Cousas que debes saber cando entres nun pub en Irlanda
Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
Por que hai que ir aos pubs en Irlanda?
Os pubs son visita obrigada cando se viaxa a este país, ao ser o lugar onde están gran parte dos irlandeses, de todas as idades, no seu tempo libre. Sen dúbida son o sitio ideal para tomar contacto coa xente local e de coñecer a súa forma de vida, polo que non tería sentido unha viaxe a Irlanda se non entramos nun pub.
Pub nunha pequena localidade irlandesa
Cales son os mellores?
Mellor buscar pubs sen turistas. Se estamos en Dublín, eu recomendo fuxir dos grandes pubs da zona do Temple Bar, no centro da cidade, que aparte de ser máis caros, hai máis xente de outros países que irlandeses. Por esta razón, tanto en Dublín como en outras localidades turísticas, o mellor é distanciarse un pouco do centro e buscar locais máis auténticos.
Pub The Temple Bar, Dublín
Personalmente, eu gosto moito dos pubs das localidades máis pequenas do país, onde se coñece todo o mundo e un foráneo non pasa en absoluto desapercibido. Nestes casos, coa axuda dunhas pintas e un pouco de habilidade social, é probable que en pouco tempo estemos falando coa xente, e mesmo non sería raro que nos convidasen a unha ronda.
Alcohol de distintas graduacións nun pub
Que se pode tomar?
Ainda que tamén é habitual a venta de bebidas alcohólicas de elevada graduación como o whisky, o máis común é tomar cervexas. Hai cervexas de varias marcas e tipos, e case todas se poden tomar de presión. Poden ser rubias (blonde) ou negras, onde a máis coñecida é sen dúbida a Guinness, moi demandada pola sociedade irlandesa.
O que custan un par de pintas no Temple Bar
Canto costa unha pinta de Guinness?
Unha pinta (aproximadamente 600ml) de Guinness soe andar en torno aos 4 euros nun pub non turístico e subir ate case os 6 euros nun local como o mítico Temple Bar. O resto das cervexas de presión soen ter un prezo similar. As bebidas alcohólicas de maior graduación son ainda máis caras, e a cantidade que botan nestes lugares nunha copa é ridícula se as comparamos coas de aquí. Por certo, é habitual pagar ao pedir a consumición.
Música en directo nun pub
Hai sempre música en directo?
É moi común escoitar nos pubs irlandeses música en directo. Nos pubs turísticos é sen dúbida máis habitual, pero soen ser actuacións bastantes formais. De novo, eu recomendo buscar locais máis auténticos, onde a música en directo a menudo é so en fins de semana e vacacións, pero que nos farán sentir como se estivesemos en familia.
Nalgúns pubs dan tamén comidas
Cal é o horario habitual?
O horario de apertura depende do local, especialmente se dan tamén comidas. O de feche soe ser sobre a medianoite, ainda que nas fins de semana pode prolongarse ate como moito a unha da mañá. Na zona do Temple Bar de Dublín os pubs fechan máis tarde, polo que neste caso soen ser unha boa opción para os que nos gusta alongar a noite.
Unha Guinness nun pub
Espero que esto vos sirva de axuda para visitar os pubs de Irlanda e coñecer a auténtica sociedade irlandesa. E como é habitual neste blog, se queredes engadir algunha recomendación, tendes algunha dúbida ou queredes comentar algunha experiencia vosa, non dubidedes en poñer un comentario.
10 cosas imprescindibles de Irlanda que hacen de este país un lugar único
Llevo tiempo con ganas de escribir sobre mis viajes a Irlanda, un país que ofrece mucho al viajero y al que le tengo un cariño especial. Y como no sabía por donde empezar, y están tan de moda las listas, me decidí finalmente por publicar una lista con lo que para mí (y supongo que para muchos enamorados de Irlanda) son las diez cosas imprescindibles de esta hermosa isla. Espero que la disfruteis!
Una Guinness en un pub
1: Los Pubs y la música
Si vas a Irlanda y no entras en un pub a tomarte una pinta no viste Irlanda. De hecho, considero que los pubs son visita obligada en un viaje por este país, ya que es el lugar donde están gran parte de los irlandeses, de todas las edades, en su tiempo libre.
Música en directo en un pub
Conversan y pasan las horas tomando pintas en estos lugares que encuentras por todos los sitios, desde las ciudades hasta las aldeas más pequeñas.
Pub The Temple Bar, Dublín
En muchos de ellos, es habitual la música en directo, otra de las particularidades de la sociedad irlandesa, donde raro es la familia que no tenga un músico. Sin duda visita obligada, y a ser posible, buscar un pub que no frecuenten los turistas, mucho más auténtico.
Isla Valentia, Condado de Kerry
2: La costa atlántica
Toda la costa de la isla es hermosa, pero en especial la de la parte más occidental, en contacto con el más salvaje Océano Atlántico. En esta costa podemos ver acantilados espectaculares como en Glencolumbkille o los famosos Cliff of Moher, así como playas casi salvajes sin apenas gente.
Glencolumbkille
Personalmente, a mí me gustaron mucho también las penínsulas del suroeste (Dingle, Kerry y Beara), un poco parecidas a las rías gallegas.
Península de Beara
Desde ellas, puedes acceder a la islas próximas, como Dursey o las conocidas Skellig, antiguamente habitadas por monjes. También es imprescindible parar en los pueblos costeros, para pasear y para tomarse una pinta en un pub.
Dolmen de Proleek
3: Los restos megalíticos y la cultura celta
Podemos ver un gran número de restos megalíticos por todo el país. Dólmenes, menhires, petroglifos, o túmulos tan conocidos como Hill of Tara o el famoso Newgrange, este último Patrimonio de la Humanidad.
Hill of Tara
De hecho, uno de los mejores lugares donde ver la cultura megalítica es en el Newgrange, que forma parte del Conjunto Arqueológico del Valle del Boyne.
Petroglifos en la entrada al túmulo de Newgrange
Con la entrada al recinto, que incluye visita guiada, podemos acceder al interior del túmulo de Newgrange, que está diseñada de tal forma que en el solsticio de invierno, el sol ilumina el suelo de su interior durante unos minutos.
Cruz celta en Monasterboice
Pero Irlanda es conocido sobre todo por su cultura celta. Porque en este país, que no fue colonizado por el Imperio Romano, el cristianismo se mezcló fuertemente con esta cultura. Y no tenemos huellas de estes antepasados sólo en la música o en la forma de ser de sus descendientes, muy común con otras regiones del oeste de Europa, sino también en restos arqueológicos de gran importancia. Unos de ellos son las famosas Cruces Celtas, que combinan los diseños de la cultura celta pagana con escenas de la biblia. Uno de los mejores lugares donde ver las cruces celtas es en Monasterboice, donde tenemos la más grande del país.
Torre circular y ruinas del Monasterio de Kilmacduagh
4: Los recintos monasteriales y torres circulares
Irlanda está lleno de ruinas de antiguos recintos monasteriales y torres circulares. Los primeros son antiguos edificios religiosos, arrasados por ataques de los vikingos y de los ingleses. Los segundos, son torres de una considerable altura con una función aún hoy no muy conocida, ya que podría ser utilizada como vigilancia o como refugio de la población en caso de guerra.
Glendalough
Hay muchos por todo el país, gran parte de ellos están aún hoy en día dentro de cementerios en uso. Uno de los más conocidos es el de Glendalough, que está situado además en una hermosa zona montañosa (Montañas de Wicklow), al lado de dos lagos.
El Río Liffey en Dublín
5: Dublín
Dublín suele ser la puerta de entrada de la mayor parte de los viajeros que llegan a Irlanda, y una buena ciudad donde pasar por lo menos tres días de visita con calma. De hecho, no faltan cosas que hacer. Siempre acompañado del tranquilo ritmo de vida de los dublineses, podemos dedicar el tiempo a pasear por las orillas del Río Liffey y por los barrios de Temple Bar o Grafton y O’Connell Street.
O’Connell Street
Si lo que queremos es hacer una visita cultural, es imprescindible entrar en el Trinity College para admirar el Libro de Kells y la impresionante biblioteca (con entrada a mitad de precio en la última media hora antes de cierre).
Trinity College
Otros lugares de interés son también el Ayuntamiento y el Castillo, donde a su alrededor podemos ver dónde se encontraban los restos de la antigua ciudad vikinga.
Castillo de Dublín
Aunque no están en el centro de la ciudad, sino un poco a las afueras (aún así, se puede ir andando si nos gusta pasear), otras buenas visitas son la fábrica de la Guinness (Guinness Storehouse), la antigua destilería Jamerson y la cárcel de Kilmainham.
Catedral de San Patricio de Dublín
Para acabar el día, ya que estamos en Irlanda, no hay como tomarse unas pintas. Para eso, recomiendo cualquier pub lejos de los turistas. Después, si queremos prolongar un poco la noche, en la zona del Temple Bar tenemos muchos locales donde seguir tomando pintas hasta bien tarde.
Paisaje de turberas en Wicklow
6: Las turberas
La turba es la fuente de energía natural de Irlanda. De hecho, aun hoy se sigue utilizando para dar calor en los hogares. Si recorremos el interior del país, podemos ver cómo se explota este suelo en pleno siglo XXI. ¿Y que es la turba? Pues no es más que suelo muy rico en materia orgánica que, una vez seco, es un excelente combustible. Además, este suelo es muy común en este país, ya que la falta de sol y las frecuentes lluvias no favorecen en absoluto la descomposición, por lo que se va acumulando abundante materia orgánica.
Aprovechamiento de turberas
Para mí, una de las particularidades de Irlanda está en el olor de la turba cuando se quema dentro de los hogares en el rural. Sin duda un olor bien característico de este país.
Tomando una Guinness en un pub escuchando música en directo
7: La Guinness
La Guinness no es sólo una cerveza. Es también todo un símbolo de la cultura irlandesa. En todos los pubs de Irlanda se sirve esta cerveza continuamente, muy demandada por los locales y los turistas.
El agua de la Guinness proviene de las Montañas de Wicklow
Es una cerveza negra con un sabor muy característico, que aunque también se puede beber en cualquier parte del mundo, hay quien dice que no saben igual que las de Irlanda (y yo estoy de acuerdo con eso).
Tomando una Guinness en el Gravity Bar de la Guinness Storehouse de Dublín
En Dublín podemos visitar la Guinness Storehouse, que es una especie de museo y centro interpretativo de esta cerveza. El precio de la entrada (16€), incluye también una pequeña demostración de cómo catar la cerveza y una pinta en el Gravity Bar de la última planta, con vistas a la ciudad.
Mural en el barrio católico de Belfast
8: El Ulster
El Ulster es una zona de la Isla de Irlanda que se encuentra bajo administración del Reino Unido. Durante los últimos años del siglo XX eran frecuentes los atentados y otras formas de violencia en esta región, debido a la difícil convivencia de los católicos pro-irlandeses con los protestantes pro-ingleses. En la actualidad la situación es muy tranquila, debido a los procesos de paz de los últimos años, pero aun podemos ver huellas de este conflicto en algunos lugares.
Barrio protestante en Belfast
Así por ejemplo, en Belfast visitamos el barrio republicano en la Falls Road, donde vemos los famosos murales reinvidicativos que hacen esquina con la Northumberland Street. A poca distancia, cruzando la Townsend Street, llegamos al barrio republicano de Shankill Road, repleto de banderas del Reino Unido y diversos murales del bando protestante.
Entrando en el Derry libre
Otro lugar tristemente famoso por este conflicto es la ciudad de Derry. Aquí ocurrió el conocido Domingo Sangriento el 30 de enero de 1972, donde el ejército británico disparó contra manifestantes irlandeses matando a 14 personas. En la actualidad podemos ver los restos del muro de la casa que delimitaba el barrio católico y enormes murales alusivos a ese día en los edificios próximos.
Calzada del Gigante
Pero no todo es conflicto en el Ulster. También se pueden visitar auténticas maravillas naturales como la conocidísima Calzada del Gigante, una formación geológica compuesta por miles de columnas de basalto que forman un paisaje muy singular, motivo por el que fue declarado Patrimonio de la Humanidad.
