Fonsagrada – Lugo
Etapa A Fonsagrada - Lugo
Etapa A Fonsagrada – Lugo

Etapa 6: Lugo – Compostela: 103.62km

Esta é unha etapa bastante longa, e que pode ser difícil facela nun día para moita xente, polo que unha boa opción tamén sería acortala ate Melide ou Arzúa para chegar máis descansado a Compostela o día seguinte. Non é unha etapa moi dura, sobre todo se a comparamos coas anteriores, aínda que si se pode considerar un pouco rompepernas debido aos seus frecuentes «repechos».

Pola Serra do Careón
Pola Serra do Careón

Ate Melide (50 km aprox.) o único alto a resaltar é a subida á Serra do Careón, que non ten unha dificultade excesiva. Despois de Melide o Camiño Primitivo únese ao Camiño Francés, con todas as vantaxes que ten ( mellor infraestructura, mais servizos,…) e inconvintes (moitísima xente, paisaxe máis humanizado,…).

Chegando á Praza do Obradoiro en Compostela
Chegando á Praza do Obradoiro en Compostela

Chegamos a Compostela despois dunha baixada e entramos na cidade polo Barrio de San Pedro para acabar despois na impoñente Praza do Obradoiro. Recomendo descansar despois en Compostela polo menos un par de días, xa que é unha cidade que ben o merece, como conto neste post. E se aínda nos sobran forzas (e tempo) sería moi boa idea continuar ate Fisterra (neste enlace podedes ver a ruta en bici ate alí), para finalizar a nosa viaxe cunhas impresionantes vistas ao mar.

Etapa Lugo - Compostela
Etapa Lugo – Compostela
Etapa Lugo - Compostela
Etapa Lugo – Compostela

DESGLOSE DE GASTOS (para dúas persoas)

Como é habitual neste blog, poño aquí os gastos que fixemos na viaxe para que vos sexa útil ao facer o voso propio presuposto, ainda que lle tedes que sumar o coste de durmir nos dous días finais (en Lugo e Compostela), que nos non tivemos que pagar por ter aloxamento familiar. Tende en conta que tamén podedes aforrar un pouco máis se decides durmir de albergue e buscades sitios onde cear máis económicos.

O Camiño preto de Oviedo
O Camiño preto de Oviedo

· Día 1: Villaviciosa – Oviedo

  • Bus: tícket 2 persoas de Lugo a Villaviciosa con bicis: 80.48€
  • Almorzo: 4.6€
  • Cea: (Tierra Astur, Oviedo): 34.41€
  • Supermercado: 11€
  • Hotel Longoria, Oviedo: 41.90€ con almorzo

· Día 2: Oviedo – Salas

  • Comida (Sidrería Feudo Real, Grado): 13.5€
  • Supermercado: 2.65€
  • Cea (Casa Pachón, Salas): 20€
  • Hotel Soto, Salas: 30€
A Catedral de Oviedo
A Catedral de Oviedo

· Día 3: Salas – Pola de Allande

  • Almorzo: 9.4€
  • Supermercado: 8.03€
  • Cea: (Nueva Allandesa, Pola de Allande): 30€
  • Hotel Nueva Allandesa, Pola de Allande: 45€ con almorzo

· Día 4: Pola de Allande – A Fonsagrada

  • Supermercado: 10.14€
  • Cea (Restaurante Cantábrico, A Fonsagrada): 25€
  • Hostal Cantábrico, A Fonsagrada: 35€
Alto do Acevo, A Fonsagrada
Alto do Acevo, A Fonsagrada

· Día 5: A Fonsagrada – Lugo

  • Almorzo: 10€
  • Supermercado: 10.22€

· Día 6: Lugo – Compostela

  • Almorzo: 5.6€
  • Supermercado: 7.3€

Total gastos: 434,23€ (217.12€ persoa) en 6 días.

O Camiño Primitivo preto de Lugo
O Camiño Primitivo preto de Lugo

Pois isto é todo! E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tendes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir algunha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.

ÍNDICE

Benvido ao blog Cabo Norte!

Aquí podes ver todas as entradas publicadas neste blog en galego. 

(se prefires velas en castelán pincha aquí)

Noruega, julio 2009
En coche por Noruega

VIAXES POR EUROPA EN COCHE

· Guía práctica para viaxar por Europa en coche: 20 cousas que debes saber para percorrer Europa en coche

· Viaxe ao Cabo Norte: Diario da viaxe en coche desde Galiza ao Cabo Norte

· Como viaxar en coche por Francia por poucos cartos

·  Viaxe a Escocia e Irlanda en coche: Diario de viaxe desde Galiza a Escocia e Irlanda

· Unha volta por Europa en coche…e un pouco en bici: Unha viaxe por Europa en coche e con bicis

· Desde Galiza a Noruega e Eslovenia: Desde as rías galegas aos fiordos noruegos pasando polo sur de Europa

· Conducir polo Reino Unido e Irlanda

 

O Transcanadiense
O Transcanadiense

VIAXES EN TREN

· Guía práctica do Interrail. 20 cousas que debes saber antes de percorrer Europa en tren

· O Transcanadiense: Cruzar Canadá en tren

· Diario da viaxe do Interrail: Unha volta por Europa en tren

 

A Terra Chá
Camiño de Santiago

CAMIÑOS DE SANTIAGO

· O Camiño do Norte en bici: De Irún a Compostela polo Camiño do Norte

· De O Cebreiro a Compostela en bici polo Camiño de Santiago

· De Compostela a Fisterra en bici polo Camiño Xacobeo

· Que ver e facer en Compostela

 

Paisaxe a través da Estrada dos Glaciares
Canadá

CANADÁ E ESTADOS UNIDOS

· Diario da viaxe por Canadá e Estado de Washington dos EEUU

· Guía práctica para viaxar por Canadá e o Estado de Washington

· Toronto e as Cataratas do Niágara

· O Transcanadiense: Cruzar Canadá en tren

· Visitando as Montañas Rochosas de Canadá

· O Parque Nacional de Olympic dos EEUU

· O volcán Monte Santa Helena dos EEUU

· O Parque Nacional de Monte Rainier dos EEUU

· Vancouver e Illa Vancouver, Canadá

Le Mont Saint Michel. Xullo de 2010
Le Mont Saint Michel

FRANCIA

· Guía de viaxe pola Bretaña francesa

· Como viaxar en coche por Francia por poucos cartos

· Iparralde: As provincias vascas do norte

· Sureste de Francia e Mónaco

 

Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
Unha pinta nun pub

REINO UNIDO E IRLANDA

· O mellor de Irlanda: 10 imprescindibles de este país

· Guía práctica para viaxar ao Reino Unido e Irlanda

· Diario da viaxe desde Galiza a Escocia e Irlanda en coche

· Consellos para conducir polo Reino Unido e Irlanda

· Os pubs de Irlanda

 

Porto e a súa Ponte de Luiz I dende Vila Nova de Gaia
Porto

PORTUGAL

· «Viagem a Portugal» Porto e Barcelos

· Unha parada nos Azores: A Illa de San Miguel

· Lisboa e costa de Estremadura

The Branderburg Gate
Berlín

OUTRAS VIAXES

· Que ver e facer en Roma

· Que ver e facer en Berlín

· Meus lugares favoritos do nordés catalán

· Fin de semana na Selva de Irati

· O paraíso danés: a Illa de Mon

· Amsterdam en imaxes

· Praga en imaxes

· Unha volta polo Concello de A Estrada

 

…e proximamente máis viaxes!

GUÍA PRACTICA PARA VIAJAR POR REINO UNIDO E IRLANDA

Consejos para tu viaje por Reino Unido e Irlanda

Stonehenge, Inglaterra
Stonehenge, Inglaterra

Después de varios entradas sobre Reino Unido e Irlanda, comparto con vosotros esta guía práctica para que os sirva de ayuda en vuestro viaje a estes lugares. Espero que os guste y os sea útil!

A autoestrada M6 preto de Manchester
La autopista M6 cerca de Manchester

Cómo llegar:

Reino Unido e Irlanda están muy bien comunicados por vía aérea con la Península, y dependiendo del destino y la salida, el vuelo puede durar menos de dos horas. Otra opción es ir por tierra en tren (vía Francia por el Eurotunel) o carretera, este caso sólo recomendable si se van estar muchos días de viaje en estes países. En este caso se puede acceder también por el Eurotunel vía Francia o cogiendo un ferry desde Santander o Bilbao.

Paisaxe irlandés
Paisaje irlandés

Documentación:

Tanto Reino Unido como Irlanda pertenecen a la Unión Europea, por lo que el único requisito de entrada en estos países para ciudadanos de la UE es que lleven su DNI. De todas formas, no está de más llevar el pasaporte.

Estrada secundaria en Irlanda
Carretera secundaria en Irlanda

Fronteras:

En algunos sitios son prácticamente inexistentes, como por ejemplo entre Irlanda y el Reino Unido. Lo único que pueden controlar en algunas de ellas puede ser que no nos pasemos de la cantidad de alcohol o tabaco permitido.

Conducindo pola esquerda
Conduciendo por la izquierda

Cómo desplazarse:

El transporte público funciona bastante bien en estes países, aunque para viajar fuera de las ciudades con total libertad, yo aconsejo el vehículo propio o de alquiler. En esta entrada comento cómo es conducir por Reino Unido e Irlanda.

Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda
Señal que nos avisa de posibles robos en un aparcamiento en Irlanda

Seguridad personal:

Estos países son muy seguros, así que la única norma de seguridad a seguir es la del sentido común: no dejar dinero ni objetos de valor a la vista en el coche, vigilar la cartera y mochila en aglomeraciones, etcétera…

Edimburgo, Escocia
Edimburgo, Escocia

Urgencias sanitarias:

Para agilizar los trámites en caso de una urgencia sanitaria en estos países, se recomienda llevar la Tarjeta Sanitaria Europea, que cualquier beneficiario de la seguridad social la puede pedir gratuitamente en sus oficinas.
Recomiendo llevar también un botiquín con ciertos medicamentos de uso corriente para la diarrea, estreñimiento, paracetamol, alcohol, agua oxigenada,…

Sinal en gaélico
Señal en gaélico

Comunicaciones:

La cobertura de móviles es muy amplia en estos países. Nosotros solemos llevar dos móviles, uno de contrato y otro de tarjeta y de dos compañías distintas, que siempre funcionaron sin problemas. Eso si, recomiendo desconectar los datos de internet del móvil nada más llegar y utilizar las wifi, ya que estas tarifas son muy altas. Es fácil encontrar redes wifi por el camino en los alojamientos, cafeterías, bares, bilbiotecas públicas, oficinas de turismo,…

Calzada do Xigante
Calzada del Gigante

Información turística:

En muchas localidades que visitamos cuentan con oficinas de turismo donde proporcionan información turística gratuitamente. Nosotros nos informamos antes del viaje de muchos de los lugares turísticos por medio de guías de viaje e internet. Además, llevábamos con nosotros varias guías de países, algunas nuestras y la mayoría prestadas gratuitamente por bibliotecas públicas.

O Río Liffey en Dublín
El Río Liffey en Dublín

Dinero:

Conviene llevar dinero en metálico y en tarjeta. El dinero en metálico no se debe guardar todo junto, sino en lugares separados, para evitar robos y pérdidas. En Irlanda utilizan el euro, pero no en el Reino Unido. Nosotros llevábamos algunas libras en metálico que cambiamos antes de salir de viaje. También sacamos algunas más en un cajero automático que nos dio problemas, como cuento en este diario del viaje. Según me han comentado, hay algunos lugares en Inglaterra o en el Ulster donde no aceptan libras escocesas y viceversa, aunque nosotros no tuvimos problemas en este sentido.

Cobh
Cobh

Se debe llevar además varias tarjetas, mejor las de crédito que las de débito, ya que estas últimas no las aceptan en algunos lugares (peajes de Francia o en la compañía de ferries Brittany Ferries, por ejemplo). Visa o Mastercard como tarjetas de crédito y Visa Electron y Maestro como de débito son de las más frecuentes.

Illa de Skye, Escocia
Isla de Skye, Escocia

Horarios:

Hay que tener en cuenta que los establecimientos de estos países siempre cierran antes que aquí, por lo que muchas tiendas sobre las 5 y media de la tarde ya están cerradas. Excepcionalmente, en Irlanda he visto supermercados abiertos hasta casi las 10 de la noche, incluso en domingo. Los restaurantes y bares igual, por lo que conviene adelantar la hora de la comida y de la cena. Esto también es importante a la hora de buscar alojamiento, especialmente en localidades pequeñas.

