Que ver y guía práctica para visitar la capital de Japón
Barrio de Shibuya
Durante nuestro viaje de un mes por Japón, decidimos dedicarle unos días a visitar esta gran ciudad. Al principio no demasiado tiempo, ya que a nosotros las ciudades grandes nos agobian bastante, y en un par de jornadas ya queremos huir de ellas…pero Tokio fue una excepción. Es una metrópolis que tiene mucho que ver y en la que además estuvimos muy a gusto, al no ser para nada agobiante. A continuación, os cuento lo que para nosotros es imprescindible de visitar dedicándole cuatro o cinco días, seguido de una pequeña guía práctica que os puede ser muy útil a la hora de recorrer la ciudad.
Rascacielos en Tokio
QUÉ VER EN TOKIO
Al primer lugar a donde fuimos nada más llegar a Tokio fue el impresionante mercado de pescado de Tsukiji. Es un sitio único y espectacular, caótico y a la vez ordenado, donde podemos ver desde donde se subasta el pescado (a las 5 de la mañana) hasta su venta (a partir de las 9h). Sin duda, una parada imprescindible a la hora de visitar la ciudad, que no deja indiferente a nadie.
Mercado de Tsukiji
Otro lugar de los imprescindibles es el Templo de Senso-ji, uno de los mejores templos budistas de la ciudad. Situado en el barrio de Asakusa, está lleno de espiritualidad dentro de una gran metrópolis. Sin duda vale la pena ir.
Senso-ji
Al otro lado de la ciudad está el Santuario de Meiji, donde aparte del lugar sagrado tenemos unos hermosos jardines para pasear y huir por unas horas del asfalto. Muy cerca de este tranquilo espacio se encuentra una de las zonas con más ambiente urbano de Tokio: Los barrios de Harajuku y Shibuya; muy buenos para comprar los articulos más sorprendentes de Japón y para disfrutar de la vida nocturna.
Agua purificadora antes de entrar en el templo
Si queremos visitar barrios más comerciales rodeados de enormes rascacielos debemos desplazarnos hasta los barrios de Shinjuku y Ginza. En este último lugar tenemos a unos pasos los jardines del Palacio Imperial y la estación central de tren, al que podemos considerar el centro de Tokio.
Vistas de Tokio
Para completar la visita a la ciudad sería perfecto buscar una buena panorámica de la misma. Nosotros escogimos para ello el edificio del Museo de Arte Mori, con una vista espectacular que en días con buena visibilidad puede llegar a alcanzar el Monte Fuji.
Parque Ueno
Con todo lo anterior ya tenemos para varios días; aunque si hay algo de tiempo más, no estaría mal ir hasta el Parque Ueno y sus lagos o hasta el Barrio de Akihabara y sus tiendas manga.
En bici por Kamakura
EXCURSIONES CERCA DE LA CIUDAD DE TOKIO
Gran Buda de Kamakura
Kamakura
A poco más de una hora en tren del centro de Tokio tenemos la ciudad costera de Kamakura. Es un lugar espectacular, situado entre varias montañas y la costa. Allí podemos ver varios templos, entre los que destacan el de Hachiman-gu y el de Kotoku-in, con su buda gigante. Para ver varios de los templos y recorrer el lugar recomiendo alquilar unas bicis, que se puede hacer justo en frente de la estación de tren.
Monte Fuji desde Kawaguchiko
Kawaguchiko
Este lugar se encuentra en la ladera del Monte-Fuji. Así como la excursión hasta Kamakura se puede hacer en el mismo día, en este caso recomiendo dormir un día en la zona, o dos si pretendemos subir andando la cumbre del Fuji. Venir sólo hasta aquí vale la pena por las vistas de esta montaña espectacular y los paisajes de los alrededores, como el lago Kawaguchiko. Si no nos apetece hacer la caminata del Fuji, una buena idea para relajarse en este lugar sería alquilar unas bicis para rodear el lago.
Puente en Nikko
Nikko
Otro lugar espectacular a poca distancia de Tokio y al que, como en el caso anterior, recomiendo quedarse dormir por lo menos un día, aunque mucha gente sólo le dedica unas pocas horas. Aquí hay numerosos templos sagrados de un valor incalculable, rodeados de montañas y cerca de un espacio natural de gran valor.
Budas en Nikko
GUÍA PRÁCTICA
Cómo desplazarse
Lo primero que hay que hacer es pedir un buen mapa del metro en una oficina de turismo. Comprar el billete no es difícil, y no hay más que seguir las indicaciones de la máquina. Si tenemos el JapanRailPass, el metro no está incluido, pero sí las lineas de tren que cruzan la ciudad como son el Yamanote Line o el Chuo Line. También podemos desplazarnos en bus, donde hay que tener en cuenta que se sale por la puerta delantera, que va a ser donde pagaremos.
Dónde comer
Hay muchos tipos de restaurantes donde comer y muchísimas clases de comida y precios. Los mejores para mi son donde van los salary man, los currantes de las empresas de la ciudad, a comer o a cenar al acabar de trabajar. En calidad – precio son de lo mejor.
Dónde dormir
No es nada fácil buscar un alojamiento bueno y bien de precio en esta ciudad. Eso sí, no hace falta pagar mucho por uno céntrico, ya que éste no está nada bien definido y está todo muy bien comunicado con metro o tren urbano. Nosotros nos quedamos en los siguientes, en habitación doble para dos personas:
· Hotel MyStays Kanda: entre 40 y 80€ la noche dependiendo del día
· Hotel Horidone Villa: 55€ noche
· Hotel MyStays Kameido: 80€ noche
· En Kawaguchiko: Kawaguchiko Station Inn: 63€ noche
· En Nikko: Stay Nikko Guesthouse: 58€ noche
Pues esto es todo! Y ya sabéis que, como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir alguna experiencia similar, no dudéis en escribir un comentario.
Que ver e guía práctica para visitar a capital do Xapón
Barrio de Shibuya
Durante a nosa viaxe de un mes por Xapón, decidimos dedicar uns días para visitar esta gran cidade. Ao principio non demasiado tempo, xa que a nós as cidades grandes agóbiannos bastante, e nun par de xornadas xa queremos fuxir delas…pero Toquio foi unha excepción. É unha metrópole que ten moito que ver e na que ademáis estivemos moi a gusto, ao non ser para nada agobiante. A continuación, cóntovos o que para nós é imprescindible de visitar dedicándolle catro ou cinco días, seguido dunha pequena guía práctica que vos pode ser moi útil á hora de percorrer a cidade.
Rañaceos en Toquio
QUE VER EN TOQUIO
O primeiro lugar onde fomos nada máis chegar á Toquio foi o impresionante mercado do peixe de Tsukiji. É un sitio único e espectacular, caótico e á vez ordenado, onde podemos ver desde onde se subasta o peixe (ás 5 da mañá) ate a súa venta (a partir das 9h). Sen dúbida unha parada imprescindible ao visitar a cidade, que non deixa indiferente a ninguén.
Mercado de Tsukiji
Outro lugar dos imprescindibles é o Templo de Senso-ji, un dos mellores templos budistas da cidade. Situado no barrio de Asakusa, é un lugar cheo de espiritualidade dentro dunha gran metrópole, a onde sen dúbida paga a pena ir.