Paisaje de las Islas Arán
9: Las Islas de Arán
Las Islas de Arán son otro símbolo de la cultura irlandesa, y todo un ejemplo de la adaptación del hombre a los medios más extremos. Situadas en la brava costa occidental, y sometida de forma casi constante a los fuertes vientos y lluvia; son unas islas donde el hombre trata de vivir de lo que puede pescar en el mar, complementado por una agricultura extremadamente difícil, debido a la escasez de suelo por el cultivo intensivo de los últimos siglos.
Suelo esquilmado por el uso en las Islas de Arán
Recomiendo por lo menos visitar una de las islas y, si el tiempo lo permite, alquilar unas bicicletas para disfrutar del paisaje y naturaleza de este lugar.
Cobh
10: La gente
Sin duda son los irlandeses los que hacen que Irlanda sea uno de mis países favoritos. Durante el tiempo que pasé en este país, nunca faltó ayuda ya fuera para seguir una dirección o para buscar alojamiento. E incluso no faltó alguna invitación a una ronda en un pub. Claro está que el ritmo de vida y la forma de socializarse de los irlandeses hacen que sea un complemento perfecto para visitar las maravillas naturales e históricas del país.
Cerca de Hill of Tara
Pues hasta aquí lo que yo considero los 10 imprescindibles de Irlanda. Si queréis añadir otros lugares para vosotros imprescindibles o, como es habitual en este blog, tenéis alguna duda, o queréis comentar o compartir alguna experiencia vuestra similar, no dudéis en poner un comentario.
10 cousas imprescindibles de Irlanda que fan deste país un lugar único
Xa levo tempo con ganas de escribir sobre as miñas viaxes a Irlanda, un país que ofrece moito ao viaxeiro e ao que lle teño un cariño especial. E como non sabía por onde empezar, e están tan de moda as listas, decidinme finalmente por publicar unha lista co que para min (e supoño que para moitos namorados de Irlanda) son as dez cousas imprescindibles desta fermosa illa. Espero que a disfrutedes!
Unha Guinness nun pub
1: Os Pubs e a música
Se vas a Irlanda e non entras nun pub a tomarte unha pinta non viches Irlanda. De feito, considero que os pubs son visita obrigada nunha viaxe por este país, xa que é o lugar onde están gran parte dos irlandeses, de todas as edades, no seu tempo libre.
Música en directo nun pub
Conversan e pasan as horas tomando pintas nestes lugares que encontras por todos os sitios, desde as cidades ate as aldeas máis pequenas.
Pub The Temple Bar, Dublín
En moitos deles, é habitual a música en directo, outra das particularidades da sociedade irlandesa, onde raro é a familia que non teña un músico. Sen dúbida visita obrigada, e a ser posible buscar un pub que non frecuenten turistas, moito máis auténtico.
Illa Valentia
2: A costa atlántica
Toda a costa da illa é fermosa, pero en especial a da parte máis occidental, en contacto co máis salvaxe Océano Atlántico. Nesta costa podemos ver cantís espectaculares como en Glencolumbkille ou os famosos Cliff of Moher, así como praias case salvaxes sen apenas xente.
Glencolumbkille
Personalmente, a min gustoume moito tamén as penínsulas do suroeste (Dingle, Kerry e Beara), un pouco parecidas as rías galegas.
Península de Beara
Desde elas, podes acceder a illas próximas, como Dursey ou as coñecidas Skellig, antiguamente habitadas por monxes. Tamén son imprescindibles as paradiñas nos pobos costeiros, para pasear e para tomarse unha pinta nun pub.
Dolmen de Proleek
3: Os restos megalíticos e a cultura celta
Podemos ver un gran número de restos megalíticos por todo o país. Dolmens, menhires, petróglifos, ou túmulos tan coñecidos como Hill of Tara ou o famoso Newgrange, este último Patrimonio da Humanidade.
Hill of Tara
De feito, un dos mellores lugares onde ver a cultura megalítica é no Newgrange, que forma parte do Conxunto Arqueolóxico do Val do Boyne.
Petróglifos á entrada ao túmulo de Newgrange
Coa entrada ao recinto, que inclúe visita guiada, podemos acceder ao interior do túmulo de Newgrange, que está deseñada de tal forma que no solsticio de inverno, o sol ilumina o chan do seu interior durante uns minutos.
Cruz celta en Monasterboice
Pero Irlanda é coñecido sobre todo pola súa cultura celta. Porque este país, que non foi colonizado polo Imperio Romano, o cristianismo misturouse fortemente coa cultura celta. E non temos pegadas destes antepasados só na música ou na forma de ser dos seus descendentes, moi común a outras rexións do oeste de Europa, senón tamén en restos arqueolóxicos de gran importancia. Un deles son as famosas Cruces Celtas, que combina os deseños da cultura celta pagana con escenas da biblia. Un dos mellores lugares onde ver as cruces celtas é en Monasterboice, onde temos a maís grande do país.
Torre circular e ruinas do Mosteiro de Kilmacduagh
4: Os recintos monasteriais e torres circulares
Irlanda está cheo de ruinas de antigos recintos monasteriais e torres circulares. Os primeiros son antigos edificios relixiosos, arrasados por ataques dos vikingos e dos ingleses. Os segundos, son torres dunha considerable altura cunha función ainda hoxe non moi coñecida, xa que podería ser utilizada como vixía ou como refuxio da poboación en caso de guerra.
Glendalough
Hai moitos por todo o país, moitos deles están aínda hoxe en día dentro de cementerios en uso. Un dos máis coñecidos é o de Glendalough, que está situado ademáis nunha fermosa zona montañosa (Montañas de Wicklow), ao carón de dous lagos.
O Río Liffey en Dublín
5: Dublín
Dublín soe ser a porta de entrada da maior parte dos viaxeiros que chegan a Irlanda, e unha boa cidade onde pasar polo menos tres días de visita con calma. De feito, non faltan cousas que facer. Sempre acompañado do tranquilo ritmo de vida dos dublineses, podemos dedicar o tempo a pasear polas orillas do Río Liffey e polos barrios de Temple Bar ou Grafton e O’Connell Street.
O’Connell Street
Se o que queremos é facer unha visita cultural, é imprescindible entrar no Trinity College para admirar o Libro de Kells e a impresionante biblioteca (con entrada a metade de prezo na última media hora antes de peche).
Trinity College
Outros lugares de interese son tamén o Concello e o Castelo, onde ao seu redor podemos ver onde se atopaban os restos da antiga cidade vikinga.
Castelo de Dublín
Ainda que non están no centro da cidade, senón un pouco ás aforas (ainda así, pódese ir andando se nos gusta pasear), outras boas visitas son a fábrica da Guinness (Guinness Storehouse), a antiga destilería Jamerson e a cárcere de Kilmainham.
Catedral de San Patricio de Dublín
Para acabar o día, xa que estamos en Irlanda, non hai como tomarse unhas pintas. Para elo, recomendo calquera pub lonxe dos turistas. Despois, se queremos prolongar un pouco a noite, na zona do Temple Bar temos moitos locais onde seguir tomando pintas ate ben tarde.
Paisaxe de turbeiras en Wicklow
6: As turbeiras
A turba é a fonte de enerxía natural de Irlanda. De feito, aínda hoxe se segue utilizando para dar calor nos fogares. Se percorremos o interior do país, podemos ver como se explota este chan en pleno século XXI. E que é a turba? Pois non é mais que chan moi rico en materia orgánica que, unha vez seco, é un excelente combustible. Ademáis, este chan é moi común neste país, xa que a falta de sol e as frecuentes choivas non favorecen en absoluto a descomposición, polo que se vai acumulando abundante materia orgánica.
Aproveitamento de turbeiras
Para min, unha das particularidades de Irlanda está no olor da turba cando se queima dentro dos fogares no rural. Sen dúbida un olor ben característico deste país.
Tomando unha Guinness nun pub escoitando música en directo
7: A Guinness
A Guinness non é só unha cervexa. É tamén todo un símbolo da cultura irlandesa. En todos os pubs de Irlanda sírvese esta cervexa continuamente, moi demandada polos locais e os turistas.
A auga da Guinness provén das Montañas de Wicklow
É unha cervexa negra cun sabor moi característico, que ainda que tamén se pode beber en calqueira parte do mundo, hai quen dí que non saben igual que as de Irlanda (e eu concordo con iso).
Tomando unha Guinness no Gravity Bar da Guinness Storehouse de Dublín
En Dublín podemos visitar a Guinness Storehouse, que é unha especie de museo e centro interpretativo desta cervexa. O prezo da entrada (16€), inclúe tamén unha pequena demostración de cómo catar a cervexa e unha pinta no Gravity Bar da última planta, con vistas á cidade.
Mural no barrio católico de Belfast
8: O Ulster
O Ulster é unha zona da Illa de Irlanda que se encontra baixo administración do Reino Unido. Durante os últimos anos do século XX eran frecuentes os atentados e outras formas de violencia nesta rexión, debido á difícil convivencia dos católicos pro-irlandeses cos protestantes pro-ingleses. Na actualidade a situación é moi tranquila, debido aos procesos de paz dos últimos anos, pero ainda podemos ver pegadas deste conflicto nalgúns lugares.
Barrio protestante en Belfast
Así por exemplo, en Belfast visitamos o barrio republicano na Falls Road, onde vemos os famosos murais reinvidicativos que fan esquina coa Northumberland Street. A pouca distancia, cruzando a Townsend Street, chegamos ao barrio republicano de Shankill Road, repleto de bandeiras do Reino Unido e diversos murais do bando protestante.
Entrando no Derry libre
Outro lugar tristemente famoso por este conflicto é a cidade de Derry. Aquí aconteceu o coñecido Domingo Sanguento o 30 de xaneiro de 1972, onde o exército británico disparou contra manifestantes irlandeses matando a 14 persoas. Na actualidade podemos ver os restos do muro da casa que delimitaba o barrio católico e enormes murais alusivos a ese día nos edificios próximos.
Calzada do Xigante
Pero non todo é conflicto no Ulster. Tamén se poden visitar auténticas marabillas naturais como a coñecidísima Calzada do Xigante, unha formación xeolóxica composta por miles de columnas de basalto que forman unha paisaxe moi singular, motivo polo que foi declarada Patrimonio da Humanidade.
Paisaxe das Illas Arán
9: As Illas de Arán
As Illas de Arán son outro símbolo da cultura irlandesa, e todo un exemplo da adaptación do home aos medios máis extremos. Situadas na brava costa occidental, e sometida de forma case constante aos fortes ventos e choiva; son unhas illas onde o home tenta de vivir do que pode pescar no mar, complementado por unha agricultura extremadamente difícil, debido á escasede de solo polo cultivo intensivo dos últimos séculos.
Solo esquilmado polo uso nas Illas de Arán
Recomendo polo menos visitar unha das illas e, se o tempo o permite, alugar unhas bicicletas para disfrutar da paisaxe e natureza deste lugar.
Cobh
10: A xente
Sen dúbida son os irlandeses os que fan que Irlanda sexa un dos meus países favoritos. Durante o tempo que pasei neste país, nunca faltou axuda xa fose para seguir unha dirección ou para buscar aloxamento. E mesmo non faltou algunha invitación a unha ronda nun pub. Está claro que o ritmo de vida e a forma de socializarse dos irlandeses fan que sexa un complemento perfecto para visitar as marabillas naturais e históricas do país.
Preto de Hill of Tara
Pois ate aquí o que eu considero os 10 imprescindibles de Irlanda. Se queredes engadir outros lugares para vos imprescindibles ou, como é habitual este blog, tendes algunha dúbida, ou queredes comentar ou compartir algunha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.
Consejos para hacer un recorrido por libre en un paraiso en medio del Atlántico
Lagoa das Sete Cidades
Aunque parezca mentira, con sólo 90km de largo,15 km de ancho y poco más de 100.000 habitantes, la Isla de San Miguel acumula muchos lugares de interés. De hecho, nosotros decidimos dedicarle sólo tres días a esta isla y sin duda nos quedamos cortos. Es todo un ejemplo de un pequeño espacio con mucho que hacer. En esta nueva entrada, comparto con vosotros consejos para visitar por libre esta hermosa isla.
Plantacion de té de Porto Formoso
VOLAR EN LA SATA: UNA FORMA ECONÓMICA DE LLEGAR A AZORES
Ponta Delgada es la ciudad más grande de la isla y de todo Azores, y en ella está el mayor aeropuerto del archipiélago. De hecho, nosotros llegamos a su aeropuerto en un vuelo directo desde Oporto con la compañía azoriana SATA, que conecta diariamente Azores con Lisboa y Oporto, así como con Boston y Toronto, ya al otro lado del Atlántico. Es una compañía a tener en cuenta por su bajo coste (fuera de temporada alta podemos visitar esta isla por menos de 200€) y por sus conexiones económicas con el continente americano; de hecho es la compañía que utilizamos para desplazarnos hasta Canadá en el viaje que contaré en posteriores entradas.