Hay que destacar que tanto en el Reino Unido como Irlanda se debe retrasar una hora el reloj.

Interior dun bed and breakfast
Interior de un bed and breakfast

Dónde dormir:

En estos países hay muchas posibilidades de alojamiento en cantidad y calidad, desde lujosos hoteles hasta campings y albergues. En el Reino Unido e Irlanda es muy común alojarse en casas particulares donde te alquilan una habitación e incluyen el desayuno del día siguiente, conocido con el nombre de Bed and Breakfast (B&B). Hay muchísimos y en casi todas las localidades. Suelen estar señalizados en la carretera (muchos hasta ponen en un cartel si tienen habitaciones libres, vacancies, o está completo, no vacancies), aunque también se pueden localizar en las oficinas de turismo, en internet, etc… Se pueden encontrar caras y baratas, aunque el precio medio ronda las 60-65 libras en el Reino Unido y los 60-65 euros en Irlanda.

Almorzo nun bed and breakfast
Desayuno en un bed and breakfast

Los desayunos suelen ser muy completos, pudiendo elegir en casi todos entre el desayuno típico de las islas (huevos, tocino, habas, salchichas, tomate, …) o el continental. Pero lo mejor de este tipo de alojamiento es, sin duda, el trato familiar.

Encendido da ducha
Encendido de la ducha

Hace falta destacar que en los cuartos de baño de las habitaciones donde dormimos en las islas tienen un sistema en las duchas un poco extraño para nosotros, ya que se maneja con una especie de interruptor donde también se regula la temperatura, puesto en marcha previamente con otro interruptor que por lo general está en el techo y tiene forma de cordel. Por otro lado, se precisa un tiempo para acostumbrarse al funcionamiento de las cisternas.

Mandos de control da ducha
Mandos de control de la ducha

Aparte del B&B, también se puede dormir en hoteles, hostels, albergues o campings, aunque este último no lo recomiendo ya que en estas islas llueve bastante, y por la noche suele hacer bastante frío. Por esta razón nosotros sólo acampamos una noche.

Enchufe do Reino Unido e Irlanda
Enchufe de Reino Unido e Irlanda

No se debe olvidar al entrar en las islas un adaptador de enchufes, ya que allí se utilizan de tres clavijas planas.

Nalgúns pubs dan tamén comidas
En algunos pubs dan también comidas

Dónde comer:

No soy muy fan de la comida de estes países tanto por su calidad como por su precio, por lo que si es posible recomiendo buscar un alojamiento con cocina. En las localidades más grandes siempre se puede encontrar algún restaurante con comida de mejor calidad. Si de todas formas se decide comer o cenar como la mayor parte de los nativos, acudiremos a un pub o a diversos locales de comida rápida para tomar fish and chips, pizzas, y todo tipo de fritangas.

Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
Tomando una Guinness en un pub escuchando música en directo

Dónde beber:

Siempre recomiendo ir a los bares para relacionarse con la gente local. Tanto en Reino Unido como en Irlanda hay muchos y suelen tener sobre todo cervezas de buena calidad. En Irlanda, los pubs son un mundo aparte, que además de un ambiente estupendo, cuentan con música en directo en muchos de ellos. En esta entrada cuento muchas cosas útiles sobre los pubs irlandeses.

Costa do Suroeste de Irlanda
Costa del Suroeste de Irlanda

Espero que todos estes consejos os sirvan de ayuda para viajar por estes países. Y ya sabéis que, como es habitual en este blog, si queréis añadir algún consejo más, tenéis alguna duda, o simplemente queréis compartir alguna experiencia vuestra, no dudéis en poner un comentario.

 

Entradas relacionadas:

Viaje a Escocia e Irlanda en coche

Lo mejor de Irlanda

Los pubs de Irlanda

Conducir en Reino Unido e Irlanda

GUÍA PRACTICA PARA VIAXAR POLO REINO UNIDO E IRLANDA

Consellos para a túa viaxe polo Reino Unido e Irlanda

Stonehenge, Inglaterra
Stonehenge, Inglaterra

Logo de varias entradas sobre Reino Unido e Irlanda, comparto convosco esta guía práctica para que vos sirva de axuda na vosa viaxe a estes lugares. Espero que vos guste e vos sexa útil!

A autoestrada M6 preto de Manchester
A autoestrada M6 preto de Manchester

Como chegar:
Reino Unido e Irlanda están moi ben comunicados por vía aérea coa Península, e dependendo do destino e a saída, o voo pode durar menos de dúas horas. Outra opción é ir por terra en tren (vía Francia polo Eurotunel) ou estrada, este caso só recomendable se se van estar moitos días de viaxe nestes países. Neste caso pódese acceder tamén polo Eurotunel vía Francia ou collendo un ferry desde Santander ou Bilbao.

Paisaxe irlandés
Paisaxe irlandés

Documentación:
Tanto Reino Unido como Irlanda pertencen á Unión Europea, polo que o único requisito de entrada nestes países para cidadáns da UE é que leven o seu DNI. De todos os xeitos, non está de máis levar o pasaporte.

Estrada secundaria en Irlanda
Estrada secundaria en Irlanda

Fronteiras:
Nalgúns sitios son prácticamente inexistentes, por exemplo entre Irlanda e o Reino Unido. O único que poden controlar nalgunhas delas é que non nos pasemos da cantidade de alcohol ou tabaco permitido.

Conducindo pola esquerda
Conducindo pola esquerda

Como desprazarse:
O transporte público funciona bastante ben nestes países, aínda que para viaxar fóra das cidades con total liberdade, eu aconsello o vehículo propio ou de aluguer. Nesta entrada comento como é conducir por Reino Unido e Irlanda.

Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda
Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda

Seguridade persoal:
Estes países son moi seguros, así que a única norma de seguridade a seguir é a do sentido común: non deixar diñeiro nin obxectos de valor á vista no coche, vixiar a carteira e mochila en aglomeraciones, etcétera…

Edimburgo, Escocia
Edimburgo, Escocia

Urxencias sanitarias:
Para axilizar os trámites en caso dunha urxencia sanitaria nestes países, recoméndase levar a Tarxeta Sanitaria Europea, que calquera beneficiario da seguridade social pódea pedir gratuitamente nas súas oficinas.
Recomendo levar tamén un botiquín con certos medicamentos de uso corrente para a diarrea, estreñemento, paracetamol, alcohol, auga oxigenada,…

Sinal en gaélico
Sinal en gaélico

Comunicacións:
A cobertura de móbiles é moi ampla nestes países. Nós adoitamos levar dous móbiles, un de contrato e outro de tarxeta e de dúas compañías distintas, que sempre funcionaron sen problemas. Iso si, recomendo desconectar os datos de internet do móbil nada máis chegar e utilizar as wifi, xa que estas tarifas son moi altas. É fácil atopar redes wifi polo camiño nos aloxamentos, cafeterías, bares, bibliotecas públicas, oficinas de turismo,…

Calzada do Xigante
Calzada do Xigante

Información turística:
En moitas localidades que visitamos contan con oficinas de turismo onde proporcionan información turística gratuitamente. Nós informámonos antes da viaxe de moitos dos lugares turísticos por medio de guías de viaxe e internet. Ademais, levabamos connosco varias guías de países, algunhas nosas e a maioría prestadas gratuitamente por bibliotecas públicas.

O Río Liffey en Dublín
O Río Liffey en Dublín

Diñeiro:
Convén levar diñeiro en metálico e en tarxeta. O diñeiro en metálico non se debe gardar todo xunto, senón en lugares separados, para evitar roubos e perdas. En Irlanda utilizan o euro, pero non no Reino Unido. Nós levabamos algunhas libras en metálico que cambiamos antes de saír de viaxe. Tamén sacamos algunhas máis nun cajero automático que nos deu problemas, como conto neste diario de viaxe. Segundo me comentaron, hai algúns lugares en Inglaterra ou no Ulster onde non aceptan libras escocesas e viceversa, aínda que nós non tivemos problemas neste sentido.

Cobh
Cobh

Débese levar ademais varias tarxetas, mellor as de crédito que as de débito, xa que estas últimas non as aceptan nalgúns lugares (peajes de Francia ou na compañía de ferries Brittany Ferries, por exemplo). Visa ou Mastercard como tarxetas de crédito e Visa Electron e Maestro como de débito son das máis frecuentes.

Illa de Skye, Escocia
Illa de Skye, Escocia

Horarios:
Hai que ter en conta que os establecementos destes países sempre pechan antes que aquí, polo que moitas tendas sobre as 5 e media da tarde xa están pechadas. Excepcionalmente, en Irlanda vin supermercados abertos ata case as 10 da noite, ata en domingo. Os restaurantes e bares igual, polo que convén adiantar a hora da comida e da cea. Isto tamén é importante á hora de buscar aloxamento, especialmente en localidades pequenas.

Hai que destacar que tanto no Reino Unido como Irlanda débese atrasar unha hora o reloxo.

Interior dun bed and breakfast
Interior dun bed and breakfast

Onde durmir:
Nestes países hai moitas posibilidades de aloxamento en cantidade e calidade, desde luxosos hoteis ata campings e albergues. No Reino Unido e Irlanda é moi común aloxarse en casas particulares onde che alugan unha habitación e inclúen o almorzo do día seguinte, coñecido co nome de Bed and Breakfast (B&B). Hai moitísimos e en case todas as localidades. Adoitan estar sinalizados na estrada (moitos ata poñen nun cartel si teñen habitacións libres, vacancies, ou está completo, non vacancies), aínda que tamén se poden localizar nas oficinas de turismo, en internet, etc… Pódense atopar caras e baratas, aínda que o prezo medio rolda as 60-65 libras no Reino Unido e os 60-65 euros en Irlanda.

Almorzo nun bed and breakfast
Almorzo nun bed and breakfast

Os almorzos adoitan ser moi completos, podendo elixir en case todos entre o almorzo típico das illas (ovos, touciño, fabas, salchichas, tomate, …) ou o continental. Pero o mellor deste tipo de aloxamento é, sen dúbida, o trato familiar.

Encendido da ducha
Encendido da ducha

É de destacar que nos cuartos de baño das habitacións onde durmimos nas illas teñen un sistema nas duchas un pouco estraño para nós, xa que se manexa cunha especie de interruptor onde tamén se regula a temperatura, posto en marcha previamente con outro interruptor que polo xeral está no teito e ten forma de cordel. Doutra banda, precísase un tempo para afacerse ao funcionamento das cisternas.

Mandos de control da ducha
Mandos de control da ducha

Aparte do B&B, tamén se pode durmir en hoteis, hostels, albergues ou campings, aínda que este último non o recomendo xa que nestas illas chove bastante, e pola noite adoita facer bastante frío. Por esta razón nós só acampamos unha noite.

Enchufe do Reino Unido e Irlanda
Enchufe do Reino Unido e Irlanda

Non se debe esquecer ao entrar nas illas un adaptador de enchufes, xa que alí utilízanse de tres clavixas planas.

Nalgúns pubs dan tamén comidas
Nalgúns pubs dan tamén comidas

Onde comer:
Non son moi fan da comida destes países tanto pola súa calidade como polo seu prezo, polo que se é posible recomendo buscar un aloxamento con cociña. Nas localidades máis grandes sempre se pode atopar algún restaurante con comida de mellor calidade. Se de todos os xeitos se decide comer ou cear como a maior parte dos nativos, acudiremos a un pub ou a diversos locais de comida rápida para tomar fish and chips, pizzas, e todo tipo de fritangas.

Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo

Onde beber:
Sempre recomendo ir aos bares para relacionarse coa xente local. Tanto no Reino Unido como en Irlanda hai moitos e adoitan ter sobre todo cervexas de boa calidade. En Irlanda, os pubs son un mundo aparte, que ademais dun ambiente estupendo, contan con música en directo en moitos deles. Nesta entrada conto moitas cousas útiles sobre os pubs irlandeses.

Costa do Suroeste de Irlanda
Costa do Suroeste de Irlanda

Espero que todos estes consellos vos sirvan de axuda para viaxar por estes países. E xa sabedes que, como é habitual neste blog, se queredes engadir algún consello máis, tedes algunha dúbida, ou simplemente queredes compartir algunha experiencia vosa, non dubidedes en poñer un comentario.