Senso-ji
Ao outro lado da cidade está o Santuario de Meiji, onde aparte do lugar sagrado temos uns fermosos xardíns para pasear e fuxir por unhas horas do asfalto. Moi preto deste tranquilo espazo temos unhas das zonas con máis ambiente urbano de Toquio: Os barrios de Harajuku e Shibuya; moi bos para comprar os artigos máis sorprendentes do xapón e para gozar da vida nocturna.
Auga purificadora antes de entrar no templo
Se queremos visitar barrios máis comerciais rodeados de enormes rañaceos debemos desprazarnos ate os barrios de Shinjuku e Ginza. Neste último lugar temos a uns pasos os xardíns do Palacio Imperial e a estación central de tren, o que podemos considerar o centro de Toquio.
Vistas de Toquio
Para completar a visita á cidade sería perfecto buscar unha boa panorámica da mesma. Nós escollimos para elo o edificio do Museo de Arte Mori, cunha vista espectacular que en días con boa visibilidade pode chegar a alcanzar o Monte Fuji.
Parque Ueno
Con todo o anterior xa temos para varios días, ainda que se temos algo de tempo non estaría de máis ir ate o Parque Ueno e os seus lagos ou ate o Barrio de Akihabara e as súas tendas manga.
En bici por Kamakura
EXCURSIÓNS PRETO DA CIDADE
Gran Buda de Kamakura
Kamakura
A pouco máis dunha hora en tren do centro de Toquio temos a cidade costeira de Kamakura. É un lugar espectacular, situado entre varias montañas e a costa. Alí podemos ver varios templos, entre os que destacan o de Hachiman-gu e o de Kotoku-in, co seu buda xigante. Para ver varios dos templos e percorrer o lugar recomendo alugar unhas bicis, que se pode facer xusto en frente da estación de tren.
Monte Fuji desde Kawaguchiko
Kawaguchiko
Este lugar encóntrase na ladeira do Monte-Fuji. Así como a excursión ate Kamakura se pode facer indo e volvendo no mesmo día, neste caso recomendo durmir un día na zona, ou dous se pretendemos subir andando ate o cumio do Fuji. Vir só ate aquí paga a pena polas vistas desta montaña espectacular e os paisaxes do arredor, como o lago Kawaguchiko. Se non nos apetece facer a caminata do Fuji, unha boa idea para relaxarse neste lugar sería alugar unhas bicis para rodear o lago.
Ponte en Nikko
Nikko
Outro lugar espectacular a pouca distancia de Toquio e, coma no caso anterior, recomendo quedarse durmir polo menos un día, ainda que moita xente só lle dedica unhas pocas horas. Aquí hay numerosos templos sagrados dun valor incalculable, rodeados de montañas e preto dun espazo natural de gran valor.
Budas en Nikko
GUÍA PRÁCTICA
Como desprazarse
O primeiro que hai que facer e pedir un bo mapa do metro nunha oficina de turismo. Comprar o billete non é difícil, e non hai máis que seguir as indicacións da máquina. Se temos o JapanRailPass, o metro non nos está incluído, pero si as liñas de tren que cruzan a cidade como son o Yamanote Line ou o Chuo Line. Tamén podemos desprazarnos en bus, onde hai que ter en conta que se sae pola porta de adiante, que vai ser onde pagaremos.
Onde comer
Hai moitos ltipos de restaurantes onde comer e moitísimos tipos de comida e prezos. Os mellores para min son onde van os salary man, os currantes das empresas da cidade, a xantar ou a cear ao rematar o traballo. En calidade – prezo son do mellor.
Onde durmir
Non é nada fácil buscar un aloxamento bo e ben de prezo nesta cidade. Eso sí, non fai falla pagar moito por un céntrico xa que éste non está nada ben definido e está todo moi ben comunicado con metro ou tren urbano. Nós quedamos nos seguintes, en habitación doble para dúas persoas:
· Hotel MyStays Kanda: entre 40 e 80€ a noite dependendo do día
· Hotel Horidone Villa: 55€ noite
· Hotel MyStays Kameido: 80€ noite
· En Kawaguchiko: Kawaguchiko Station Inn: 63€ noite
· En Nikko: Stay Nikko Guesthouse: 58€ noite
Pois isto é todo! E xa sabedes que, como é habitual neste blog, se tedes algunha dúbida, quederes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir algunha experiencia similar, non dubidedes en escribir un comentario.
Equipaje que se puede llevar en una mochila o maleta pequeña para un viaje largo…y sin facturar.
Equipaje de un viaje de mochileros por los Países Bálticos
Depués de varios viajes en avión o tren, alguno de ellos de más de un mes de duración, mucha gente me pregunta como podemos viajar durante tanto tiempo simplemente con una mochila de apenas 37.5 litros. Yo siempre respondo que sí es posible, ya que por experiencia propia, muchas veces llenamos la maleta de «por si acasos» que lo único que hacen es ocuparnos espacio en el equipaje y cargarnos con más peso. Además, un exceso de equipaje hace que tengamos que facturar en los aviones, cosa que no hace más que aumentar el precio del billete en algunas compañías y perder el tiempo en los aeropuertos.
Por eso, pensamos que con una simple mochila es suficiente para llevar lo necesario, ayudado de un pequeño bolso de viaje para la documentación, el dinero y cosas similares.
Mochila de 37.5 litros
QUÉ LLEVAR EN LA MOCHILA Nosotros utilizamos una mochila de apenas 37.5 litros, que la consideramos suficiente para albergar todo nuestro equipaje y además no factura. Nos decidimos por una de la marca North Face que es impermeable, ya que es muy útil cuando viajamos y se nos pone a llover, y así no mojamos lo que hay en su interior. Lo malo de este modelo es que al ser tipo alforja, no tiene casi ningún bolsillo exterior o interior, por lo que tenemos que llevar otro bolso interior para llevar ciertas cosas más pequeñas. Esto es lo que llevamos dentro de la mochila en un viaje en verano (uno por persona. En este caso pongo el mío, pero la de mi pareja es similar): – 1 pantalón (aparte del que se lleva puesto). Mucho mejor si es de secado rápido – 6 camisetas de manga corta – 1 camiseta de manga larga – 1 camiseta térmica – 1 polar – 1 chubasquero – 7 calzoncillos – 8 pares de calcetines – 1 mini botiquín (tiritas, ibuprofeno, paracetamol,…) – gafas de repuesto – 1 gorra – zapatos Gore-Tex
Equipaje dentro de la mochila
Y esto es lo que llevamos en el bolso interior: – Cargador del móvil – Cargador de la tablet – Cable GoPro – Cargador de la cámara
– Batería portátil – Trípode pequeño portátil – Adaptador de enchufe (en países con enchufes diferentes al europeo) – Ladrón – Desodorante – Móvil de repuesto
– Jabón – Pasta y cepillo de dientes – Crema de protección solar
Bolsa interior
QUÉ LLEVAR EN El BOLSO DE VIAJE Como os comenté antes, pienso que es necesario llevar también un bolso de viaje aparte de la mochila, para albergar cosas como documentación, dinero y similares. Esto es lo que llevamos dentro de nuestro bolso de viaje: (En este caso, puede ser uno para dos personas o llevar dos bolsos más pequeños) – Cámara de fotos compacta – Cámara tipo GoPro. La recomiendo sólo para aficionados a este tipo de fotografía – Auriculares. Como complemento de la tablet – Libreta de notas y bolígrafo – Tablet. Muy útil para entretenerse en desplazamientos largos – Documentación. (pasaporte, billetes de avión, carnet de conducir internacional, etc…) Aconsejo guardarla protegida en un plástico – Cartera. Con tarjetas, DNI y dinero. El dinero mejor repartirlo por lugares diferentes
Bolso de viaje
QUÉ LLEVAR SI VAMOS A DORMIR EN ALBERGUES Y HOSTELS Si habéis previsto dormir en hostels o albergues, creo que os puede ser necesario dejar algo de espacio para estos objetos: · Chanclas, para las duchas · Toallas. Nosotros usamos unas de secado rápido · Saco de dormir · Candado. En los albergues y hostels hay bastantes robos · Tapones para dormir, por el ruido de muchos albergues
· Antifaz para dormir
QUÉ LLEVAR SI VIAJAMOS EN INVIERNO Si viajamos en invierno, tendremos que dejar también algo más de espacio para la ropa, ya que ocupa más. Habrá que añadir además:
· Un buen abrigo. Si tiene un forro de los que se quitan por dentro mejor. Por lo general va siempre fuera de la mochila · Un par de camisetas interiores · Por lo menos uno de los pares de zapatos que sean tipo GoreTex · Sustituir la gorra por un gorro de invierno · Guantes y bufanda en viajes a climas muy frios
40 cm respeto a la mochila de 37.5 litros
PARA NO OLVIDARSE DE NADA
Os dejo aquí un check list en pdf para anotar todo lo que vayáis poniendo en la mochila y no olvidaros de nada:
Pues esto es todo! Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo, o simplemente pensáis que para vosotros sería imprescindible alguna cosa más, no dudéis en poner un comentario.