Furnas
COMO IR DEL AEROPUERTO A PONTA DELGADA
Una vez en el aeropuerto, la forma más lógica de llegar al centro de la ciudad es el taxi. Tiene un precio único de 10€, que considero bastante razonable, sobre todo teniendo en cuenta que no hay otro transporte público disponible como bus urbano. Los únicos autobuses que vimos en el aeropuerto son de transporte colectivo de hoteles, que tenían un coste por persona mayor que el taxi, por lo que lo descartamos al momento.
Ponta Delgada
PONTA DELGADA: LA CAPITAL
Ponta Delgada es la población más grande de la isla y cuenta con apenas unos 70.000 habitantes, lo que hace de ella una localidad tranquila. Su vida gira alrededor del tránsito de su puerto y del turismo; de hecho es aquí donde encontramos el mayor número de hoteles, restaurantes y otros servicios necesarios para el viajero.
Igreja Matriz de Ponta Delgada
En Ponta Delgada tenemos también varios lugares de interés. Entre las numerosas iglesias destaca la de Nossa Senhora da Esperança, donde se guarda el Santo Cristo dos Milagres, un santo con gran devoción en la isla y al que se le dedican las mayores fiestas de la capital. Aparte de las iglesias, podemos visitar también otros lugares como la Porta da Cidade, el Forte de Sao Brás o la Torre Sineira donde hay unas buenas vistas de la ciudad.
La Isla de San Miguel en coche
UNA VUELTA POR LA ISLA
Aunque pasear por Ponta Delgada es un placer, lo más espectacular de la isla son sin duda sus paisajes, así que os recomiendo alquilar un coche y hacer una ruta por la carretera que la rodea. Comenzando en la capital, y si salimos por la carretera dirección oeste, nos dirigimos a una de las primeras joyas de la isla: La Lagoa das Sete Cidades y su mirador. A poca distancia (aquí todo está cerca) y de vuelta a la costa, llegamos a Punta da Ferraria, el punto más occidental de la isla con su faro y las curiosas piscinas calientes naturales que aprovechan el calor del interior de la tierra.
Ponta da Ferraría
Ya de vuelta en la ER1, la carretera que rodea la isla, nos dirigimos ahora en dirección este a la altura de Ponta da Bretanha y continuamos hasta Ribeira Grande, otra importante localidad donde recomiendo parar un rato y aproximarse a la Ponta do Cintrao.
Costa Norte
Si seguimos rodeando la isla, y poco después de Ribeira Grande, pasamos por la plantación de té de Porto Formoso, donde de forma totalmente gratuita nos ofrecen una visita guiada del proceso de elaboración del té así como una degustación del mismo.
Chá de Porto Formoso
Dependiendo del tiempo disponible, aconsejaría continuar la ruta hacia la parte más al este de la isla, hasta lugares como la Ponta da Madrugada. Si por lo contrario el viajante se conforma (o no le queda más remedio) que ver los puntos más turísticos, seguirá hacia el interior hacia la localidad de Furnas, donde puede tomar un baño termal. Cerca de aquí está también la Lagoa das Furnas y sus «géiseres», que son utilizados incluso para cocinar el famoso Cocido das Furnas. No muy lejos, y si las nubes lo permiten, si nos acercamos al Miradoiro do Salto do Cabalo, disfrutaremos de unas vistas impresionantes.
Furnas
De vuelta de nuevo a Ponta Delgada es imprescindible detenerse también en la Lagoa do Fogo, aunque en este caso para tener una buena vista de la misma vamos necesitar también que las nubes no nos oculten el paisaje.
Esta ruta en coche alrededor de la isla nos llevó dos días, aunque recomiendo si fuese posible, dedicarle por lo menos un par de días más para poder visitar más localidades y disfrutar de la calma con que vive la gente en estes lugares. Recomiendo parar en algún bar que encontremos por el camino para interaccionar con la gente local así como dormir en alguna casa rural perdida por la isla (esto último nos quedó pendiente para otra ocasión).
Furnas desde el Salto do Cabalo
GUIA PRÁCTICA Y RECOMENDACIONES
Dónde dormir: Nosotros nos alojamos todos los dias en el Marina Lounge Hostel en Ponta Delgada, y fue sin duda un gran acierto. Lo recomiendo por todo: profesionalidad, diseño, precio…y sobre todo por el trato de sus propietários Lino y António.
Dónde comer: Como el hostel donde nos alojamos tenía cocina la verdad es que no fuimos comer mucho por ahí. Sólo cenamos fuera una noche, concretamente en el Restaurante A Tasca en Ponta Delgada, y fue una muy buena elección.
Dónde alquilar coche: Nosotros lo hicimos con la empresa Euraçor, por recomendación de los propietarios del hostel. Buen precio y sin ningún problema.
Idioma: Aunque el idioma oficial es el portugués, este portugués azoriano es bastante difícil de entender, especialmente en zonas rurales.
Furnas
Precios: Se puede decir que está más o menos al mismo nivel que el Portugal continental, por lo que no se puede considerar un destino caro. Como ejemplo, aquí dejo lo que cuestan muchas cosas que puede necesitar un viajero para que podais hacer un presupuesto:
Dormir: Habitación doble con desayuno y cocina (Marina Longe Hostel) 46€ noche
Cena en el restaurante A Tasca de Ponta Delgada: 27,40€ dos personas
Alquiler de coche pequeño en la empresa Euroaçor: 75€ dos días seguro incluído
Una caña de cerveza: muy variable, entre 50 céntimos a 1.5€ según el sitio
Un bolo de pan lévedo azoriano: 2.30€
Lagoa do Fogo
Esto es todo! Y ya sabeis que como es habitual en este blog, si teneis alguna duda, quereis dejar aquí algún consejo más, o simplemente quereis comentar o compartir una experiencia vuestra similar, non dudeis en poner un comentario.
Consellos para facer un percorrido por libre nun paraiso no medio do Atlántico
Lagoa das Sete Cidades
Ainda que pareza mentira, con só 90km de longo,15 km de ancho e pouco mais de 100.000 habitantes, na Illa de San Miguel acumúlanse moitos lugares de interese. De feito, nós decidimos dedicarlle só tres días a esta illa e sen dúbida quedámonos cortos. É todo un exemplo dun pequeno espazo con moito que facer. Nesta nova entrada, comparto con vos consellos para visitar por libre esta fermosa illa.
Plantacion de té de Porto Formoso
VOAR NA SATA: UNHA FORMA ECONÓMICA DE CHEGAR AOS AZORES
Ponta Delgada é a cidade máis grande da Illa e de todo os Azores, e nela está o maior aeroporto do arquipélago. De feito, nós chegamos ao seu aeroporto nun voo directo desde Porto coa compañía azoriana SATA, que conecta diariamente os Azores con Lisboa e Porto, así como con Boston e Toronto, xa ao outro lado do Atlántico. É unha compañía a ter en conta polo seu baixo coste (fora da temporada alta podemos visitar esta illa por menos de 200€) e polas súas conexións económicas co continente americano, de feito é a compañía que utilizamos para desprazarnos ate Canadá na viaxe que contarei en posteriores entradas.
Furnas
COMO IR DO AEROPORTO A PONTA DELGADA
Unha vez no aeroporto, a forma máis lóxica de chegar ao centro da cidade é o taxi. Ten un prezo único de 10€, que considero bastante razonable, sobre todo tendo en conta que non hai outro transporte público disponible coma bus urbano. Os únicos autobuses que vimos no aeroporto son de transporte colectivo de hoteis, que tiñan un coste por persoa maior que o taxi, polo que o descartamos ao momento.
Ponta Delgada
PONTA DELGADA: A CAPITAL
Ponta Delgada é a poboación máis grande da illa e conta con apenas uns 70.000 habitantes, o que fai dela unha localidade tranquila. A súa vida xira ao redor do tránsito do seu porto e do turismo; de feito é aquí onde encontramos o maior número de hoteis, restaurantes e outros servizos necesarios para o viaxeiro.
Igreja Matriz de Ponta Delgada
En Ponta Delgada temos tamén varios lugares de interese. Entre as numerosas igrexas destaca a da Nossa Senhora da Esperança, onde se garda o Santo Cristo dos Milagres, un santo con gran devoción na illa e ao que se lle dedican as maiores festas da capital. Aparte das igrexas, podemos visitar tamén outros lugares como a porta da cidade, o Forte de Sao Brás ou a Torre Sineira onde hai unhas boas vistas da cidade.
A Illa de San Miguel en coche
UNHA VOLTA POLA ILLA
Ainda que pasear por Ponta Delgada é un pracer, o máis espectacular da illa son sen dúbida as súas paisaxes, así que vos recomendo alugar un coche e facer unha ruta pola estrada que a rodea. Comezando na capital, e se saímos pola estrada dirección oeste, dirixímonos a unha das primeiras xoias da illa: A Lagoa das Sete Cidades e o seu miradoiro. A pouca distancia (aqui todo está preto) e de volta á costa, chegamos a Punta da Ferraria, o punto máis occidental da illa co seu faro e as curiosas piscinas quentes naturais que aproveitan a calor do interior da terra.
Ponta da Ferraría
Xa de volta na ER1, a estrada que rodea a illa, dirixímonos agora en dirección este á altura da Ponta da Bretanha e continuamos ate Ribeira Grande, outra importante localidade onde recomendo parar un rato e aproximarse á Ponta do Cintrao.
Costa Norte
Se seguimos rodeando a illa, e pouco despois de Ribeira Grande, pasamos pola plantación de té de Porto Formoso, onde de forma totalmente gratuita nos ofrecen unha visita guiada do proceso de elaboración do té así como unha desgustación do mesmo.
Chá de Porto Formoso
Dependendo do tempo dispoñible, aconsellaría continuar a ruta hacia a parte máis ao leste da illa, ate lugares como a Ponta da Madrugada. Se polo contrario o viaxante confórmase (ou non lle queda máis remedio) que ver os pontos máis turísticos, seguirá hacia ó interior hacia a localidade de Furnas, onde pode tomar un baño termal. Preto de aquí está tamén a Lagoa das Furnas e os seus «géiseres», que son utilizados mesmo para cociñar o famoso Cocido das Furnas. Non moi lonxe, e se as nubes o permiten, se nos acercamos ao Miradoiro do Salto do Cabalo, gozaremos dunhas vistas impresionantes.
Furnas
De volta de novo á Ponta Delgada é imprescindible deterse tamén na Lagoa do Fogo, aínda que neste caso para ter unha boa vista da mesma imos necesitar tamén que as nubes non nos oculten a paisaxe.
Esta ruta en coche ao redor da illa levounos dous días, ainda que recomendo se fose posible, dedicarlle polo menos un par de días máis para poder visitar máis localidades e gozar da calma con que vive a xente nestes lugares. Recomendo parar nalgún bar que atopemos polo camiño para interaccionar coa xente local así como dormir nalgunha casa rural perdida pola illa (esto último quedounos pendente para outra ocasión).
Furnas dende o Salto do Cabalo
GUIA PRÁCTICA E RECOMENDACIÓNS
Onde dormir: Nos aloxámos todos os dias no Marina Lounge Hostel en Ponta Delgada, e foi sen dúbida un gran acerto. Recoméndoo por todo: profesionalidade, deseño, prezo…e sobre todo o trato dos seus propietários Lino e António.
Onde comer: Como o hostel onde nos aloxamos tiña cociña a verdade é que non fomos comer moito por ahí. Só ceamos fora unha noite, concretamente no Restaurante A Tasca, e foi unha moi boa elección.
Onde alugar coche: Nós fixémolo coa empresa Euraçor, por recomendación dos propietarios do hostel. Bo prezo e sen nengún problema.
Idioma: Ainda que o idioma oficial é o portugués, este portugués azoriano é bastante difícil de entender, especialmente nas zonas rurais.