 

Entradas relacionadas:

Viaxe a Escocia e Irlanda en coche

O mellor de Irlanda

Os pubs de Irlanda

Conducir no Reino Unido e Irlanda

UMA PARAGEM NOS AÇORES: A ILHA DE SÃO MIGUEL

Conselhos para fazer um percurso por livre num paraiso no meio do Atlántico

Lagoa das Sete Cidades
Lagoa das Sete Cidades

Com só 90 km de comprido,15 km de largo e uma população de pouco mais de 100.000 pessoas, na Ilha de São Miguel acumulam-se muitos lugares de interesse. De facto, nós decidimos dedicar-lhe só três dias a esta ilha e sem dúvida não foi suficiente. É todo um exemplo de um pequeno espaço com muito que fazer. Neste artigo, partilho com vocês conselhos para visitar por livre esta formosa ilha.

plantacion de té de Porto Formoso
Chá en Porto Formoso

VOAR NA SATA: UMA FORMA ECONÓMICA DE CHEGAR AOS AÇORES

Ponta Delgada é a cidade mais grande da Ilha e de todo os Açores, e nela está o maior aeroporto do arquipélago. De facto, nós chegamos ao seu aeroporto num voo direto desde Porto com a companhia açoriana SATA, que coneta diariamente os Açores com Lisboa e Porto, assim como com Boston e Toronto, já ao outro lado do Atlántico. É uma companhia a ter em conta pelo seu custo (fora da época alta podemos visitar esta ilha por menos de 100€) e pelas suas conexões económicas com o continente americano; além disso, é a companhia que utilizamos para irmos ate o Canadá em esta outra viagem que também partilho neste blogue (em galego e castelhano).

Furnas
Furnas

COMO IR DO AEROPORTO A PONTA DELGADA

Uma vez no aeroporto, a forma mais razoável de chegar ao centro da cidade é o táxi. Tem um preço único de 10€, que penso que é bastante razoável, sobretudo tendo em conta que não há outro tranporte público disponível coma o autocarro urbano. Os únicos autocarros que vimos no aeroporto são de transporte coletivo de hotéis, que tinham um custo por pessoa maior que o táxi, pelo que o descartamos.

Ponta Delgada
Ponta Delgada

PONTA DELGADA: A CAPITAL

Ponta Delgada é a população mais grande da ilha e conta com quase umas 70.000 pessoas, o que faz dela uma cidade tranquila. A sua vida gira por volta do trânsito do seu porto e do turismo; além disso, é aqui onde encontramos o maior número de hotéis, restaurantes e outros serviços necessários para o viajante.

Igreja Matriz de Ponta Delgada
Igreja Matriz de Ponta Delgada

Em Ponta Delgada temos também vários lugares de interesse. Entre as numerosas igrejas destaca a da Nossa Senhora da Esperança, onde está o Santo Cristo dos Milagres, um santo com grande devoção na ilha e ao que se lhe dedicam as maiores festas da capital. Depois das igrejas, podemos visitar também outros lugares como a porta da cidade, o forte de São Brás ou a Torre Sineira onde há uma boa panorâmica da cidade.

A Illa de San Miguel en coche
A Ilha de Sao Miguel de carro

UMA VOLTA PELA ILHA

Ainda que caminhar por Ponta Delgada é um prazer, o mais espetacular da ilha são sem dúvida as suas paisagens, assim que vos recomendo alugar um carro e fazer uma rota pela estrada que a rodeia. Começando na capital, e se saímos pela estrada direcção oeste, dirigimos-nos a uma das primeiras jóias da ilha: A Lagoa das Sete Cidades e o seu miradouro. A pouca distância (aqui tudo está perto) e de volta à costa, chegamos a Ponta da Ferraria, o ponto mais ocidental da ilha com o seu faro e as curiosas piscinas quentes naturais que aproveitam o calor do interior da terra.

Ponta da Ferraría
Ponta da Ferraría

Já de volta na ER1, a estrada que rodeia a ilha, dirigimos-nos agora em direcção leste à altura da Ponta da Bretanha e continuamos ate Ribeira Grande, outra importante localidade onde recomendo parar um bocadinho e aproximar-se ate á Ponta do Cintrão.

Costa Norte
Costa Norte

Se continuamos rodeando a ilha, e pouco depois de Ribeira Grande, passamos pela plantação de chá de Fonte Formoso, onde nos oferecem uma visita guiada gratuita do processo de elaboração do chá assim como uma desgustação do mesmo.

Chá de Porto Formoso
Chá de Porto Formoso

Dependendo do tempo disponível, aconselharia continuar a rota ate a parte mais ao leste da ilha, ate lugares como a Ponta da Madrugada. Se pelo contrário o viajante conforma-se com ver os pontos mais turísticos, seguirá ao interior ate a localidade de Furnas, onde pode tomar um banho termal. Perto de aqui está também a Lagoa das Furnas e os seus géiseres, que são utilizados mesmo para cocinhar o famoso Cozido das Furnas. Não muito longe, e se as nuvens o permitem, se nos aproximamos ao Miradouro do Salto do Cavalo, gozaremos de uma panorâmica impressionante.

Furnas
Furnas

Se voltamos de novo a Ponta Delgada é imprescindível deter-se também na Lagoa do Fogo, ainda que para ter uma boa panorâmica da mesma vamos necessitar também que as nuvens não nos ocultem a paisagem.

 

Esta rota em carro por volta da ilha levou-nos dois dias, ainda que recomendo se fosse possível, dedicar-lhe ao menos um par de dias mais para poder visitar mais localidades e gozar da tranquilidade com que vive a gente nestes lugares. Recomendo parar em algum bar que encontremos pelo caminho para falar com a gente local assim como dormir em alguma casa rural perdida pela ilha (esto último ficou-nos pendente para outra ocasião).

Furnas dende o Salto do Cabalo
Furnas desde o Salto do Cabalo

GUIA PRÁTICA E RECOMENDAÇÕES

Onde dormir: Nós dormimos todos os dias no Marina Lounge Hostel em Ponta Delgada, e foi sem dúvida uma boa eleição. Recomendo-o por tudo: profesionalidade, desenho, preço…e sobretudo pelos seus propietários Lino e António.

Onde comer: Como o hostel onde nós estábamos tinha cocinha não fomos comer muito pela cidade. Só jantamos fora uma noite, concretamente no Restaurante A Tasca, e foi uma muito boa eleição.

Onde alugar carro: Nós o fixemos com a empresa Euraçor, por recomendação dos proprietários do hostel. Bom preço e sem nengún problema.