Equipaxe que se pode levar nunha mochila ou maleta pequena para una viaxe longa…e sen facturar.
Equipaxe nunha viaxe de mochileros polos Países Bálticos
Depois de varias viaxes en avión ou tren, algún deles de máis dun mes de duración, moita xente me pregunta como podemos viaxar durante tanto tempo simplemente con una mochila de apenas 37.5 litros. Eu sempre respondo que si é posible, xa que por experiencia propia, moitas veces enchemos a maleta de “por se acasos” que o único que fan é ocuparnos espazo na equipaxe e cargarnos con máis peso. Ademais, un exceso de equipaxe fai que teñamos que facturar nos avións, cousa que non fai máis que aumentar o prezo do billete nalgunhas compañías e perder o tempo nos aeroportos.
Por iso, pensamos que cunha simple mochila é suficiente para levar o necesario, axudado de un pequeno bolso de viaxe para levar a documentación, o diñeiro e cousas similares
Mochila de 37.5 litros
QUE LEVAR NA MOCHILA
Nós utilizamos una mochila de apenas 37.5 litros, que a consideramos suficiente para albergar toda a nosa equipaxe e ademáis non factura. Decidímonos por unha da marca North Face que é impermeable, xa que nos é moi útil cando viaxamos e se nos pon a chover, e así non mollamos o que hai no seu interior. O malo de este modelo é que ao ser tipo alforxa, non ten case ningún bolsillo exterior ou interior, polo que temos que levar outro bolso interior para levar certas cousas máis pequenas. Esto é o que levamos dentro da mochila nunha viaxe en verán (un por persoa. Neste caso poño o meu, pero a da miña parella é similar):
1 pantalón (aparte do que se leva posto). Moito mellor se é de secado rápido
6 camisetas de manga corta
1 camiseta de manga larga
1 camiseta térmica
1 polar
1 chuvasqueiro
7 calzoncillos
8 pares de calcetíns
1 mini botiquín (tiritas, ibuprofeno, paracetamol,…)
gafas de reposto
1 gorra
zapatos Gore-Tex
Equipaxe dentro da mochila
E esto é o que levamos na bolsa interior:
Cargador do móbil
Cargador da tablet
Cable GoPro
Cargador da cámara
Batería portátil
Trípode pequeño portátil
Adaptador de enchufe (en países con enchufes diferentes ao europeo)
Ladrón
Desodorante
Móbil de reposto
Xabrón
Pasta e cepillo de dentes
Crema de protección solar
Bolsa interior
QUE LEVAR NO BOLSO DE VIAXE
Como vos comentei antes, penso que é preciso levar tamén un bolso de viaxe aparte da mochila, para albergar cousas como documentación, cartos e similares. Esto é o que levamos dentro do noso bolso de viaxe: (Neste caso, pode ser un para dúas persoas ou levar dous bolsos máis pequenos)
Cámara de fotos compacta
Cámara tipo GoPro. Recoméndoa só para aficionados a este tipo de fotografía
Auriculares. Como complemento da tablet
Libreta de notas e bolígrafo
Tablet. Moi útil para entreterse en desprazamentos longos
Documentación. (pasaporte, billetes de avión, carnet de conducir internacional, etc…) Aconsello gardala protexida nun plástico
Carteira. Con tarxetas, DNI e cartos. Os cartos mellor repartilos en lugares diferentes
Bolso de viaxe
QUE LEVAR SE IMOS DURMIR EN ALBERGUES E HOSTELS
Se tedes previsto durmir en hostels ou albergues, preciso que vos pode ser necesario deixar algo de espazo para estes obxetos
· Chanclas, para as duchas
· Toallas. Nós usamos unhas de secado rápido
· Saco de dormir
· Candado. Nos albergues e hostels hai bastantes roubos
· Tapóns para durmir, tendo en conta o ruido de moitos albergues
QUE LEVAR SE VIAXAMOS EN INVERNO
Se viaxamos en inverno, teremos que deixar tamén algo más de espazo para a roupa, xa que ocupa máis. Haberá que engadir ademáis:
· Un bo abrigo. Se ten un forro dos que se quitan por dentro mellor. Polo xeral vai sempre fora da mochila
· Un par de amisetas interiores
· Polo menos un dos pares de zapatos que sexan tipo GoreTex
· Substituir a gorra por un gorro de inverno
· Luvas e bufanda se temos pensado ir a lugares moi frios
40 cm respecto á mochila de 37.5 litros
PARA NON ESQUECERSE DE NADA
Deixovos aquí un check list en pdf para anotar todo o que vaiades poñendo na mochila e non esquecervos de nada:
Pois isto é todo! E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tendes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello, ou simplemente pensades que para vós sería imprescindible algunha cousiña máis, non dubidedes en poñer un comentario.
Galicia es muy conocida por sus fantásticos arenales, en especial por sus poco concurridas playas en mar abierto. A día de hoy, donde gran parte de la costa está saturada por el turismo, aún podemos encontrar playas sin agobios en pleno verano, y eso sólo pasa en lugares como Galicia. La causa por la que mucha gente no acude a este tipo de playas son sobre todo por su oleaje, lo que hace que sean a su vez estupendas para practicar uno de los deportes más divertidos que existen: el surf.
Surfeando en Razo
Ya sabemos que Galicia es por lo tanto uno de los mejores lugares del mundo para surfear, ahora toca escoger una buena playa para aprender. La Playa de Razo, en la costa del Concello de Carballo, es un sitio privilegiado para iniciarse en la práctica del surf, ya que tiene oleaje suficiente pero a la vez no es peligrosa, al no tener corrientes difíciles. Está, además, muy cerca de la ciudad de A Coruña, por lo que tiene buenos accesos por carretera.