Furnas
Precios: Se pode decir que está máis ou menos ao mesmo nivel que o Portugal continental, polo que non se pode considerar un destino caro. Como exemplo, aquí deixo o que costan moitas cousas que pode necesitar un viaxeiro para que podades facer un presuposto:
Dormir: Habitación doble con almorzo e cociña (Marina Longe Hostel) 46€ noite
Cea no restaurante A Tasca de Ponta Delgada: 27,40€ duas persoas
Aluguer de coche pequeno na empresa Euroaçor: 75€ dous días seguro incluído
Unha caña de cerveza: moi variable, entre 50 centimos a 1.5€ segundo o sitio
Un bolo de pan lévedo azoriano: 2.30€
Lagoa do Fogo
Isto é todo! E xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha dúbida, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha experiencia vosa similar, non dubidedes en poñer un comentario.
Despois de varias viaxes por Europa en coche, moitas de elas compartidas con vos neste blog en diarios de viaxe, decidinme facer unha entrada con consellos para conducir por moitos paises europeos en coche propio ou de aluguer. A razón é, sobre todo, para responder a moitas preguntas que me deixachedes e que fun respondendo en comentarios ou por correo electrónico, e que penso que poderían ser útiles para compartir con calquer persoa que guste de viaxar desta maneira.
Noruega, xullo 2009
Antes de nada, comentarvos que esta guía práctica a fago tendo en conta os países que teño visitado en coche, algúns deles en varias ocasións, e que comprenden moitos da Unión Europea (a excepción dalgún do Leste de Europa e Grecia) e afíns como Noruega, Suiza e algún pequeno estado como Litchestein, Andorra ou Mónaco. Por último, decirvos que esta guía é tamén moi útil se viaxades noutro vehículo como motocicleta, autocaravana ou camión, aínda que pode variar algo no relacionado con peaxes, documentación ou accesorios obligatorios.
Luxemburgo, agosto 2008
Cales son as principais vantaxes de viaxar por Europa en coche?
A principal vantaxe é sen dúbida a libertade. Podes ir ver o que queres, cando queres e sobre todo, onde queres. Se fas unha viaxe en transporte público podes ver o difícil que é chegar a certos lugares fora dos grandes núcleos de población. Desplazarse ate un parque natural, unha fermosa praia ou algunha pequena aldea perdida tórnase complicado se non temos un vehículo particular. A miña experiencia cando viaxo sen o coche é que sempre acabo visitando ou cidades ou sitios moi turísticos, e boto de menos as paisaxes rurais, as praias sen xente ou as aldeas onde fai tempo que non pasan turistas.
Austria, agosto 2005
Ademáis do anterior, hai que ter en conta que nos resultará máis económico a viaxe canto máis persoas vaian no vehículo. Outra vantaxe de ir en coche é que podes levar moito máis equipaxe, como material de acampada (o que fai que aforremos bastantes cartos en aloxamento), elementos electrónicos (portátil, etc…) ou incluso unhas bicis. Por outro lado, unha cousa que me agrada moito é que ao levar matricula estranxeira moita xente te ven falar para interesarse pola tua viaxe.
Irlanda, agosto 2010
E cuais son os principais inconvintes?
Pero desplazarse en vehículo propio tamén ten inconvintes. O primeiro de todo é que se vas a ver só cidades o coche pode convertirse nun incordio. De feito, se es de esas persoas que só queren visitar algunhas das cidades máis grandes e turísticas de Europa como Londres, París, Berlín, etc… e non te interesan as zonas fora dos grandes entornos urbanos, entón recoméndote que vaias en transporte público.
Estrada no sur de Francia, Abril 2009
Porque moverse en coche nas cidades moi grandes pode ser ás veces unha perda de tempo e cartos (perderse, non atopar onde aparcar, pagar moito polos aparcamentos, ….). Outra cousa mala de ir en transporte privado respecto ao público é a falta de interacción con xente local e outros viaxeiros durante os desplazamentos, ainda que penso que esto se compensa coa facilidade de acceder a zonas pouco turísticas no coche, que soen ser máis amables cos forasteiros.
Atravesando o Círculo Polar Ártico en Suecia, xullo 2009
Mellor viaxar en coche propio ou de aluguer?
Depende sobre todo da distancia respecto a poboación de orixe e dos días que imos estar. Se por exemplo, dispoñemos de só 10 días para percorrer Suecia está claro que compensa o aluguer. Porén, se imos pasar 15 días na Bretaña francesa aconsello sen dúbida ir en coche propio. Personalmente, como moitas das miñas viaxes son de aproximadamente un mes, a maior parte das veces eu utilizo o meu vehículo particular.
Escocia, agosto 2010
Que documentación necesito se viaxo con meu propio coche?
Para os países da UE e afíns, necesito a mesma documentación que é obrigatoria aqui. O que si se debe levar a maiores, é a carta verde do seguro (se non vola envían á casa a podedes solicitar gratuitamente á vosa compañía de seguros) e o último recibo do seguro pagado. O carnet de conducir de aqui tamén é válido, polo que non fai falla pedir o carnet de conducir internacional.
Atravesando unha ponte abrible en Gotemburgo, Suecia, xullo 2011
É necesario ampliar a cobertura do seguro?
Ainda que todos os seguros serios teñen que ofrecer asistencia en estrada incluída na póliza en toda a UE, é necesario preguntar na nosa compañía sobre os límite de cartos que temos na asistencia e se se pode ampliar, xa que en caso de accidente ou avería grave pode ser que teñamos que pagar nós parte do traslado do vehículo. Se se viaxa a menudo, pode ser interesante facerse socio dalgunha asociación automovilista como RACE ou RACC, que amplian a cobertura nestes casos.
Lago Leman, Francia e Suiza, agosto de 2011
Que accesorios debo levar no meu vehículo?
Aparte dos obligatorios aqui (triángulos, chaleco, …), en algúns países é tamén necesario levar cousas como extintor (Bélxica), alcolímetro (en Francia, son de un so uso e os venden en gasolineras) ou gancho para remolcar (países dos Balcáns).
Porto de Larrau, Navarra, outubro 2009
É recomendable facer algunha modificación no vehículo antes de partir?
Polo xeral non é necesario máis que facer unha boa revisión ao vehículo antes de sair (niveis, rodas, cambiar aceite e filtro se imos facer moitos quilómetros,…), pero pouco máis. O único se imos circular por países con moita neve no inverno (países escandinavos, ou zonas altas dos Alpes), onde poden obligarnos a levar pneumáticos de cravos. Por outro lado, se imos circular por zonas moi despobladas eu aconsello (aparte de circular co depósito cheo) levar unha roda de reposto de tamaño normal. Eu cambiei a miña de galleta por unha normal cando fixen a viaxe ao Cabo Norte, xa que no norte dos países escandinavos hai zonas con moi pouca poboación.
Illas Lofoten, Noruega, xullo 2009
Que normas de tráfico debo de coñecer para conducir por certos países?
Ainda que as normas de tráfico son bastante similares en toda a UE, pode haber certas variacións nalgúns países. Por exemplo, debemos fixarnos nos límites de velocidade, que ainda que nas vías urbanas é practicamente xeralizado os 50 km/h, si pode ser diferente en vías interurbanas (80, 90 ou 100 en función do país e estrada) e nas autoestradas (en Francia varía entre 110 e 130 dependendo da vía e da humidade, e en Alemaña nen sequera hai límite en moitos tramos das Autobahn). Nas fronteiras de cada país sempre existe un panel informativo con estes límites.
Austria, agosto 2011
Outra cousa a ter en conta é a obrigatoriedade de levar as luces de cruce acesas todo o día nos países escandinavos e en moitos do leste de Europa. En outros, como Alemaña ou Holanda, só é recomendado o seu uso polo día. Tamén hai que fixarse na tasa de alcolemia, que ainda que na maioría dos países é a mesma que aquí, nalgúns do leste pode ser incluso de 0,0. De todos os xeitos, recomendo cumprir o máximo posíble as normas de cada país, non só por seguridade, senón tamén pola obrigatoriedade de pagalas ao momento.
Holanda, agosto 2008
En que consiste a pegatina ecolóxica?
De momento só é necesaria para o acceso ás cidades alemanas, ainda que é posible que non tarde moito en ser obrigatoria tamén noutros países. Así que se ides entrar nas cidades de Alemaña, debedes saber que en moitas delas só permiten o acceso a automóbiles que cumplan determinadas condicións anticontaminación. Se ides nun coche gasolina catalizado ou un diesel non moi antigo podedes chegar até o mesmo centro, ainda que tedes que levar posta na marxe inferior dereita a pegatina verde. A pegatina a podedes conseguir en moitos talleres dese país, ou incluso a través da delegación da TÜV (a ITV alemana) en Madrid.
Pegatina ecolóxica alemana
Hai que facer algún trámite para cruzar as fronteiras?
Viaxando en coche ou moto, en todos os países de UE, acollidos no Tratado Schengen, non é necesario ningún trámite xa que están rexidos polo libre movemento de transportes e mercancías. Podo decir, que as fronteiras entre moitos países son practicamente inexistentes, e o único que vemos é un panel que nos indica o país e os límites de velocidade. Porén, nalgunhas teño visto algún control aleatorio da policía, supoño que para o control de contrabando, inmigración, …
Pirineos franceses, decembro 2011
En que países europeos hai peaxes e cuais son as formas de pago?
Poucos países de Europa non teñen ningún tramo de peaxe. Que eu me lembre, non teñen peaxes Alemaña, Bélxica, Luxemburgo e pouco máis. Outros, como en Holanda, Suecia, Dinamarca ou Reino Unido, as autoestradas son gratuitas, ainda que pode haber algún túnel ou ponte de pago. Despois hai varios países como Suíza, Austria ou Eslovenia que hai que mercar unha pegatina nas gasoliñeiras (con duracción variable en función do país, por exemplo en Austria se pode comprar para un mínimo de 10 días, e outros como Eslovenia hai unha única viñeta para un ano).
Pegatina para os peaxes en Austria
Noruega nas entradas de algunhas localidades, e Portugal nas autovías, teñen un sistema de pago automático no que hai que poñer un aparatiño que che carga o importe á conta bancaria, aínda que no caso de Noruega tamén se pode pagar nas gasoliñeiras ou despois por banco cun recargo (ate te mandan unha carta á casa do teu país ca conta onde facer o pago). No resto dos países, teñen un peaxe similar ao de aquí nas autoestradas, aínda que en moitas de elas non hai personal nas cabinas de pago e en algunhas non hai máis remedio que pagar con tarxeta de crédito (e coidado, porque hai sitios onde non aceptan as de débito).
Austria, agosto 2005
Son os combustibeis moito máis caros que aquí?
Excepto en Andorra e en Luxemburgo no ano 2008, nunca estiven nun país de Europa cos combustibles máis baratos que aquí. Nalgúns casos, como Italia, teñen uns precios altísimos. Cando fagades o presuposto da viaxe, tende en conta sempre que ides gastar bastante máis en carburante que aquí.
Preto do Cabo Norte en Noruega, xullo 2009
Como son as estacións de servizo e cual é o método de pago?
En todos os países dos que falo nesta entrada soen ter unha boa rede de estacións de servizo e en moitos con mellor calidade de combustible que aquí. Só hai que non apurar moito o depósito en certas zonas pouco poboadas como pode ser o norte dos países escandinavos. En case todos os países, é moi raro que haxa un servizo atendido e non hai máis remedio que botar nós o carburante ao vehículo. Respecto ao método de pago, recomendo usar sempre tarxeta, para non levar cartos en metálico. Tamén teño visto gasoliñeiras sen nengún persoal, onde se paga metendo a tarxeta nunha especie de caixeiro automático no surtidor. Este tipo de estacións son moi comúns en Francia; e en certos países como Suecia, teñen un prezo bastante inferior as estacións de servizo convencionais.
Eslovenia, agosto 2011
Como é o estacionamento en moitos países?
En moitos países, teñen un sistema de pago parecido a zona azul de aquí, con parquímetros onde poñer a moeda ou tarxeta. Noutros, hai que comprar un disco no que hai que poñer a hora de chegada, xa que hai zonas con tempo de estacionamento limitado. En moitos casos, recomendo ir directamente a un aparcadoiro público de pago como os de aquí, para non andar pendentes da renovación do tícket, e ademáis nos esquecemos de posibles multas ou roubos. En ocasións, son máis baratos que aquí.
Túnel en Mónaco, abril 2009
Que podo facer para aforrar diñeiro na viaxe?