Furnas
Furnas

Preços: Posso dizer que está mais ou menos ao mesmo nível que o Portugal continental, pelo que não se pode considerar um destino caro. Como exemplo, aqui deixo o que custan muitas coisas que pode necessitar um viajante para que podam fazer um orçamento:

Dormir: Quarto doble com pequeno-almoço e cocinha (Marina Longe Hostel) 46€ noite
Jantar no restaurante A Tasca de Ponta Delgada: 27,40€ duas pessoas
Aluguer de carro pequeno na empresa Euroaçor: 75€ dois dias seguro incluído
Uma cerveja: muito variable, entre 50 centimos a 1.5€ segundo o local
Um bolo de pan lévedo açoriano: 2.30€

Lagoa do Fogo
Lagoa do Fogo

Isto é tudo! E já sabem que como é habitual neste blogue, se têm alguma dúvida, querem deixar aqui algum conselho mais, ou simplesmente querem comentar ou partilhar uma experiência vossa similar, não duvidem em pôr um comentário.

CONDUCIR EN REINO UNIDO E IRLANDA

Cosas que debes saber para conducir por los países donde se circula por la izquierda

coche_irl_neve

Tanto en el Reino Unido como en Irlanda, al igual que otros países no Europeos como India, Japón o Australia, conducen por el lado contrario al nuestro. Esto hace que los desplazamientos por eses lugares sean un poco más complicados de lo habitual, por lo que me decidí a compartir aquí una serie de consejos útiles que estoy seguro que os facilitarán vuestra visita por estes lugares.

En Escocia co meu coche
En Escocia con mi coche

¿Es mejor ir en nuestro vehículo o alquilar en destino?

La respuesta a esta pregunta dependerá sobre todo de la distancia desde nuestro lugar de origen y del tiempo que estemos allí. En función de estas variables no hay más que hacer cuentas y listo. En nuestra primera visita a estas islas estuvimos un mes, por lo que llevamos nuestro coche particular, pero en la última de ellas sólo permanecimos allí 10 días, por lo que nos decidimos a alquilar.

Abrindo a esclusa dun canal en Escocia
Abriéndose la esclusa de un canal en Escocia

Por otro lado, mucha gente me pregunta si es más difícil adaptarse a la conducción por la izquierda con nuestro vehículo con volante a la izquierda o con uno alquilado allí con él a la derecha. Personalmente yo me adapté mucho mejor cuando llevé mi coche, ya que aunque era un poco más difícil en las maniobras de adelantamiento y las rotondas, compensaba en el aparcamiento y al cambiar de marcha (esto último se soluciona bastante alquilando coche con cambio automático).

Coche de tres rodas de fabricación inglesa
Coche de tres ruedas de fabricación inglesa

¿Qué debemos llevar en nuestro vehículo?

Para rodar por las carreteras de estos países se debe llevar el permiso de circulación del vehículo, el recibo del seguro y se recomienda también la carta verde del seguro. No está de más pedir en la compañía de seguros un parte europeo de accidente. Si el vehículo no lleva distintivo del estado en la placa de matrícula, se debe colocar una pegatina identificativa.

Pegatina en el salpicadero de un coche de alquiler que nos recuerda conducir por la izquierda
Pegatina en el salpicadero de un coche de alquiler que nos recuerda conducir por la izquierda

Teniendo en cuenta que las luces del vehículo del continente no están adaptadas para circular por la izquierda, se recomienda pegar una pegatina en los faros para que no deslumbren a los que nos cruzamos en sentido contrario. Yo las compré en una tienda del ferry que nos llevó a Portsmouth.

Pegatina nos faros para adaptalos á circulación pola esquerda
Pegatina en los faros para adaptarlos a la circulación por la izquierda

Si el coche es de alquiler no nos tenemos que preocupar por nada de lo anterior, y lo único que debemos llevar es el contrato que hicimos en la compañía, aparte de los demás papeles que siempre van en el vehículo.

Polas montañas de Wicklow en Irlanda
Por las montañas de Wicklow en Irlanda

Las distancias y velocidades

En el Reino Unido, tanto las distancias como los límites de velocidad se miden en millas y millas por hora respectivamente, cosa a la que sí me costó adaptarme. En el caso de los límites de velocidad llevaba pegada una nota en el salpicadero con los límites más comunes de millas por hora pasados a kilómetros por hora. Suelen ser de 30mph (48km/h) en ciudad, 60mph (96km/h) en carretera y 70mph (112km/h) en autopista. En un coche de alquiler, las escalas del velocímetro y cuentakilómetros ya vienen en millas.

Recordatorio da equivalencia en km/h no salpicadeiro
Recordatorio de la equivalencia en km/h en el salpicadero

Por lo contrario en Irlanda, los límites de velocidad vienen en kilómetros por hora, por lo que es más fácil adaptarse.

A autoestrada M6 preto de Manchester
La autopista M6 cerca de Manchester

Las carreteras

El estado de las carreteras principales en Reino Unido e Irlanda es bastante bueno, aunque no se puede decir lo mismo de las menos transitadas, como las del norte de Escocia o muchas de Irlanda. Algunas de estas son muy estrechas y en algunos lugares del norte escocés llenas de “passing place”, que son pequeños ensanchamientos donde esperar a que pase el vehículo con el que nos cruzamos en las carreteras donde no cogen los dos a la vez. Circular muchos kilómetros por este tipo de carretera puede ser desquiciante. En Irlanda el estado de algunas carreteras no es muy bueno, especialmente en las zonas más lejanas, aunque se puede circular por ellas sin ningún problema.

Passing place en Escocia
Passing place en Escocia

La señalización

Las carreteras suelen estar bastante bien señalizadas, aunque hay que recordar que están en millas. Sólo puede haber problemas con la señalización en alguna zona remota de Irlanda pero poco más. En este país, es frecuente que algunas señales y nombres de algunas poblaciones vengan en gaélico. De todas formas es recomendable llevar GPS o alguna aplicación en el móvil con navegación offline.

Buscando onde aparcar
Buscando donde aparcar

Aparcamiento

Para aparcar en las ciudades hay dos opciones: O buscar un aparcamiento subterráneo (más cómodo, seguro y caro), o buscar una zona de aparcamiento público en la calle. En este último caso, buscar dónde aparcar suele ser difícil, perdiendo a veces mucho tiempo en buscar un sitio libre. Hace falta, además, llevar dinero suelto para los parquímetros, y controlar su límite de tiempo.

Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda
Señal que nos avisa de posibles robos en un aparcamiento en Irlanda

Peajes

En Reino Unido no hay peajes en autopistas, salvo en algún puente de importancia. En Irlanda sí hay autopistas de pago, que pueden ser de las de cabina de siempre, o que se paguen por teléfono o a través de una web. La circunvalación de Dublín M50 es de este tipo.

Sinal no Reino Unido
Señal en Reino Unido

Combustible

Respecto al combustible se puede encontrar en todos estos países gasolina sin plomo y gasóleo en todos ellos sin problemas, eso sí, más caros. En ninguna de las gasolineras donde repostamos tenía servicio atendido, como es común en estos países.

Estrada secundaria en Irlanda
Carretera secundaria en Irlanda

Climatología

Nosotros visitamos estos países en agosto y en pleno mes de diciembre, y en el primer caso puedo decir que prácticamente llovió todos los días de nuestro viaje, así que se deben llevar los neumáticos en buen estado y mantener la distancia de seguridad. En invierno, son países donde no es raro que nieve o que sufran fuertes heladas, por lo que debemos ir bien preparados y conducir con mucha precaución.

Co meu coche en Irlanda
Con mi coche en Irlanda

Espero que todos estes consejos os sirvan de ayuda para desplazaros por las carreteras de estes países. Y ya sabéis que, como es habitual en este blog, si queréis añadir algún consejo más, tenéis alguna duda, o simplemente queréis compartir alguna experiencia vuestra, no dudéis en poner un comentario.

Entradas relacionadas:

– Viaje a Escocia e Irlanda en coche

– Lo mejor de Irlanda

Guía práctica para viajar por Reino Unido e Irlanda

– 20 cosas que debes saber para viajar por Europa en coche

CONDUCIR NO REINO UNIDO E IRLANDA

Cousas que debes saber para conducir polos países onde se circula esquerda

coche_irl_neve

Tanto no Reino Unido como en Irlanda, do mesmo xeito que noutros países non Europeos como India, Xapón ou Australia, conducen polo lado contrario ao noso. Isto fai que os desprazamentos por eses lugares sexan un pouco máis complicados do habitual, polo que me decidín a compartir aquí unha serie de consellos útiles que estou seguro que vos facilitarán a vosa visita por estes lugares.

En Escocia co meu coche
En Escocia co meu coche

É mellor ir no noso vehículo ou alugar en destino?
A resposta a esta pregunta dependerá sobre todo da distancia desde o noso lugar de orixe e do tempo que esteamos alí. En función destas variables non hai máis que facer contas e listo. Na nosa primeira visita a estas illas estivemos un mes, polo que levamos o noso coche particular, pero na última delas só permanecemos alí 10 días, polo que nos decidimos a alugar.

Abrindo a esclusa dun canal en Escocia
Abríndose a esclusa dun canal en Escocia

Doutra banda, moita xente pregúntame si é máis difícil adaptarse á condución pola esquerda co noso vehículo con volante á esquerda ou cun alugado alí con el á dereita. Personalmente eu adapteime moito mellor cando levei o meu coche, xa que aínda que era un pouco máis difícil nas manobras de adelantamento e nas rotondas, compensaba no aparcamento e ao cambiar de marcha (isto último soluciónase bastante alugando coche con cambio automático).

Coche de tres rodas de fabricación inglesa
Coche de tres rodas de fabricación inglesa

Que debemos levar no noso vehículo?
Para rodar polas estradas destes países débese levar o permiso de circulación do vehículo, o recibo do seguro e recoméndase tamén a carta verde do seguro. Non está de máis pedir na compañía de seguros un parte europeo de accidente. Si o vehículo non leva distintivo do estado na placa de matrícula, débese colocar unha pegatina identificativa.

Pegatina que nos lembra conducir pola esquerda nun coche de aluguer
Pegatina que nos lembra conducir pola esquerda nun coche de aluguer

Tendo en conta que as luces do vehículo do continente non están adaptadas para circular pola esquerda, recoméndase pegar unha pegatina nos faros para que non ceguen aos que nos cruzamos en sentido contrario. Eu compreinas nunha tenda do ferry que nos levou a Portsmouth.

Pegatina nos faros para adaptalos á circulación pola esquerda
Pegatina nos faros para adaptalos á circulación pola esquerda

Si o coche é de aluguer non nos temos que preocupar por nada do anterior, e o único que debemos levar é o contrato que fixemos na compañía, aparte dos demais papeis que sempre van no vehículo.

Polas montañas de Wicklow en Irlanda
Polas montañas de Wicklow en Irlanda

As distancias e velocidades

No Reino Unido, tanto as distancias como os límites de velocidade mídense en millas e millas por hora respectivamente, cousa á que si me custou adaptarme. No caso dos límites de velocidade levaba pegada unha nota no salpicadeiro cos límites máis comúns de millas por hora pasados a quilómetros por hora. Adoitan ser de 30mph (48km/h) en cidade, 60mph (96km/h) en estrada e 70mph (112km/h) en autopista. Nun coche de aluguer, as escalas do velocímetro e cuentakilómetros xa veñen en millas no Reino Unido.

Recordatorio da equivalencia en km/h no salpicadeiro
Recordatorio da equivalencia en km/h no salpicadeiro

Polo contrario en Irlanda, os límites de velocidade veñen en quilómetros por hora, polo que é máis fácil adaptarse.

A autoestrada M6 preto de Manchester
A autoestrada M6 preto de Manchester

As estradas

O estado das estradas principais no Reino Unido e Irlanda é bastante bo, aínda que non se pode dicir o mesmo das menos transitadas, como as do norte de Escocia ou moitas de Irlanda. Algunhas destas son moi estreitas e nalgúns lugares do norte escocés cheas de passing place, que son pequenos ensanches onde esperar a que pase o vehículo co que nos cruzamos nas estradas onde non collen os dous á vez. Circular moitos quilómetros por este tipo de estrada pode ser desquiciante. En Irlanda o estado dalgunhas estradas é bastante malo, especialmente nas zonas máis afastadas.

Passing place en Escocia
Passing place en Escocia

A sinalización

As estradas adoitan estar bastante ben sinalizadas, aínda que hai que recordar que están en millas. Só pode haber problemas coa sinalización nalgunha zona remota de Irlanda pero pouco máis. Neste país, é frecuente que algúns sinais e nomes dalgunhas poboacións veñan en gaélico. De todos os xeitos é recomendable levar GPS ou algunha aplicación no móbil con navegación offline.