Aprendiendo la posición sobre la tabla
Ahora ya sólo nos toca escoger la escuela. Para ello la mejor opción es Artsurfcamp, con unas instalaciones situadas en la misma playa de Razo. Esta escuela, organiza cursos para aprender surf, que pueden ser desde un fin de semana hasta de varios días. Ellos se encargan de todo lo necesario para que aprendas, desde proporcionarte el traje y la tabla, hasta de un monitor para que te dé unas clases sobre las olas. Además, si lo deseas, puedes quedarte a comer y dormir sin salir de sus instalaciones, ya que disponen también de albergue, restaurante y bar.
Primer contacto con las olas
Mi experiencia aprendiendo a surfear en Artsurfcamp fue muy buena, sobre todo teniendo en cuenta que en mi vida había subido a una tabla de surf. Además, tuve la suerte de ir acompañado de Viviana y de mis compañeros de GaliciaTB, por lo que ya de por sí el día prometía. Lo primero, unas presentaciones por parte de los organizadores y la entrega de la tabla y del traje de neopreno (el agua fría ya no es escusa para no meterse en el mar).
Grupo de alumnos y monitores en el Artsurfcamp
Después, seguimos con unos ejercicios de calentamiento y, tras unas explicaciones de nuestro monitor nos fuimos al agua. Parece mentira, pero en muy pocos minutos todos nosotros ya cogimos nuestra primera ola, y a partir de aquí ya nos fuimos familiarizando con la gran velocidad que se alcanza con la tabla.
Empezando a coger la ola
Ahora ya sólo nos quedaba ponernos de pié sobre la tabla al coger la ola. Al principio, fue bastante difícil, así que, después de una parada para comer y descansar un poco, por la tarde nos fuimos de nuevo al mar a intentarlo. Conforme fue pasando el tiempo, y las olas, muchos de nosotros íbamos consiguiendo ponernos de pié, ya fuese con más o menos estilo, cosa que parece increíble teniendo en cuenta que prácticamente ninguno de nosotros sabía surfear. La jornada acabó con una sesión de estiramientos y una clase para corregir nuestros errores sobre la tabla.
Disfrutando sobre las olas
Sin duda, no estuvo nada mal esta experiencia de iniciación al surf. En un solo día, ya se puede tener una idea de lo que es surfear sobre la tabla, aunque sin duda con un curso de mayor duración se puede salir de allí con un gran dominio de la técnica. Os recomiendo por tanto la Playa de Razo y Artsurfcamp para el primer contacto con este deporte, una de las mejores formas de disfrutar las playas de Galicia.
Quiero agradecer a todo el equipo de Artsurfcamp por todo su empeño en que aprendiésemos a surfear de la forma más divertida posible; así como también a todos mis compañeros de GaliciaTB, que hicieron que lo pasase en grande este día sobre las olas. De ellos, un agradecimeiento especial a Chano y Miki por sus estupendas fotos que comparto aquí con vosotros.
Guía práctica, etapas y gastos para hacer el Camino Primitivo en bici
En bici por el Camino
¿Cuál es el Camino Primitivo?
Como su nombre indica, parece ser que esta ruta fue la que primero utilizaron los peregrinos que se dirigían a Compostela, ya que la capital del Reino en la época de las primeras peregrinaciones estaba en Oviedo. En la actualidad, este Camino cruza el Principado de Asturias desde Oviedo, dirigiéndose hacia Galicia por la montaña occidental asturiana pasando por localidades como Salas, Tineo, Pola de Allande y Grandas de Salime. Después entra en Galicia por A Fonsagrada, continuando en dirección a Lugo y juntándose con el Camino Francés en la localidad de Melide.
En este lugar se separan el Camino Primitivo y el del Norte
¿Dónde empieza el Camino Primitivo?
El Camino Primitivo empieza en Oviedo, aunque mucha gente lo hace como una variante por el interior del Camino del Norte, que va hacia Compostela por la orilla del mar Cantábrico. Por lo tanto, en el caso de que el peregrino venga haciendo el Camino del Norte desde Irún, verá que poco después de la localidad asturiana de Villaviciosa el Camino se divide en dos: Hacia Gijón siguiendo por la costa; o continuar hacia Oviedo por el Camino Primitivo
El Camino Primitivo cerca de A Fonsagrada
¿Cuántos kilómetros tiene?
Un total de 320 km si se hace por el trazado original desde Oviedo, aunque como veremos más adelante con las etapas, en algún tramo en bici es aconsejable ir por carretera, haciendo algún kilómetro más.
Tramo entre Lugo y Melide en pleno invierno
¿Es apto para hacerlo en bicicleta?
Gran parte del Camino se puede hacer en bici por el trazado original, aunque en algunas zonas de la alta montaña asturiana es muy difícil debido al estado del camino y la pendiente, en especial si vamos con alforjas. También depende mucho del mes del año en el que lo hagamos, ya que en época de lluvia a veces está casi impracticable. En el apartado de las etapas hablo de que tramos son aptos o no y posibles alternativas.
Puerto del Palo
¿Es muy duro para hacerlo en bici?
Desde luego que este no es un camino nada fácil para hacer en bici. Hay etapas de bastante pendiente, que además se puede complicar más por la climatología de la zona, con lluvias frecuentes y hasta nevadas en las zonas de mayor altitud. Tanto este camino como el del Norte no tienen nada que ver con el Camino Francés, por lo que aquí las etapas son bastante más duras y hay que tener previsto hacer bastantes menos kilómetros. De todas formas, nada es imposible, sobre todo para ciclistas con algo de fondo y experiencia. Además, sin duda alguna sus paisajes compensan el esfuerzo.
El Camino con A Fonsagrada al fondo
¿Cuánto puede costar?
Yo siempre digo que hacer un camino es una forma bastante económica de viajar, ya que los albergues no son caros y apenas hay que gastar en comer y poco más. El precio de un albergue privado anda sobre los 10€ persona, pero si preferimos dormir en una habitación privada, no es difícil encontrar sitios por 30 o 35€ en habitación doble (un poco más si incluyen desayuno). Para comer, hay bastantes sitios donde sirven el menú del peregrino, que son muy consistentes y no suelen pasar de 10€. A nosotros, yendo dos personas y en 6 días, nos salió en un total de unos 435€, durmiendo en habitación privada (al final del post pongo el desglose de gastos).
Así llevamos las bicis en el autobús
¿Cómo llevo la bicicleta al inicio del Camino?
Se pueden utilizar empresas de mensajería, pero nosotros preferimos llevarlas en el autobús con nosotros. La empresa de buses ALSA, permite llevar las bicicletas con un sobrecoste de 10€ por cada una de ellas. Sólo hay que quitarle la rueda delantera y taparlas con un plástico (puede ser incluso con bolsas de basura, ya que no son muy exigentes en esto).
El Camino cerca de Oviedo
¿Hay muchos peregrinos?
Afortunadamente el Camino Primitivo aún no está muy transitado. Es decir, en este aspecto no tiene nada que ver con el Camino Francés. Y si nos referimos al número de usuarios en bici aún es mucho menor, ya que es bastante duro.
En Lugo
¿Hay una buena infraestructura?