Viaxar en coche ten moitas vantaxes no que respecta a aforrar cartos. Neste senso, recomendo levar material de acampada, para reducir considerablemente os costes de aloxamento. Se viaxamos en furgoneta, ou incluso nun coche familiar, temos a vantaxe de durmir no interior do vehículo. Eu mesmo, como sempre tiven coches familiares, en moitos casos durmimos dúas persoas poñendo un colchón enrollable na parte de atrás do coche, como podedes ver nesta foto.
Coche cama
Outra forma de aforrar é utilizando algún ferri para evitar facer quilómetros por estrada e noites no camiño. Repecto ao combustible, recomendo non utilizar as estacións de servizo das autoestradas (son algo máis caras), e nalgúns países como Francia, é mellor repostar nas gasoliñeiras que teñen moitos centros comerciais, moito máis baratas. Por último, e esto o digo por experiencia, en poucos casos recomendo evitar os peaxes, xa que polo xeral as vías alternativas gratuitas soen ter moito tráfico, pasan por nucleos de poboación, etc… e o que aforramos na peaxe o gastamos en tempo, combustible ou posibles multas… ou acabamos perdéndonos e dando voltas buscando o camiño.
Suiza, agosto 2011
Que consideracións hai que ter nos países que se conduce pola esquerda?
Afortunadamente, en Europa só se conduce pola esquerda no Reino Unido e Irlanda. Non é que sexa moi complicado, xa que penso que é cuestión de adaptarse, ainda que os primeiros quilómetros teremos que ir un pouco máis atentos do normal, especialmente nos cruces e rotondas. Tamén debemos adaptarnos ás distancias que poñen nos paneis e aos límites de velocidade, xa que veñen en millas.
Nota no salpicadeiro cos límites máis comúns de millas por hora pasados a quilómetros por hora
Se alugamos o vehículo, teremos que acostumarnos a manexar o cambio de marchas coa man esquerda, pero teremos a vantaxe de levar o volante na dereita e o velocímetro en millas. Se imos no noso propio coche (só recomendable se estamos moitos días alí), hai que poñer unha pegatina nos faros para non deslumbrar cando levemos as luces de cruce acesas (ver foto), e recomendo ademáis levar escrito nunha zona visible do salpicadero os equivalentes de velocides en millas e km/h para non pasarnos ningún límite de velocidade.
Adhesivo para adaptar a luz dos faros á circulación pola esquerda
Que teño que ter en conta á hora de alugar un vehículo?
O primeiro que recomendo se alugades vehículo no estranxeiro é que vos decidades por unha compañía de certo prestixio. Ainda que as veces soen ser un pouquiño máis caras que outras, penso que compensa, especialmente cando hai algún problema. De todos os xeitos, sempre se debe revisar ben o contrato de aluguer e fixarse ben se en caso de accidente temos que pagar unha franquicia (recomendable se a franquicia non é moi grande, xa que o aluguer será máis barato) e se imos desplazarnos por varios países ver cales inclúe o seguro. Se viaxades en temporada alta, é boa cousa reservar antes o vehículo, e recordade que en moitos casos vos esixiran unha fianza a cargo dunha tarxeta de crédito. Por último, antes de coller o coche e xusto antes de deixalo, botarlle un vistazo aos posibles rascazos que ten o coche para que non vos responsabilicen a vos.
A Toscana en coche de aluguer, Italia, decembro 2012
Algún consello no referente á seguridade contra os roubos?
Polo xeral, viaxar por Europa é bastante seguro. De feito, nos países do centro e norte de Europa podo decir que son máis seguros que aquí en moitos aspectos. No resto dos países, compre ter as mesmas normas básicas propias do sentido común que cando estamos aquí: non deixar cousas de valor á vista ao estacionar, evitar os barrios marxinais, etc…
Ponte 25 de abril en Lisboa, Portugal, decembro 2009
Hai diferenzas na forma de conducir entre os países?
Os conductores do centro e norte de Europa son bastantes cumplidores coas normas de circulación, e pódese decir que non o son tanto os do sur e o leste, ainda que non hai que asustarse xa que en ningún momento chega a ser perigoso. Persoalmente, penso que os conductores franceses son os máis cumpridores e os italianos os que menos, pero, repito, por toda a UE pódese conducir con tranquilidade.
Atasco en Florencia
Como debo levar a equipaxe con seguridade?
Se viaxamos moitos días, é normal que levemos moita equipaxe, en especial se levamos material de acampada ou bicicletas. Para evitar sancións, non debemos levar o equipaxe solto polo vehículo e debemos separar a zona de carga da dos pasaxeiros cunha rede. En moitos casos é recomendable levar un cofre na baca para aliviar o espazo do habitáculo. Se levamos bicicletas, o mellor é levalas suxeitas cun equipo homologado. Eu penso que o mellor sistema é o portabicicletas que se acopla ao remolque do coche, e ainda que a instalación é cara e ademáis as bicis van no exterior, é mellor sistema que levalas no teito (aumenta moito o consumo e é un perigo ao entrar nos parquins) ou colgadas do portón (non deixa ver as luces en moitos casos). Persoalmente eu opto por levalas no interior do coche, ben amarradas, xa que non afectan ao consumo e non están expostas a roubos. Non sei se é do todo legal (penso que si ao ir atadas), mais até o día de hoxe nunca tiven problemas.
Cabaña en Loftahammar, Suecia, xullo 2012
Suxerencias
E estes son as que eu considero as 20 cousas máis importantes para conducir por Europa; e xa sabedes que como é habitual neste blog, se tedes algunha duda, queredes deixar aquí algún consello máis, ou simplemente queredes comentar ou compartir unha viaxe vosa similar, non dudedes en poñer un comentario.
Ademáis, aquí podes consultar varios diarios de viaxe con distintos percorridos, gastos, suxerencias, …
Después de varios viajes por Europa en coche, muchas de ellas compartidas con vosotros en este blog en diarios de viaje, me decidí hacer una entrada con consejos para conducir por muchos países europeos en coche propio o de alquiler. La razón es, sobre todo, para responder muchas preguntas que me dejásteis y que fui respondiendo en comentarios o por correo electrónico, y que pienso que podrían ser útiles para compartir con cualquier persona que le guste viajar de esta manera.
Noruega, julio 2009
Antes de nada, comentaros que esta guía práctica la hago teniendo en cuenta los países que he visitado en coche, algunos de ellos en varias ocasiones, y que comprenden muchos de la Unión Europea (a excepción de alguno del Este de Europa y Grecia) y afines como Noruega, Suiza y algún pequeño estado como Litchestein, Andorra o Mónaco. Por último, deciros que esta guía es también muy útil si viajáis en otro vehículo como moto, autocaravana o camión, aunque puede variar algo en lo relacionado con peajes, documentación o accesorios obligatorios.
Luxemburgo, agosto 2008
¿Cuáles son las principales ventajas de viajar por Europa en coche?
La principal ventaja es sin duda la libertad. Puedes ir ver lo que quieres, cuando quieres y sobre todo, donde quieres. Si haces un viaje en transporte público puedes ver lo difícil que es llegar a ciertos lugares fuera de los grandes núcleos de población. Desplazarse hasta un parque natural, una hermosa playa o alguna pequeña aldea perdida se vuelve complicado si no tenemos un vehículo particular. Mi experiencia cuando viajo sin el coche, es que siempre acabo visitando o ciudades o sitios muy turísticos, y echo de menos los paisajes rurales, las playas sin gente o las aldeas donde hace tiempo que no pasan turistas.
Austria, agosto 2005
Además de lo anterior, hay que tener en cuenta que nos resultará más económico el viaje cuanto más personas vayan en el vehículo. Otra ventaja de ir en coche es que puedes llevar mucho más equipaje, como material de acampada (lo que hace que ahorremos bastante en alojamiento), elementos electrónicos (portátil, etc…) o incluso unas bicis. Por otro lado, una cosa que me agrada mucho es que al llevar matricula extranjera mucha gente te viene hablar para interesarse por tu viaje.
Irlanda, agosto 2010
¿Y cuáles son los principales inconvenientes?
Pero desplazarse en vehículo propio también tiene inconvenientes. El primero de todo es que si vas a ver sólo ciudades, el coche puede convertirse en un incordio. De hecho, si eres de esas personas que sólo quieren visitar algunas de las ciudades más grandes y turísticas de Europa como Londres, París, Berlín, etc… y no te interesan las zonas fuera de los grandes entornos urbanos, entonces te recomiendo que vayas en transporte público.
Carretera en el sur de Francia, Abril 2009
Porque moverse en coche en las ciudades muy grandes puede ser a veces una pérdida de tiempo y dinero (perderse, no encontrar dónde aparcar, pagar mucho por los aparcamientos, ….). Otra cosa mala de ir en transporte privado respecto al público es la falta de interacción con gente local y otros viajeros durante los desplazamientos, aunque pienso que esto se compensa con la facilidad de acceder a zonas poco turísticas en el coche, que suelen ser más amables con los forasteros.
Atravesando el Círculo Polar Ártico en Suecia, julio 2009
¿Mejor viajar en coche propio o de alquiler?
Depende sobre todo de la distancia respecto la población de origen y de los días que vamos a estar. Si, por ejemplo, disponemos de sólo 10 días para recorrer Suecia, claro está que compensa el alquiler. Sin embargo, si vamos a pasar 15 días en la Bretaña francesa aconsejo sin duda ir en coche propio. Personalmente, como muchos de mis viajes son de aproximadamente un mes, la mayor parte de las veces yo utilizo mi vehículo particular.
Escocia, agosto 2010
¿Qué documentación necesito si viajo con mi propio coche?
Para los países de la UE y afines, necesito la misma documentación que es obligatoria aquí. Lo que sí se debe llevar la mayores, es la carta verde del seguro (si no os la envían a casa la podéis solicitar gratuitamente a vuestra compañía de seguros) y el último recibo del seguro pagado. El carnet de conducir de aquí también es válido, por lo que no hace falta pedir el carnet de conducir internacional.
Atravesando un puente abrible en Gotemburgo, Suecia, julio 2011
¿Es necesario ampliar la cobertura del seguro?
Aunque todos los seguros serios tienen que ofrecer asistencia en carretera incluida en la póliza en toda la UE, es necesario preguntar en nuestra compañía sobre el límite de dinero que tenemos en la asistencia y si se puede ampliar, ya que en caso de accidente o avería grave puede ser que tengamos que pagar nosotros parte del traslado del vehículo. Si se viaja a menudo, puede ser interesante hacerse socio de alguna asociación automovilista como RACE o RACC, que amplían la cobertura en estos casos.
Lago Leman, Francia y Suiza, agosto de 2011
¿Qué accesorios debo llevar en mi vehículo?
A parte de los obligatorios aquí (triángulos, chaleco, …), en algunos países es también necesario llevar cosas como extintor (Bélgica), alcoholímetro (en Francia, son de un solo uso y los venden en gasolineras) o gancho para remolcar (países de los Balcanes).
Puerto de Larrau, Navarra, octubre 2009
¿Es recomendable hacer alguna modificación en el vehículo antes de partir?
Por lo general, no es necesario más que hacer una buena revisión al vehículo antes de salir (niveles, ruedas, cambiar aceite y filtro si vamos a hacer muchos kilómetros,…), pero poco más. Lo único si vamos circular por países con mucha nieve en invierno (Países Escandinavos, o zonas altas de los Alpes), donde pueden obligarnos a llevar neumáticos de clavos. Por otro lado, si vamos circular por zonas muy despobladas, yo aconsejo (aparte de circular con el depósito lleno) llevar una rueda de repuesto de tamaño normal. Yo cambié la mía de galleta por una normal cuando hice el viaje al Cabo Norte, ya que en el norte de los Países Escandinavos hay zonas con muy poca población.
Islas Lofoten, Noruega, julio 2009
¿Qué normas tráfico debo de conocer para conducir por ciertos países?
Aunque las normas de tráfico son bastante similares en toda la UE, puede haber ciertas variaciones en algunos países. Como por ejemplo, debemos fijarnos en los límites de velocidad, que aunque en las vías urbanas es prácticamente generalizado los 50 km/h, sí puede ser diferente en vías interurbanas (80, 90 o 100 en función del país y carretera) y en las autopistas (en Francia varía entre 110 y 130 dependiendo de la vía y de la humedad, y en Alemania ni siquiera hay límite en muchos tramos de las Autobahn). En las fronteras de cada país siempre existe un panel informativo con estos límites.