Buscando onde aparcar
Buscando onde aparcar

Aparcamento
Para aparcar nas cidades hai dúas opcións: Ou buscar un aparcamento subterráneo (máis cómodo, seguro e caro), ou buscar unha zona de aparcamento público na rúa. Neste último caso, buscar onde aparcar adoita ser difícil, perdendo ás veces moito tempo en buscar un sitio libre. Fai falta, ademais, levar diñeiro solto para os parquímetros, e controlar o seu límite de tempo.

Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda
Sinal que nos avisa de posibles roubos nun aparcamento en Irlanda

Peaxes
En Reino Unido non hai peaxes en autopistas, salvo nalgunha ponte de importancia. En Irlanda si hai autopistas de pago, que poden ser das de cabina de sempre, ou que se paguen por teléfono ou a través dunha web. A circunvalación de Dublín M50 é deste tipo.

Sinal no Reino Unido
Sinal no Reino Unido

Combustible
Respecto ao combustible pódese atopar en todos estes países gasolina sen chumbo e gasóleo en todos eles sen problemas, iso si, máis caros. En ningunha das gasolineras onde enchemos tiña servizo atendido, como é común nestes países.

Estrada secundaria en Irlanda
Estrada secundaria en Irlanda

Climatoloxía
Nós visitamos estes países en agosto e en pleno mes de decembro, e no primeiro caso podo dicir que prácticamente choveu todos os días da nosa viaxe, así que se deben levar os pneumáticos en bo estado e manter a distancia de seguridade. No inverno, son países onde non é raro que neve ou que sufran fortes xeadas, polo que debemos ir ben preparados e conducir con moita precaución.

Co meu coche en Irlanda
Co meu coche en Irlanda

Espero que todos estes consellos sírvanvos de axuda para desprazarvos polas estradas de estes países. E xa sabedes que, como é habitual neste blog, se queredes engadir algún consello máis, tendes algunha dúbida, ou simplemente queredes compartir algunha experiencia vosa, non dubidedes en poñer un comentario.

Entradas relacionadas:

Viaxe a Escocia e Irlanda en coche

O mellor de Irlanda

Guía práctica para viaxar polo Reino Unido e Irlanda

20 cousas que debes saber para viaxar por Europa en coche

LOS PUBS DE IRLANDA

Cosas que debes saber cuando entres en un pub en Irlanda

Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
Tomando una Guinness en un pub escuchando música en directo

¿Por que hay que ir a los pubs en Irlanda?

Los pubs son visita obligada cuando se viaja a este país, al ser el lugar donde están gran parte de los irlandeses, de todas las edades, en su tiempo libre. Sin duda son el sitio ideal para tomar contacto con la gente local y de conocer su forma de vida, por lo que no tendría sentido un viaje a Irlanda si no entramos en un pub.

Pub nunha pequena localidade irlandesa
Pub en una pequeña localidad irlandesa

¿Cuáles son los mejores?

Mejor buscar pubs sin turistas. Si estamos en Dublín, yo recomiendo huir de los grandes pubs de la zona del Temple Bar, en el centro de la ciudad, que aparte de ser más caros, hay más gente de otros países que irlandeses. Por esta razón, tanto en Dublín como en otras localidades turísticas, lo mejor es distanciarse un poco del centro y buscar locales más auténticos.

Pub The Temple Bar, Dublín
Pub The Temple Bar, Dublín

Personalmente, me gustan mucho los pubs de las localidades más pequeñas del país, donde se conoce todo el mundo y un foráneo no pasa en absoluto desapercibido. En estos casos, con la ayuda de unas pintas y un poco de habilidad social, es probable que en poco tiempo estemos hablando con la gente, e incluso no sería raro que nos invitasen a una ronda.

Alcohol de distintas graduacións nun pub
Alcohol de distintas graduaciones en un pub

¿Qué se puede tomar?

Aunque también es habitual la venta de bebidas alcohólicas de elevada graduación como el whisky, lo más común es tomar cervezas. Hay cervezas de varias marcas y tipos, y casi todas se pueden tomar de presión. Pueden ser rubias (blonde) o negras, donde la más conocida es sin duda la Guinness, muy demandada por la sociedad irlandesa.

O que custan un par de pintas no Temple Bar
Lo  que cuestan un par de pintas en el Temple Bar

¿Cuanto cuesta una pinta de Guinness?

Una pinta (aproximadamente 600ml) de Guinness suele andar en torno a los 4 euros en un pub no turístico y subir hasta casi los 6 euros en un local como el mítico Temple Bar. El resto de las cervezas de presión suelen tener un precio similar. Las bebidas alcohólicas de mayor graduación son aún más caras, y la cantidad que echan en estos lugares en una copa es ridícula si la comparamos con las de aquí. Por cierto, es habitual pagar al pedir la consumición.

Música en directo nun pub
Música en directo en un pub

¿Hay siempre música en directo?

Es muy común escuchar en los pubs irlandeses música en directo. En los pubs turísticos es sin duda más habitual, pero suenen ser actuaciones bastantes formales. De nuevo, yo recomiendo buscar locales más auténticos, donde la música en directo a menudo es sólo en fines de semana y vacaciones, pero que nos harán sentir como si estuviésemos en familia.

Nalgúns pubs dan tamén comidas
En algunos pubs dan también comidas

¿Cuál es el horario habitual?

El horario de apertura depende del local, especialmente si dan también comidas. El cierre suele ser sobre la medianoche, aunque en los fines de semana se puede prolongar hasta como mucho la una de la mañana. En la zona del Temple Bar de Dublín los pubs cierran más tarde, por lo que en este caso suelen ser una buena opción para los que nos gusta prolongar la noche.

Unha Guinness nun pub
Una Guinness en un pub

Espero que esto os sirva de ayuda para visitar los pubs de Irlanda y conocer la auténtica sociedad irlandesa. Y como es habitual en este blog, si queréis añadir algún consejo, tenéis alguna duda o queréis comentar alguna experiencia vuestra, no dudéis en poner un comentario.

Entradas relacionadas:

Lo Mejor de Irlanda: 10 cosas imprescindibles de este país

Guía práctica para viajar por Reino Unido e Irlanda

Viaje a Escocia e Irlanda en coche

Blog de viajes