Este camino nunca lo hice en temporada alta, pero el resto del año disponen de un número de albergues y otros alojamientos que pienso que es suficiente. Si nos referimos a bares y restaurantes, tampoco tendremos ningún problema, aunque en las zonas de alta montaña hay distancias más grandes entre ellos.
La concha señala de forma distinta en Galicia y Asturias
¿Está bien señalizado?
Nosotros no tuvimos ningún problema en este camino en lo referente a señalización, por lo que no hay más que seguir las frecuentes flechas y conchas para llegar a Compostela. Lo único a tener en cuenta es que la forma de la concha es diferente en Asturias que en Galicia. Así, en Asturias, la dirección a seguir la indica el interior de la misma, mientras que en tierras gallegas es justo al contrario.
El Camino cerca de A Fonsagrada
ETAPAS
Etapa 1: Villaviciosa – Oviedo: 45.64km
Aunque para mucha gente el Camino Primitivo comienza en Oviedo, nosotros lo tomamos como una prolongación cara el interior del Camino del Norte, que ya hicimos un tiempo antes y podéis ver en este enlace las etapas del mismo. De hecho, poco después de Villaviciosa tenemos una bifurcación con sus respectivos mojones donde podemos escoger seguir por la costa o por Oviedo.
Subiendo el Alto de La Campa
Una vez que tomemos en dirección a Oviedo comenzamos a subir el Alto de La Campa, aunque los últimos kilómetros finales de este alto los recomiendo hacer por carretera, ya que si hay mucho barro es una pista muy difícil para bici con alforjas y es preciso empujar. Después del alto el resto de la etapa a Oviedo es muy fácil y podemos ir todo el rato por el camino original.
Esta es una etapa que pasa por paisajes muy hermosos, y que es posible hacer siempre por el camino original, aunque las pendientes en algún punto son bastante fuertes, como como por ejemplo la subida al Alto del Escamplero y, sobre todo, al Alto del Fresno; este último tanto en la subida como en la bajada.
Bajada peligrosa en esta etapa
La etapa acaba con una ligera subida hasta la hermosa y poco conocida villa de Salas.
Etapa Oviedo – SalasEtapa Oviedo – Salas
Etapa 3: Salas – Pola de Allande: 61.3km
En esta etapa las cosas se complican, ya que nos adentramos en zonas de montaña y la altitud y , sobre todo, el estado de los caminos dejan mucho que desear para una bicis con alforjas. Sin duda que los paisajes por el camino que utilizan los peregrinos de a pie son aún mejores, pero si no queremos sufrir sobre la bicicleta pienso que es mejor hacer esta etapa por carretera.
Por tierras de Tineo
Saldremos de Salas por la N-634 hasta La Espina, con apenas tráfico debido la reciente apertura de una autopista. Después continuaremos hasta Tineo por la AS-216, con algo más de tráfico, pero que se reduce considerablemente tras pasar esta localidad. A pocos kilómetros de Tineo nos desviamos hacia la derecha por la AS-350 que nos lleva al lado de dos importantes monasterios: El de Obona y el de Bárcena.
Pola de Allande
A partir de aquí cogemos una carretera casi desierta (la AS-219) hasta Pola de Allande, subiendo ya nuestro primer puerto de montaña de este Camino, el Alto de Lavadoira.
Etapa Salas – Pola de AllandeEtapa Salas – Pola de Allande
Etapa 4: Pola de Allande – A Fonsagrada: 73.3km
En esta etapa nos adentramos en la alta montaña asturiana, por lo que tendremos aún más dificultades orográficas y de infraestructuras que la anterior, así que recomiendo hacer este tramo casi siempre por la carretera alternativa. Empezamos saliendo de Pola de Allande subiendo los casi 10km del Puerto del Palo por la carretera AS-14, que no es que sean excepcionalmente duros por la pendiente pero un poco sí por la longitud.
Bajando Puerto del Palo
Después tenemos una larga bajada, con hermosísimas vistas de la montaña asturiana, que acaba en la Presa de Salime.
Presa de Salime
Desde la presa tenemos una larga subida de casi 800 metros de desnivel hasta el Alto do Acevo, con algunas pendientes considerables, sobre todo al principio (hasta la localidad de Grandas de Salime) y al final. Poco después de cruzar el Alto do Acevo entramos en Galicia, donde a partir de aquí ya recomiendo seguir el camino original hasta A Fonsagrada.
Etapa Pola de Allande – A FonsagradaEtapa Pola de Allande – A Fonsagrada
Etapa 5: A Fonsagrada – Lugo: 60.6km
Nosotros esta etapa ya la hicimos varias veces, y siempre por el camino original incluso en invierno, para disfrutar aún más de los impresionantes paisajes. De todas formas, hay algún tramo donde puede ser buena opción ir por carretera en el caso de ir muy cansados o estar el camino en mal estado, como por ejemplo entre Paradavella y A Lastra.
Antiguo hospital de pereginos cerca de A Fonsagrada
Una vez que pasamos el Alto de la Fontaneira el camino se vuelve muy fácil, y a partir de Castroverde se puede considerar casi llano en comparación con las etapas anteriores.
Etapa A Fonsagrada – LugoEtapa A Fonsagrada – Lugo
Etapa 6: Lugo – Compostela: 103.62km
Esta es una etapa bastante larga, y que puede ser difícil hacerla en un día para mucha gente, por lo que una buena opción también sería acortarla hasta Melide o Arzúa para llegar más descansado a Compostela el día siguiente. No es una etapa muy dura, sobre todo si la comparamos con las anteriores, aunque sí se puede considerar un poco rompepiernas debido a sus frecuentes repechos.
Por la Serra do Careón
Hasta Melide (50 km aprox.) el único alto a resaltar es la subida a la Serra do Careón, que no tiene una dificultad excesiva. Después de Melide el Camino Primitivo se une al Camino Francés, con todas las ventajas que ello tiene ( mejor infraestructura, más servicios,…) e inconvenientes (muchísima gente, paisaje más humanizado,…).
Llegando a la Praza do Obradoiro en Compostela
Llegamos a Compostela después de una bajada y entramos en la ciudad por el Barrio de San Pedro para acabar después en la imponente Praza do Obradoiro. Recomiendo descansar después en Compostela por lo menos un par de días, ya que es una ciudad que bien lo merece, como cuento en este post. Y si aún nos sobran fuerzas (y tiempo) sería muy buena idea continuar hasta Fisterra (en este enlace podéis ver la ruta en bici hasta allí), para finalizar nuestro viaje con unas impresionantes vistas al mar.
Etapa Lugo – CompostelaEtapa Lugo – Compostela
DESGLOSE DE GASTOS (para dos personas)
Como es habitual en este blog, pongo aquí los gastos que hicimos en el viaje para que os sea útil al hacer vuestro propio presupuesto, aunque le tenéis que sumar el coste de dormir los dos días finales (en Lugo y Compostela), donde nosotros no tuvimos que pagar por tener alojamiento familiar. Tener en cuenta que también podéis ahorrar un poco más si decidís dormir de albergue y buscáis sitios donde cenar más económicos.