Austria, agosto 2011
Otra cosa a tener en cuenta es la obligatoriedad de llevar las luces de cruce encendidas todo el día en los Países Escandinavos y en muchos del Este de Europa. En otros, como Alemania o Holanda, sólo es recomendado su uso por el día. También hay que fijarse en la tasa de alcoholemia, que aunque en la mayoría de los países es la misma que aquí, en algunos del Este puede ser incluso de 0,0. De todas formas, recomiendo cumplir lo máximo posible las normas de cada país, no solo por seguridad, sino también por la obligatoriedad de pagarlas al momento.
Holanda, agosto 2008
¿En qué consiste la pegatina ecológica?
De momento sólo es necesaria para el acceso a las ciudades alemanas, aunque es posible que no tarde mucho en ser obligatoria también en otros países. Así que, si vais a entrar en las ciudades de Alemania, debéis saber que en muchas de ellas sólo permiten el acceso a automóviles que cumplan determinadas condiciones anticontaminación. Si vais en un coche gasolina catalizado o un diésel no muy antiguo, podéis llegar hasta el mismo centro, aunque tenéis que llevar puesta en el margen inferior derecho la pegatina verde. La pegatina la podéis conseguir en muchos talleres del país, o incluso a través de la delegación de la TÜV (la ITV alemana) en Madrid.
Pegatina ecológica alemana
¿Hay qué hacer algún trámite para cruzar las fronteras?
Viajando en coche o moto, en todos los países de UE, acogidos en el Tratado Schengen, no es necesario ningún trámite ya que están regidos por el libre movimiento de transportes y mercancías. Puedo decir que las fronteras entre muchos países son prácticamente inexistentes, y lo único que vemos es un panel que nos indica el país y los límites de velocidad. Sin embargo, en algunas he visto algún control aleatorio de la policía, supongo que para el control de contrabando, inmigración, …
Pirineos franceses, diciembre 2011
¿En qué países europeos hay peajes y cuáles son las formas de pago?
Pocos países de Europa no tienen ningún tramo de peaje. Que yo recuerde, no tienen peajes Alemania, Bélgica, Luxemburgo y poco más. Otros, como en Holanda, Suecia, Dinamarca o Reino Unido, las autopistas son gratuitas, aunque puede haber algún túnel o puente de pago. Después hay varios países como Suiza, Austria o Eslovenia que hay que comprar una pegatina en las gasolineras (con duración variable en función del país, como por ejemplo en Austria, se puede comprar para un mínimo de 10 días, y otros como Eslovenia, desde 15 días a un año).
Pegatina para los peajes en Austria
Noruega en las entradas de algunas localidades, y Portugal en las autovías, tienen un sistema de pago automático en el que hay que poner un aparato que te carga el importe a la cuenta bancaria, aunque en el caso de Noruega también se puede pagar en las gasolineras, o después por banco con un recargo (hasta te mandan una carta a casa en tu país con la cuenta donde hacer el pago). En el resto de los países, tienen un peaje similar al de aquí en las autopistas, aunque en muchas de ellas no hay personal en las cabinas de pago, y en algunas no hay más remedio que pagar con tarjeta de crédito (y cuidado, porque hay sitios donde no aceptan las de débito).
Austria, agosto 2005
¿Son los combustibles mucho más caros que aquí?
Excepto en Andorra y en Luxemburgo en el año 2008, nunca estuve en un país de Europa con los combustibles más baratos que aquí. En algunos casos, como Italia, tienen unos precios altísimos. Cuando hagáis el presupuesto del viaje, tened en cuenta siempre que vais a gastar bastante más en carburante que aquí.
Cerca del Cabo Norte en Noruega, julio 2009
¿Cómo son las estaciones de servicio y cuál es el método de pago?
En todos los países de los que hablo en esta entrada suelen tener una buena red de estaciones de servicio, y en muchos con mejor calidad de combustible que aquí. Sólo hay que no apurar mucho el depósito en ciertas zonas poco pobladas como puede ser el norte de los Países Escandinavos. En casi todos los países, es muy raro que haya un servicio atendido, y no hay más remedio que echar nosotros el carburante al vehículo. Respecto al método de pago, recomiendo usar siempre tarjeta, para no llevar dinero en metálico. También he visto gasolineras sin ningún personal, donde se paga metiendo la tarjeta en una especie de cajero automático en el surtidor. Este tipo de estaciones son muy comunes en Francia; y en ciertos países como Suecia, tienen un precio bastante inferior a las estaciones de servicio convencionales.
Eslovenia, agosto 2011
¿Cómo es el estacionamento en muchos países?
En muchos países, tienen un sistema de pago parecido a la zona azul de aquí, con parquímetros donde poner la moneda o tarjeta. En otros, hay que comprar un disco en el que hay que poner la hora de llegada, ya que hay zonas con tiempo de estacionamiento limitado. En muchos casos, recomiendo ir directamente a un aparcamiento público de pago como los de aquí, para no andar pendientes de la renovación del ticket, y además nos olvidamos de posibles multas o robos. En ocasiones, son más baratos que aquí.
Tunel en Mónaco, abril 2009
¿Qué puedo hacer para ahorrar dinero en el viaje?
Viajar en coche tiene muchas ventajas en lo que respecta a ahorrar dinero. En este sentido, recomiendo llevar material de acampada, para reducir considerablemente los costes de alojamiento. Si viajamos en furgoneta, o incluso en un coche familiar, tenemos la ventaja de dormir en el interior del vehículo. Yo incluso, como siempre tuve coches familiares, en muchos casos dormimos dos personas poniendo un colchón en la parte de atrás del coche, como cuento en esta entrada.
Coche cama
Otra forma de ahorrar es utilizando algún ferry para evitar hacer kilómetros por carretera y noches en el camino. Respecto al combustible, recomiendo no utilizar las estaciones de servicio de las autopistas (son algo más caras), y en algunos países como Francia, es mejor repostar en las gasolineras que tienen muchos centros comerciales, mucho más baratas. Por último, y esto lo digo por experiencia, en pocos casos recomiendo evitar los peajes, ya que por lo general las vías alternativas gratuitas suelen tener mucho tráfico, pasan por núcleos de población, etc… y lo que ahorramos en el peaje lo gastamos en tiempo, combustible o posibles multas… o acabamos perdiéndonos y dando vueltas buscando el camino.
Suiza, agosto 2011
¿Qué consideraciones hay que tener en los países que se conduce por la izquierda?
Afortunadamente, en Europa sólo se conduce por la izquierda en el Reino Unido e Irlanda. No es que sea muy complicado, ya que pienso que es cuestión de adaptarse, aunque los primeros kilómetros tendremos que ir uno poco más atentos de lo normal, especialmente en los cruces y rotondas. También debemos adaptarnos a las distancias que ponen en los paneles y a los límites de velocidad, ya que vienen en millas.
Nota en el salpicadero con los límites más comunes de millas por hora pasados a kilómetros por hora
Si alquilamos el vehículo, tendremos que acostumbrarnos a manejar el cambio de marchas con la mano izquierda, pero tendremos la ventaja de llevar el volante en la derecha y el velocímetro en millas. Si vamos en nuestro propio coche (solo recomendable si estamos muchos días allí), hay que poner una pegatina en los faros para no deslumbrar cuando llevemos las luces de cruce encendidas (ver foto), y recomiendo además llevar escrito en una zona visible del salpicadero los equivalentes de velocidades en millas y km/h para no pasarnos ningún límite de velocidad.
Adhesivo para adaptar la luz de los faros a la circulación por la izquierda
¿Qué tengo que tener en cuenta a la hora de alquilar un vehículo?
Lo primero que recomiendo si alquiláis vehículo en el extranjero es que os decidáis por una compañía de cierto prestigio. Aunque a veces suelen ser un poquito más caras que otras, pienso que compensa, especialmente cuando hay algún problema. De todas formas, siempre se debe revisar bien el contrato de alquiler y fijarse bien si en caso de accidente tenemos que pagar una franquicia (recomendable si la franquicia no es muy grande, ya que el alquiler será más barato), y si vamos desplazarnos por varios países, ver cuales incluye el seguro. Si viajáis en temporada alta, es buena cosa reservar antes el vehículo, y recordad que en muchos casos os exigirán una fianza a cargo de una tarjeta de crédito. Por último, antes de coger el coche y justo antes de dejarlo, echadle un vistazo a los posibles rascazos que tiene el coche para que no os responsabilicen a vosotros.
La Toscana en coche de alquiler, Italia, diciembre 2012
¿Algún consejo en lo referente a seguridad contra los robos?
Por lo general, viajar por Europa es bastante seguro. De hecho, en los países del centro y Norte de Europa puedo decir que son más seguros que aquí en muchos aspectos. En el resto de los países, hay que tener las mismas normas básicas propias del sentido común que cuando estamos aquí: no dejar cosas de valor a la vista al estacionar, evitar los barrios marginales, etc…
Puente 25 de abril en Lisboa, Portugal, diciembre 2009
¿Hay diferencias en la forma de conducir entre los países?
Los conductores del Centro y Norte de Europa son bastantes cumplidores con las normas de circulación, y se puede decir que no lo son tanto los del Sur y el Este, aunque no hay que asustarse, ya que en ningún momento llega a ser peligroso. Personalmente, pienso que los conductores franceses son los más cumplidores y los italianos los que menos, pero, repito, por toda la UE se puede conducir con tranquilidad.
Atasco en Florencia
¿Cómo debo llevar el equipaje con seguridad?
Si viajamos muchos días, es normal que llevemos mucho equipaje, en especial si llevamos material de acampada o bicicletas. Para evitar sanciones, no debemos llevar el equipaje suelto por el vehículo y debemos separar la zona de carga de la de los pasajeros con una red. En muchos casos es recomendable llevar un cofre en la baca para aliviar el espacio del habitáculo. Si llevamos bicicletas, lo mejor es llevarlas sujetas con un equipo homologado. Yo pienso que el mejor sistema es el portabicicletas que se acopla al remolque del coche, y aunque la instalación es cara, y además las bicis van en el exterior, es mejor sistema que llevarlas en el techo (aumenta mucho el consumo y es un peligro al entrar en los parkings), o colgadas del portón (no deja ver las luces en muchos casos). Personalmente, yo opto por llevarlas en el interior del coche, bien atadas, ya que no afectan al consumo y no están expuestas a robos. No sé si es del todo legal (pienso que sí al ir atadas), pero hasta el día de hoy nunca tuve problemas.
Cabaña en Loftahammar, Suecia, julio 2012
Sugerencias
Y estas son las que yo considero las 20 cosas más importantes para conducir por Europa; y ya sabéis que como es habitual en este blog, si tenéis alguna duda, queréis dejar aquí algún consejo más, o simplemente queréis comentar o compartir un viaje vuestro similar, no dudéis en poner un comentario.
Además, aquí puedes consultar varios diarios de viaje con distintos recorridos, gastos, sugerencias, …
Neste post explícovos o que penso que é importante saber para viaxar por Europa en tren. Espero que vos sexa útil para gozar dunha viaxe como esta. E se ademais queredes ver o meu diario de viaxe co percorrido, visitas e gastos non tendes máis que pinchar neste enlace a outro post do meu blog.
Hungría
· Que é o interrail?
O interrail é un billete único que te permite percorrer un país ou varios de Europa (dependendo do tipo de billete) válido para a maioría das compañías de tren do territorio europeo.
· Que países inclúe?
Case todos os da Unión Europea (Irlanda, Reino Unido, Portugal, España, Italia, Grecia, Francia, Bélxica, Holanda, Luxemburgo, Alemania, Dinamarca, Suecia, Finlandia, Polonia, República Checa, Eslovaquia, Hungría, Austria, Eslovenia, Croacia, Rumanía e Bulgaria), Noruega, Suiza, Bosnia Hercegovina, Serbia, Montenegro, Macedonia e Turquía. Son 30 países en total, ainda que en realidade son 29, xa que non inclúe o país de residencia do propietario do billete. Pódese decir polo tanto que cubre case toda a Europa excepto Estonia, Letonia, Lituania, Albania, Kosovo, Bielorusia, Ucrania, Moldavia e Rusia. Ainda que no estaría mal que incluíse tamén estes países, se o pensamos ben, cun só billete de interrail poderíamos chegar até a fronteira con Irán!
En tren por Croacia
· Que tipos de billetes hai?