El Camino cerca de Oviedo
· Día 1: Villaviciosa – Oviedo
Bus: tícket 2 personas de Lugo a Villaviciosa con bicis: 80.48€
Desayuno: 4.6€
Cena: (Tierra Astur, Oviedo): 34.41€
Supermercado: 11€
Hotel Longoria, Oviedo: 41.90€ con desayuno
· Día 2: Oviedo – Salas
Comida (Sidrería Feudo Real, Grado): 13.5€
Supermercado: 2.65€
Cena (Casa Pachón, Salas): 20€
Hotel Soto, Salas: 30€
La Catedral de Oviedo
· Día 3: Salas – Pola de Allande
Desayuno: 9.4€
Supermercado: 8.03€
Cena: (Nueva Allandesa, Pola de Allande): 30€
Hotel Nueva Allandesa, Pola de Allande: 45€ con desayuno
· Día 4: Pola de Allande – A Fonsagrada
Supermercado: 10.14€
Cena (Restaurante Cantábrico, A Fonsagrada): 25€
Hostal Cantábrico, A Fonsagrada: 35€
Alto do Acevo, A Fonsagrada
· Día 5: A Fonsagrada – Lugo
Desayuno: 10€
Supermercado: 10.22€
· Día 6: Lugo – Compostela
Desayuno: 5.6€
Supermercado: 7.3€
Total gastos: 434,23€ (217.12€ persona) en 6 días (32.6€ por persona y día)
El Camino Primitivo cerca de Lugo
Pues esto es todo! Y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir alguna experiencia vuestra similar, no dudéis en poner un comentario.
Guía práctica, etapas e gastos para facer o Camiño Primitivo en bici
En bici polo Camiño
Cal é o Camiño Primitivo?
Como o seu nome indica, parece ser que esta ruta foi a que primeiro utilizaron os peregrinos que se dirixían a Compostela, xa que a capital do Reino na época das primeiras peregrinacións estaba en Oviedo. Na actualidade, este Camiño cruza o Principado de Asturias desde Oviedo, dirixíndose hacia Galiza pola montaña occidental asturiana pasando por localidades como Salas, Tineo, Pola de Allande e Grandas de Salime. Despois entra en Galiza por Fonsagrada, continuando en dirección a Lugo e xuntándose co Camiño Francés na localidade de Melide.
Neste lugar sepáranse o Camiño Primitivo e o do Norte
Onde comeza o Camiño Primitivo?
O Camiño Primitivo comeza en Oviedo, ainda que moita xente o fai como unha variante polo interior do Camiño do Norte, que vai hacia Compostela pola beira do mar Cantábrico. Polo tanto, no caso de que o peregrino veña facendo o Camiño do Norte desde Irún, verá que pouco despois da localidade asturiana de Villaviciosa o Camiño se divide en dous: Hacia Xixón seguindo pola costa; ou continuar hacia Oviedo polo Camiño Primitivo.
O Camiño Primitivo preto de A Fonsagrada
Cantos quilómetros ten?
Un total de 320 km se se fai polo trazado orixinal desde Oviedo, aínda que como veremos máis adiante coas etapas, nalgún tramo en bici é aconsellable ir por estrada, facendo algún quilómetro máis.
Tramo entre Lugo e Melide en pleno inverno
É apto para facelo en bicicleta?
Gran parte do Camiño se pode facer en bici polo trazado orixinal, aínda que nalgunhas zonas da alta montaña asturiana é moi difícil debido ao estado do camiño e a pendiente, en especial se imos con alforxas. Tamén depende moito do mes do ano no que o fagamos, xa que en época de choiva as veces está case impracticable. No apartado das etapas falo de que tramos son aptos ou non e posibles alternativas.
Puerto del Palo
É moi duro para facelo en bici?
Desde logo que este non é un camiño nada fácil para facer en bici. Hai etapas de bastante pendente, que pode complicarse máis pola climatoloxía da zona, con choivas frecuentes e ate nevadas nas zonas de maior altitude. Tanto este camiño como o do Norte non teñen nada que ver co Camiño Francés, polo que aquí as etapas son bastante máis duras e hai que prever facer bastante menos quilómetros. De todos os xeitos, nada é imposible, sobre todo para ciclistas con algo de fondo e experiencia. Ademáis, sen dúbida algunha as paisaxes compensan o esforzo.
O Camiño con A Fonsagrada ao fondo
Canto pode costar?
Eu sempre digo que facer un camiño non é unha forma cara de viaxar, xa que os albergues non son caros e apenas hai que gastar en comer e pouco máis. O precio dun albergue privado anda sobre os 10€ persoa, pero se preferimos durmir en unha habitación privada, non é difícil encontrar sitios por 30 ou 35 € en habitación dobre (un pouco máis se inclúen almorzo). Para comer, hai bastantes sitios onde serven o menú do peregrino, que son moi consistentes e non soen pasar de 10€. A nós, indo dúas persoas e en 6 días, saíunos nun total de uns 435€, durmindo en habitación privada (ao final do post poño o desglose de gastos).
Así levamos as bicis no autobús
Como levo a bicicleta ao inicio do Camiño?
Pódese utilizar as empresas de mensaxería, pero nós preferimos levalas no autobús connosco. A empresa de buses ALSA, permite levar as bicicletas cun sobrecoste de 10€ por cada unha delas. Só hai que quitarlle a roda dianteira e tapalas cun plástico (pode ser mesmo con bolsas de lixo, xa que non son moi esixentes nisto).
O Camiño preto de Oviedo
Hai moitos peregrinos?
Afortunadamente o Camiño Primitivo aínda non está moi transitado. É decir, neste aspecto non ten nada que ver co Camiño Francés. E se nos referimos ao número de usuarios en bici aínda é moito menor, xa que é bastante duro.
En Lugo
Hai unha boa infraestructura?
Este camiño nunca o fixen en temporada alta, pero o resto do ano dispón dun número de albergues e outros aloxamentos que penso que é suficiente. Se nos referimos a bares e restaurantes, tamén non temos ningún problema, aínda que nas zonas de alta montaña hai distancias máis grandes sen eles.
A cuncha sinala de forma distinta en Galiza e Asturias
Está ben sinalizado?
Nós non tivemos ningún problema neste camiño no referente á sinalización, polo que non hai máis que seguir as frecuentes frechas e cunchas para chegar a Compostela. O único a ter en conta é que a forma da cuncha é diferente en Asturias que en Galiza. Así, en Asturias, a dirección a seguir a indica o interior da mesma, mentres que en terras galegas é xusto ao contrario.
O Camiño preto de A Fonsagrada
ETAPAS
Etapa 1: Villaviciosa – Oviedo: 45.64km
Ainda que para moita xente o Camiño Primitivo comeza en Oviedo, nós tomámolo coma unha prolongación cara o interior do Camiño do Norte, que xa fixemos un tempo antes e podedes ver neste enlace as etapas do mesmo. De feito, pouco despois de Villaviciosa temos unha bifurcación cos seus respectivos moxóns onde podemos escoller de seguir pola costa ou por Oviedo.
Subindo ao Alto de La Campa
Unha vez que tomemos en dirección a Oviedo comezamos a subir o Alto de La Campa, no que nos últimos quilómetros finais deste alto recomendo facelos por estrada, xa que se hai moito barro é unha pista moi difícil para bici con alforxas e é preciso empurrar. Despois do alto o resto da etapa a Oviedo é moi fácil e podemos ir todo o rato polo camiño orixinal.
Esta é unha etapa que pasa por paisaxes moi fermosas, e que é posible facer sempre polo camiño orixinal, ainda que as pendentes nalgún punto son bastante fortes, como por exemplo a subida ao Alto do Escamplero e, sobre todo, ao Alto do Fresno; este último tanto na subida como na baixada.