Hai só dous tipos de billetes:
O InterRail Global Pass, que inclúe todos os países que dixen no apartado anterior
O InterRail One Country Pass, válido para un só país a escoller, excepto o de residencia do propietario do billete
Antigamente tamén había un billete para grupo de países pero xa non existe.
Despois, dentro do Global Pass podemos escoller entre varios períodos de validez:
5 días entre 10 días: Válido para 5 días de uso do tren dentro de 10 días seguidos
10 días entre 22 días: Válido para 10 días de uso do tren dentro de 22 días seguidos
15 días contínuos: inclúe todos os días dentro dos 15 días
22 días contínuos: inclúe todos os días dentro dos 22 días
un mes contínuo: inclúe todos os días dentro dun mes
Polo que deberíades escoller a duración do billete en función do tempo que teñades para a viaxe e o que pensades estar nun sitio sen moverse. Se ides estar nos destinos varios días recoméndovos calquera dos dous primeiros.
Despois, a tarifa depende da idade:
Xoven: menos de 25 anos
Adulto: máis de 25 anos. É a máis cara
Adulto maior: 60 anos ou máis
Neno: de 4 a 11 anos
Por último, queda escoller entre:
Primeira clase: máis cómoda e con máis servizos… e máis cara
Segunda clase: a máis económica, ainda que penso que suficiente
Nós utilizamos o billete InterRail Global Pass, de un mes contínuo, para adultos e en segunda clase, que nos saíu a 658 € cada un. As tarifas as podedes consultar nesta páxina, así como tamén comprar o billete (tamén o podedes comprar nunha estación RENFE)
Estación de Saint Jean en Burdeos
· Quen pode utilizar un billete de Interrail?
Só é válido para persoas residentes en Europa. En caso contrario hai a opción do billete do Eurail, que penso que é bastante similar ao do interrail.
· Cando e onde comeza a validez do billete do interrail?
Cando se compra o billete poñedes a data que queredes de inicio, e a partir de ese día que escolléchedes xa estará activo. O billete comeza a súa validez en calquer pais que inclúa o pase sempre e cando non sexa o de residencia. Ainda que neste caso, podemos optar por unha reducción do billete do tren do 30% até unha estación do tren da fronteira ou até un aeroporto para desplazarnos ao estranxeiro (nós utilizamos este desconto para ir de Compostela a Irún).
Bosnia
· Que trens inclúe?
Practicamente todos os dos países do pase, incluíndo nocturnos e os de alta velocidade. Pode ser que non entre algunha compañía que explote algunha liña privada mais son excepcións. Tamén inclúen algún tren urbano (estilo metro) e incluso algún ferri ou bus. Nestes últimos casos, se non están incluídos no billete, é bastante común que teñan descontos. Nesta páxina podedes descargar un mapa de todas as liñas.
· Hai que pagar algún suplemento antes de subir a algún tren?
Si. Algúns trens internacionais ou de alta velocidade necesitan facer antes unha reserva de plaza (xa que están limitadas), e en certos casos hai que pagar por elo. Os precios dependen do tren e do país. Nós, na nosa viaxe dun mes gastamos un total de 71€ por persoa nestas reservas.
Estación de Prvacina, Eslovenia
· Como planifico a viaxe?
Para coñecer todos os horarios de tren de todos os países, reservas, etc… recoméndovos esta páxina. Eu é a que utilicei, e ademáis vin utilizar tamén a algúns vendedores de billetes das estacións.
· Como controla o billete o revisor?
Se para coller o tren é necesario reserva, é necesario ir pola billetería da estación (as máis grandes teñen xa ventanillas específicas para viaxes internacionais e interrail), enseñar o billete do interrail e facer a reserva (haxa que pagar ou non). Se non é necesario reserva non hai máis que subir directamente ao tren, ensinámoslle o noso billete do interrail ao revisor durante a viaxe, e xa está.
Bosnia
· Como é o billete e que teño que cubrir?
O billete indica principalmente o nome e DNI do usuario, pais de residencia, data de validez e tipo de pase. Ademáis, leva anexo unha folla para cubrir nós cos nosos datos persoais, tipo de tícket e os datos da viaxe, que penso que non é obligatorio, mais todo o mundo o levaba cuberto e algúns revisores o miraban. O último punto, o de datos da viaxe, hai que cubrir a data e hora de saída, e localidade de orixe e destino do tren, e algúns revisores o marcan cunha maquiniña.
Destinos a cubrir no billete del interrail
· Que facer ao cruzar as fronteiras?
Dentro da Unión Europea, en todas as fronteiras dentro do tratado Schengen, non hai que facer nada, xa que se pode decir que non existen. Só temos que levar con nós sempre o DNI, igual que aqui. Para o resto dos países, ahi que levar pasaporte.
· Que debo levar como equipaxe imprescindible?
O mínimo posible, xa que temos que cargar con el toda a viaxe. Eu penso que o imprescindible é o seguinte: pouca roupa (un par de pantalóns, unhas camisetas, roupa interior, unha chaquetiña e un chuvasqueiro de emerxencia plegable), dous pares de zapatos (no verán cuns tenis e unhas chanclas é suficiente), a documentación (eu a levo nunha riñonera impermeable debaixo da roupa), unha gorra, gafas de sol, unha toalla de secado rápido, un móbil, un kit de aseo (pasta e cepillo de dentes, desodorante, xabrón, un tubiño de crema solar,…), e un saco de durmir se durmides en albergues ou no tren. A maiores, eu levei un pequeno botiquín, unha libreta para anotar cousas, unhas gafas de reposto, un cámara de fotos e unha tablet (moi útil para ver guías de viaxe e conversación, libros electrónicos, películas, conectarse a internet coa wifi, skype, etc…).
Todo isto debería caber nunha mochila, ainda que eu recomendo a maiores levar unha riñoneira ou unha especie de bolso de man para levar a documentación e cousas que se usen moito. Tendo en conta que nós despois enlazamos o interrail co Camiño de Santiago en bici, utilizamos alforxas da bici cun adaptador para convertilas en mochilas, que ainda que non teñen moito espazo (mais suficiente para levar o que dixen anteriormente) e son algo máis incómodas que unha mochila normal, teñen a vantaxe de que son impermeables.
Alforxas/mochilas con todo o noso equipaxe para facer o interrail
· Que facer durante a viaxe en tren?
Contade con pasar moitas horas en tren. Especialmente se evitades os de alta velocidade (que soen ter prazas limitadas e coste de reserva) e se viaxades por países con vías e trens bastente obsoletos. O mellor que podedes facer para pasar as horas é aproveitar para falar e coñecer xente, mais cando eso non sexa posible eu recoméndovos levar unha tablet xa que ali podedes levar libros electrónicos, pelis, guias de viaxe, guias de conversación, xogos, etc…
· Onde durmir?
Loxicamente onde imos durmir dependerá do noso presuposto. Se o podemos permitir, unha opción é buscar hoteis ben de prezo. Para elo, é aconsellable buscar antes en internet (e incluso reservar en temporada alta) un preto da estación para non cargar moito coas mochilas. O seguinte escalón en prezo son os hostels ou albergues, bastante económicos pero tamén ruidosos e ollo cos roubos nalgúns deles. Non recomendo ir de cámping xa que non son moito máis baratos que os albergues e hai que cargar co material de acampada. Outra opción, a máis económica con diferenza e bastante utilizada por moitos usuarios do interrail con pouco presuposto, é a de coller trens nocturnos e durmir no tren.
Polonia
· Onde comer?
Esta é outra variable que dependerá moito do noso presuposto. Como viaxeiro, especialmente se coincide coa viaxe en tren, haberá moitos días de xantar bocadillo e comida rápida. Mais recomendo tamén comer quente de vez en cando e de paso probar a gastronomía local. As veces, para aforrar uns cartiños, aconsellovos buscar apartamentos ou albergues con dereito a cociña.
· Canto diñeiro podo gastar na viaxe?
Como é lóxico dependerá sobre todo do aloxamento, comida, bebida (especialmente con alcol) e o precio do billete do interrail. Nós gastamos uns 2300€ cada un en un mes con absolutamente todo incluido: pase interrail gobal pass adulto (658€ o billete), durmindo case sempre de hotel, probando moita comida e bebida local, etc… podedes ver os gastos desglosados neste post. Ainda así, penso que é posible facelo por algo menos da metade se se durme en albergues e no tren, evitamos os restaurantes, frecuentamos pocos bares, visitamos países baratos, …
Lago Leman, Suiza
· Algún consello para aforrar máis?
Seguir os consellos do final da anterior pregunta é o mellor que podemos facer se queremos aforrar unha importante cantidade de diñeiro, mais tamén hai algúns trucos para gastar menos. Por exemplo, evitar as reservas dos trens buscando destinos alternativos, utilizar transporte urbano incluído no interrail, comprar nos supermercados os bocadillos, descargarse as guias turísticas de internet, buscar información e mapas nas oficinas de turismo, chamar a casa polo skype, etc… e se sabedes algún máis non dudedes compartilo nos comentarios.
· É aconsellable saber idiomas?
Saber idiomas é unha axuda moi importante para moverse no estranxeiro, para coñecer xente, pedir de comer, etc… ainda que non desenvolverse moi ben noutra lingua non é excusa para non saír da casa. Moita xente chega moi lonxe utilizando apenas catro palabras e unha guía de conversación; ten en conta que hoteis, restaurantes, etc… xa están acostumados a entenderse cos turistas. Ademáis, e isto o digo por experiencia, viaxar é a mellor forma de aprender idiomas. Vale máis un mes de viaxe polo estranxeiro que meses de academias de idiomas. A lingua máis útil na Europa é sen dúbida o inglés, que coñecen en todos os hoteis, oficinas de turismo e a maior parte dos viaxeiros. Aínda así, tamén son moi úteis o alemán e o francés aparte do español.
Tren de Bosnia
· Compensa respecto outras formas de viaxar?
Os que seguides este blog sabedes ben que xa fixen bastantes percorridos por Europa no meu coche, así que vou comparar o interrail respecto a que eu considero unha das mellores formas de coñecer Europa: o vehículo propio (ou de aluguer). Para empezar, o tren non te da a liberdade de coñecer lugares que si son facilmente accesibles en coche, moto ou autocaravana, como localidades pequenas, parques naturais, praias, etc…, polo que ao final co interrail só acabas visitando cidades. Ademáis, cun vehículo propio podemos aforrar bastante en aloxamento indo de cámping, hoteis de baixo custo nas aforas das cidades, …ou durmindo no propio vehículo. E hai que considerar tamén que o billete do interrail non é que sexa barato para adultos. Polo que penso, e esto é unha opinión persoal, que o interrail en moitos casos non compensa respecto o coche. Sí pode resultar máis barato se se viaxa só ou se ides dous menores de 26 anos (o billete é bastante máis económico), mais no resto dos casos penso que é máis barato viaxar en coche. De todos os xeitos, viaxar en tren tamén ten outras vantaxes, como que é máis descansado ao non ter que conducir, coñeces xente no tren, non tes problemas de buscar aparcamento, etc… É cuestión de gustos.
Gare de Lyon de París
· Que lugares son os máis recomendables para ver?
Como dixen no apartado anterior, viaxando co interrail é común acabar visitando só cidades. Así que supoño que calquera que estivese nestes destinos estará de acordo conmigo que son paradas obligatorias París, Roma, Florencia, Venecia, Budapest, Praga, Cracovia, Berlín, Bruselas, Bruxas, Amsterdam e Estocolmo. Ainda que non imprescindibles, teño que decir que cidades como Milán, Gante, Dresde, Bratislava, Varsovia Ljubljana, Zagreb, Sarajevo ou Mostar tamén son interesantes. De todos os xeitos, esta é unha opinión moi persoal e seguro que vos sabedes tamén dalgún destino que paga a pena e que vos animo que compartades cun comentario. Por outro lado, non recomendo visitar co interrail Reino Unido ou Irlanda a non ser que se teña un pase único destes países, xa que o prezo da reserva para cruzar o Canal da Mancha me parece abusivo.
En tren por Bosnia
Suxerencias
Espero que estes consellos sexan de utilidade para a vosa viaxe en tren por Europa, e se tedes algunha pregunta máis, algunha suxestión, algún consello,… non dudedes en poñer un comentario!