Baixada perigosa nesta etapa
A etapa acaba cunha lixeira subida ate a fermosa e descoñecida vila de Salas.
Etapa Oviedo – SalasEtapa Oviedo – Salas
Etapa 3: Salas – Pola de Allande: 61.3km
Nesta etapa as cousas se complican, xa que nos adentramos en zonas de montaña e a altitude e , sobre todo, o estado dos camiños deixan moito que desexar para unha bicis con alforxas. Sen dúbida que as paisaxes polo camiño que utilizan os peregrinos de a pé son ainda mellores, pero se non queremos sufrir sobre a bicicleta penso que é mellor facer esta etapa por estrada.
Por terras de Tineo
Sairemos de Salas pola N-634 ate La Espina, con apenas tráfico debido a recente apertura dunha autoestrada. Despois continuaremos ate Tineo pola AS-216, con algo máis de tráfico, pero que se reduce considerablemente tras pasar esta localidade. A poucos quilómetros de Tineo desviámonos cara á dereita pola AS-218 que nos leva a carón de dous importantes mosteiros: O de Obona e o de Bárcena.
Pola de Allande
A partir de aquí collemos unha estrada case deserta (a AS-219) ate Pola de Allande, subindo xa o noso primeiro porto de montaña deste Camiño, o Alto de Lavadoira.
Etapa Salas – Pola de AllandeEtapa Salas – Pola de Allande
Etapa 4: Pola de Allande – A Fonsagrada: 73.3km
Nesta etapa nos adentramos na alta montaña asturiana, polo que teremos aínda máis dificultades orográficas e de infraestructuras que a anterior, así que recomendo facer este tramo case sempre por estrada alternativa. Empezamos saindo de Pola de Allande subindo os case 10km do Puerto del Palo pola estrada AS-14, que non é que sexan excepcionalmente duros pola pendente pero un pouco si pola lonxitude.
Baixando Puerto del Palo
Despois temos unha longa baixada, con fermosísimas vistas da montaña asturiana, que remata na Presa de Salime.
Presa de Salime
Desde a presa temos unha longa subida de case 800 metros de desnivel ate o Alto do Acevo, con algunhas pendientes considerables, sobre todo ao principio (ate a localidade de Grandas de Salime) e ao final. Pouco despois de cruzar o Alto do Acevo entramos en Galiza, onde a partir de aquí xa recomendo seguir o camiño orixinal ate A Fonsagrada.
Etapa Pola de Allande – A FonsagradaEtapa Pola de Allande – A Fonsagrada
Etapa 5: A Fonsagrada – Lugo: 60.6km
Nós esta etapa xa a fixemos varias veces, e sempre polo camiño orixinal mesmo no inverno, para gozar aínda máis das impresionantes paisaxes. De todos os xeitos, hai algún tramo onde pode ser boa opción ir por estrada no caso de ir moi cansos ou estar o camiño en mal estado, por exemplo entre Paradavella e A Lastra.
Antigo hospital de pereginos preto de A Fonsagrada
Unha vez que pasamos o Alto da Fontaneira o camiño vólvese moi fácil, e a partires de Castroverde pódese considerar case chan en comparación coas etapas anteriores.
Etapa A Fonsagrada – LugoEtapa A Fonsagrada – Lugo
Etapa 6: Lugo – Compostela: 103.62km
Esta é unha etapa bastante longa, e que pode ser difícil facela nun día para moita xente, polo que unha boa opción tamén sería acortala ate Melide ou Arzúa para chegar máis descansado a Compostela o día seguinte. Non é unha etapa moi dura, sobre todo se a comparamos coas anteriores, aínda que si se pode considerar un pouco rompepernas debido aos seus frecuentes «repechos».
Pola Serra do Careón
Ate Melide (50 km aprox.) o único alto a resaltar é a subida á Serra do Careón, que non ten unha dificultade excesiva. Despois de Melide o Camiño Primitivo únese ao Camiño Francés, con todas as vantaxes que ten ( mellor infraestructura, mais servizos,…) e inconvintes (moitísima xente, paisaxe máis humanizado,…).
Chegando á Praza do Obradoiro en Compostela
Chegamos a Compostela despois dunha baixada e entramos na cidade polo Barrio de San Pedro para acabar despois na impoñente Praza do Obradoiro. Recomendo descansar despois en Compostela polo menos un par de días, xa que é unha cidade que ben o merece, como conto neste post. E se aínda nos sobran forzas (e tempo) sería moi boa idea continuar ate Fisterra (neste enlace podedes ver a ruta en bici ate alí), para finalizar a nosa viaxe cunhas impresionantes vistas ao mar.
Etapa Lugo – CompostelaEtapa Lugo – Compostela
DESGLOSE DE GASTOS (para dúas persoas)
Como é habitual neste blog, poño aquí os gastos que fixemos na viaxe para que vos sexa útil ao facer o voso propio presuposto, ainda que lle tedes que sumar o coste de durmir nos dous días finais (en Lugo e Compostela), que nos non tivemos que pagar por ter aloxamento familiar. Tende en conta que tamén podedes aforrar un pouco máis se decides durmir de albergue e buscades sitios onde cear máis económicos.
O Camiño preto de Oviedo
· Día 1: Villaviciosa – Oviedo
Bus: tícket 2 persoas de Lugo a Villaviciosa con bicis: 80.48€
Almorzo: 4.6€
Cea: (Tierra Astur, Oviedo): 34.41€
Supermercado: 11€
Hotel Longoria, Oviedo: 41.90€ con almorzo
· Día 2: Oviedo – Salas
Comida (Sidrería Feudo Real, Grado): 13.5€
Supermercado: 2.65€
Cea (Casa Pachón, Salas): 20€
Hotel Soto, Salas: 30€
A Catedral de Oviedo
· Día 3: Salas – Pola de Allande
Almorzo: 9.4€
Supermercado: 8.03€
Cea: (Nueva Allandesa, Pola de Allande): 30€
Hotel Nueva Allandesa, Pola de Allande: 45€ con almorzo
· Día 4: Pola de Allande – A Fonsagrada
Supermercado: 10.14€
Cea (Restaurante Cantábrico, A Fonsagrada): 25€
Hostal Cantábrico, A Fonsagrada: 35€
Alto do Acevo, A Fonsagrada
· Día 5: A Fonsagrada – Lugo
Almorzo: 10€
Supermercado: 10.22€
· Día 6: Lugo – Compostela
Almorzo: 5.6€
Supermercado: 7.3€
Total gastos: 434,23€ (217.12€ persoa) en 6 días.
O Camiño Primitivo preto de Lugo
Pois isto é todo! E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tendes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir algunha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.
Después de varios entradas sobre Reino Unido e Irlanda, comparto con vosotros esta guía práctica para que os sirva de ayuda en vuestro viaje a estes lugares. Espero que os guste y os sea útil!
La autopista M6 cerca de Manchester
Cómo llegar:
Reino Unido e Irlanda están muy bien comunicados por vía aérea con la Península, y dependiendo del destino y la salida, el vuelo puede durar menos de dos horas. Otra opción es ir por tierra en tren (vía Francia por el Eurotunel) o carretera, este caso sólo recomendable si se van estar muchos días de viaje en estes países. En este caso se puede acceder también por el Eurotunel vía Francia o cogiendo un ferry desde Santander o Bilbao.
Paisaje irlandés
Documentación:
Tanto Reino Unido como Irlanda pertenecen a la Unión Europea, por lo que el único requisito de entrada en estos países para ciudadanos de la UE es que lleven su DNI. De todas formas, no está de más llevar el pasaporte.
Carretera secundaria en Irlanda
Fronteras:
En algunos sitios son prácticamente inexistentes, como por ejemplo entre Irlanda y el Reino Unido. Lo único que pueden controlar en algunas de ellas puede ser que no nos pasemos de la cantidad de alcohol o tabaco permitido.
Señal que nos avisa de posibles robos en un aparcamiento en Irlanda
Seguridad personal:
Estos países son muy seguros, así que la única norma de seguridad a seguir es la del sentido común: no dejar dinero ni objetos de valor a la vista en el coche, vigilar la cartera y mochila en aglomeraciones, etcétera…
Edimburgo, Escocia
Urgencias sanitarias:
Para agilizar los trámites en caso de una urgencia sanitaria en estos países, se recomienda llevar la Tarjeta Sanitaria Europea, que cualquier beneficiario de la seguridad social la puede pedir gratuitamente en sus oficinas.
Recomiendo llevar también un botiquín con ciertos medicamentos de uso corriente para la diarrea, estreñimiento, paracetamol, alcohol, agua oxigenada,…
Señal en gaélico
Comunicaciones:
La cobertura de móviles es muy amplia en estos países. Nosotros solemos llevar dos móviles, uno de contrato y otro de tarjeta y de dos compañías distintas, que siempre funcionaron sin problemas. Eso si, recomiendo desconectar los datos de internet del móvil nada más llegar y utilizar las wifi, ya que estas tarifas son muy altas. Es fácil encontrar redes wifi por el camino en los alojamientos, cafeterías, bares, bilbiotecas públicas, oficinas de turismo,…
Calzada del Gigante
Información turística:
En muchas localidades que visitamos cuentan con oficinas de turismo donde proporcionan información turística gratuitamente. Nosotros nos informamos antes del viaje de muchos de los lugares turísticos por medio de guías de viaje e internet. Además, llevábamos con nosotros varias guías de países, algunas nuestras y la mayoría prestadas gratuitamente por bibliotecas públicas.
El Río Liffey en Dublín
Dinero:
Conviene llevar dinero en metálico y en tarjeta. El dinero en metálico no se debe guardar todo junto, sino en lugares separados, para evitar robos y pérdidas. En Irlanda utilizan el euro, pero no en el Reino Unido. Nosotros llevábamos algunas libras en metálico que cambiamos antes de salir de viaje. También sacamos algunas más en un cajero automático que nos dio problemas, como cuento en este diario del viaje. Según me han comentado, hay algunos lugares en Inglaterra o en el Ulster donde no aceptan libras escocesas y viceversa, aunque nosotros no tuvimos problemas en este sentido.
Cobh
Se debe llevar además varias tarjetas, mejor las de crédito que las de débito, ya que estas últimas no las aceptan en algunos lugares (peajes de Francia o en la compañía de ferries Brittany Ferries, por ejemplo). Visa o Mastercard como tarjetas de crédito y Visa Electron y Maestro como de débito son de las más frecuentes.
Isla de Skye, Escocia
Horarios:
Hay que tener en cuenta que los establecimientos de estos países siempre cierran antes que aquí, por lo que muchas tiendas sobre las 5 y media de la tarde ya están cerradas. Excepcionalmente, en Irlanda he visto supermercados abiertos hasta casi las 10 de la noche, incluso en domingo. Los restaurantes y bares igual, por lo que conviene adelantar la hora de la comida y de la cena. Esto también es importante a la hora de buscar alojamiento, especialmente en localidades pequeñas.
Hay que destacar que tanto en el Reino Unido como Irlanda se debe retrasar una hora el reloj.
Interior de un bed and breakfast
Dónde dormir:
En estos países hay muchas posibilidades de alojamiento en cantidad y calidad, desde lujosos hoteles hasta campings y albergues. En el Reino Unido e Irlanda es muy común alojarse en casas particulares donde te alquilan una habitación e incluyen el desayuno del día siguiente, conocido con el nombre de Bed and Breakfast (B&B). Hay muchísimos y en casi todas las localidades. Suelen estar señalizados en la carretera (muchos hasta ponen en un cartel si tienen habitaciones libres, vacancies, o está completo, no vacancies), aunque también se pueden localizar en las oficinas de turismo, en internet, etc… Se pueden encontrar caras y baratas, aunque el precio medio ronda las 60-65 libras en el Reino Unido y los 60-65 euros en Irlanda.
Desayuno en un bed and breakfast
Los desayunos suelen ser muy completos, pudiendo elegir en casi todos entre el desayuno típico de las islas (huevos, tocino, habas, salchichas, tomate, …) o el continental. Pero lo mejor de este tipo de alojamiento es, sin duda, el trato familiar.
Encendido de la ducha
Hace falta destacar que en los cuartos de baño de las habitaciones donde dormimos en las islas tienen un sistema en las duchas un poco extraño para nosotros, ya que se maneja con una especie de interruptor donde también se regula la temperatura, puesto en marcha previamente con otro interruptor que por lo general está en el techo y tiene forma de cordel. Por otro lado, se precisa un tiempo para acostumbrarse al funcionamiento de las cisternas.
Mandos de control de la ducha
Aparte del B&B, también se puede dormir en hoteles, hostels, albergues o campings, aunque este último no lo recomiendo ya que en estas islas llueve bastante, y por la noche suele hacer bastante frío. Por esta razón nosotros sólo acampamos una noche.
Enchufe de Reino Unido e Irlanda
No se debe olvidar al entrar en las islas un adaptador de enchufes, ya que allí se utilizan de tres clavijas planas.
En algunos pubs dan también comidas
Dónde comer:
No soy muy fan de la comida de estes países tanto por su calidad como por su precio, por lo que si es posible recomiendo buscar un alojamiento con cocina. En las localidades más grandes siempre se puede encontrar algún restaurante con comida de mejor calidad. Si de todas formas se decide comer o cenar como la mayor parte de los nativos, acudiremos a un pub o a diversos locales de comida rápida para tomar fish and chips, pizzas, y todo tipo de fritangas.
Tomando una Guinness en un pub escuchando música en directo
Dónde beber:
Siempre recomiendo ir a los bares para relacionarse con la gente local. Tanto en Reino Unido como en Irlanda hay muchos y suelen tener sobre todo cervezas de buena calidad. En Irlanda, los pubs son un mundo aparte, que además de un ambiente estupendo, cuentan con música en directo en muchos de ellos. En esta entrada cuento muchas cosas útiles sobre los pubs irlandeses.
Costa del Suroeste de Irlanda
Espero que todos estes consejos os sirvan de ayuda para viajar por estes países. Y ya sabéis que, como es habitual en este blog, si queréis añadir algún consejo más, tenéis alguna duda, o simplemente queréis compartir alguna experiencia vuestra, no dudéis en poner un comentario.
Usamos cookies para asegurar que te damos la mejor experiencia en nuestra web. Si continúas usando este sitio, asumiremos que estás de acuerdo con ello.
Puedes revocar tu consentimiento en cualquier momento usando el botón de revocación del consentimiento.