En este post os explico lo que pienso que es importante saber para viajar por Europa en tren. Espero que os sea útil para disfrutar de un viaje como este. Y si además queréis ver mi diario de viaje con el recorrido, visitas y gastos no tenéis más que pinchar en este enlace a otro post de mi blog.
Hungría
· ¿Qué es el interrail?
El interrail es un billete único que te permite recorrer un país o varios de Europa (dependiendo del tipo de billete) válido para la mayoría de las compañías de tren del territorio europeo.
· ¿Qué países incluye?
Casi todos los de la Unión Europea (Irlanda, Reino Unido, Portugal, España, Italia, Grecia, Francia, Bélgica, Holanda, Luxemburgo, Alemania, Dinamarca, Suecia, Finlandia, Polonia, República Checa, Eslovaquia, Hungría, Austria, Eslovenia, Croacia, Rumanía y Bulgaria), Noruega, Suiza, Bosnia Hercegovina, Serbia, Montenegro, Macedonia y Turquía. Son 30 países en total, aunque en realidad son 29, ya que no incluye el país de residencia del propietario del billete. Se puede decir por lo tanto que cubre casi toda Europa excepto Estonia, Letonia, Lituania, Albania, Kosovo, Bielorusia, Ucrania, Moldavia y Rusia. Aunque no estaría mal que incluyera también estos países, si lo pensamos bien, con un sólo billete de interrail podríamos llegar hasta la frontera con Irán!
En tren por Croacia
· ¿Qué tipos de billetes hay?
Hay sólo dos tipos de billetes:
El InterRail Global Pass, que incluye todos los países que dije en el apartado anterior
El InterRail One Country Pass, válido para un solo país a escoger, excepto el de residencia del propietario del billete
Antiguamente también había un billete para grupo de países pero ya no existe.
Después, dentro del Global Pass podemos escoger entre varios períodos de validez: 5 días entre 10 días: Válido para 5 días de uso del tren dentro de 10 días seguidos 10 días entre 22 días: Válido para 10 días de uso del tren dentro de 22 días seguidos 15 días contínuos: incluye todos los días dentro de los 15 días 22 días contínuos: incluye todos los días dentro de los 22 días un mes contínuo: incluye todos los días dentro de un mes
Por lo que deberíais escoger la duración del billete en función del tiempo que tengáis para el viaje y lo que pensáis estar en un sitio sin moverse. Si vais a estar en los destinos varios días os recomiendo cualquiera de los dos primeros.
Después, la tarifa depende de la edad: Joven: menos de 25 años Adulto: más de 25 años. Es la más cara Adulto mayor: 60 años o más Niño: de 4 a 11 años
Por último, queda escoger entre: Primera clase: más cómoda y con más servicios… y más cara Segunda clase: la más económica, aunque pienso que suficiente
Nosotros utilizamos el billete InterRail Global Pass, de un mes contínuo, para adultos y en segunda clase, que nos salió a 658 € cada uno. Las tarifas las podéis consultar en esta página, así como también comprar el billete (también lo podéis comprar en una estación RENFE).
Estación de Saint Jean en Burdeos
· ¿Quién puede utilizar un billete de Interrail?
Sólo es válido para personas residentes en Europa. En caso contrario hay la opción del billete del Eurail, que pienso que es bastante similar al del interrail.
· ¿Cuándo y dónde comienza la validez del billete del interrail?
Cuando se compra el billete ponéis la fecha que queréis de inicio, y a partir de ese día escogido ya estará activo. El billete comienza su validez en cualqueir pais que incluya el pase siempre y cuando no sea el de residencia. Aunque en este caso, podemos optar por una reducción del billete del tren del 30% hasta una estación de tren de la frontera o hasta un aeropuerto para desplazarnos al extranjero (nosotros utilizamos este descuento para ir de Compostela a Irún).
Bosnia
· ¿Qué trenes incluye?
Prácticamente todos los de los países del pase, incluyendo nocturnos y los de alta velocidad. Puede ser que no entre alguna compañía que explote alguna línea privada pero son excepciones. También incluyen algún tren urbano (estilo metro) e incluso algún ferry o bus. En estos últimos casos, si no están incluidos en el billete, es bastante común que tengan descuentos. En esta página podéis descargar un mapa de todas las líneas.
· ¿Hay que pagar algún suplemento antes de subir a algún tren?
Sí. Algunos trenes internacionales o de alta velocidad necesitan hacer antes una reserva de plaza (ya que están limitadas), y en ciertos casos hay que pagar por ello. Los precios dependen del tren y del país. Nosotros, en nuestro viaje de un mes gastamos un total de 71€ por persona en estas reservas.
Estación de Prvacina, Eslovenia
· ¿Cómo planifico el viaje?
Para conocer todos los horarios de tren de todos los países, reservas, etc… os recomiendo esta página. Yo es la que utilicé, y además la vi utilizar también a algunos vendedores de billetes de las estaciones.
· ¿Cómo controla el billete el revisor?
Si para coger el tren es necesario reserva, es necesario ir por la billetería de la estación (las más grandes tienen ya ventanillas específicas para viajes internacionales e interrail), enseñar el billete del interrail y hacer la reserva (haya que pagar o no). Si no es necesario reserva no hay más que subir directamente al tren, le enseñamos nuestro billete del interrail al revisor durante el viaje, y ya está.
Bosnia
· ¿Cómo es el billete y que tengo que cubrir?
El billete indica principalmente el nombre y DNI del usuario, país de residencia, fecha de validez y tipo de pase. Además, lleva anexo una hoja para cubrir nuestros datos personales, tipo de tícket y los datos del viaje, que pienso que no es obligatorio, pero todo el mundo lo llevaba cubierto y algunos revisores lo miraban. El último punto, lo de datos del viaje, hay que cubrir la fecha y hora de salida, localidad de origen y destino del tren, y algunos revisores lo marcan con una máquina.
Destinos a cubrir en el billete del interrail
· ¿Qué hacer al cruzar las fronteras?
Dentro de la Unión Europea, en todas las fronteras dentro del tratado Schengen, no hay que hacer nada, ya que se puede decir que no existen. Sólo tenemos que llevar con nosotros siempre el DNI, igual que aquí. Para el resto de los países, hay que llevar pasaporte.
· ¿Qué debo llevar como equipaje imprescindible?
El mínimo posible, ya que tenemos que cargar con él todo el viaje. Yo pienso que es imprescindible lo siguiente: poca ropa (un par de pantalones, unas camisetas, ropa interior, una chaqueta y un chubasquero de emergencia plegable), dos pares de zapatos (en verano con unos tenis y unas chanclas es suficiente), la documentación (yo la llevo en una riñonera impermeable debajo de la ropa), una gorra, gafas de sol, una toalla de secado rápido, un móvil, un kit de aseo (pasta y cepillo de dientes, desodorante, jabón, un tubo de crema solar,…), y un saco de dormir si dormís en albergues o en el tren. A mayores, yo llevé un pequeño botiquín, una libreta para anotar cosas, unas gafas de repuesto, una cámara de fotos y una tablet (muy útil para ver guías de viaje y conversación, libros electrónicos, películas, conectarse la internet con la wifi, skype, etc…).
Todo esto debería caber en una mochila, aunque yo recomiendo a mayores llevar una riñonera o una especie de bolso de mano para llevar la documentación y cosas que se usen mucho. Teniendo en cuenta que nosotros después enlazamos el interrail con el Camino de Santiago en bici, utilizamos alforjas de la bici con un adaptador para convertilas en mochilas, que aunque no tienen mucho espacio (pero suficiente para llevar lo que dije anteriormente) y son algo más incómodas que una mochila normal, tienen la ventaja de que son impermeables.
Alforjas/mochilas con todo nuestro equipaje para hacer el interrail
· ¿Qué hacer durante el viaje en tren?
Contad con pasar muchas horas en tren. Especialmente si evitáis los de alta velocidad (que suelen tener plazas limitadas y coste de reserva) y si viajáis por países con vías y trenes bastante obsoletos. Lo mejor que podéis hacer para pasar las horas es aprovechar para hablar y conocer gente, pero cuando eso no sea posible yo os recomiendo llevar una tablet ya que allí podéis llevar libros electrónicos, pelis, guias de viaje, guias de conversación, juegos, etc…
· ¿Dónde dormir?
Lógicamente donde vamos a dormir dependerá de nuestro presupuesto. Si lo podemos permitir, una opción es buscar hoteles bien de precio. Para ello, es aconsejable buscar antes en internet (e incluso reservar en temporada alta) uno cerca de la estación para no cargar mucho con las mochilas. El siguiente escalón en precio son los hostels o albergues, bastante económicos pero también ruidosos y ojo con los robos en algunos de ellos. No recomiendo ir de cámping ya que no son mucho más baratos que los albergues y hay que cargar con el material de acampada. Otra opción, la más económica con diferencia y bastante utilizada por muchos usuarios del interrail con poco presupuesto, es la de subirse a trenes nocturnos y dormir en el tren.
Polonia
· ¿Dónde comer?
Esta es otra variable que dependerá mucho de nuestro presupuesto. Como viajero, especialmente si coincide con el viaje en tren, habrá muchos días de almorzar bocadillo y comida rápida. Pero recomiendo también comer caliente de vez en cuando y de paso probar la gastronomía local. A veces, para ahorrar algo, os aconsejo buscar apartamentos o albergues con derecho la cocina.
· ¿Cuánto dinero puedo gastar en el viaje?
Como es lógico dependerá sobre todo del alojamiento, comida, bebida (especialmente con alcohol) y el precio del billete del interrail. Nosotros gastamos unos 2300 € cada uno en un mes con absolutamente todo incluido: pase interrail gobal pass adulto (658€ el billete), durmiendo casi siempre de hotel, probando mucha comida y bebida local, etc… podéis ver los gastos desglosados en este post. Aún así, pienso que es posible hacerlo por algo menos de la mitad si se duerme en albergues y en el tren, evitamos los restaurantes, frecuentamos pocos bares, visitamos países baratos, …
Lago Leman, Suiza
· ¿Algún consejo para ahorrar más?
Seguir los consejos del final de la anterior pregunta es lo mejor que podemos hacer si queremos ahorrar una importante cantidad de dinero, pero también hay algunos trucos para gastar menos. Como por ejemplo, evitar las reservas de los trenes buscando destinos alternativos, utilizar transporte urbano incluido en el interrail, comprar en los supermercados los bocadillos, descargarse las guias turísticas de internet, buscar información y mapas en las oficinas de turismo, llamar a casa por el skype, etc… y si sabéis alguno más no dudeis compartirlo en los comentarios
· ¿Es aconsejable saber idiomas?
Saber idiomas es una ayuda muy importante para moverse en el extranjero, para conocer gente, pedir de comer, etc… aunque no hablar muy bien otra lengua no es excusa para no salir de casa. Mucha gente llega muy lejos utilizando apenas cuatro palabras y una guía de conversación; ten en cuenta que hoteles, restaurantes, etc… ya están acostumbrados a entenderse con los turistas. Además, y esto lo digo por experiencia, viajar es la mejor forma de aprender idiomas. Vale más un mes de viaje por el extranjero que meses de academias de idiomas. La lengua más útil en Europa es sin duda el inglés, que conocen en todos los hoteles, oficinas de turismo y la mayor parte de los viajeros. Aun así, también son muy útiles el alemán y el francés aparte del español.
Tren de Bosnia
· ¿Compensa respeto otras formas de viajar?
Los que seguís este blog sabéis bien que ya hice bastantes recorridos por Europa en mi coche, así que voy a comparar el interrail respeto a lo que yo considero una de las mejores formas de conocer Europa: el vehículo propio (o de alquiler). Para empezar, el tren no te da la libertad de conocer lugares que sí son facilmente accesibles en coche, moto o autocaravana, como localidades pequeñas, parques naturales, playas, etc…, por lo que al final con el interrail sólo acabas visitando ciudades. Además, con un vehículo propio podemos ahorrar bastante en alojamiento yendo de cámping, hoteles de bajo coste en las afueras de las ciudades, …o durmiendo en el propio vehículo. Y hay que considerar también que el billete del interrail no es que sea barato para adultos. Por lo que pienso, y esto es una opinión personal, que el interrail en muchos casos no compensa respeto el coche. Sí pode resultar más barato si se viaja sólo o si vais dos menores de 26 años (el billete es bastante más económico), pero en el resto de los casos pienso que es más barato viajar en coche. De todas formas, viajar en tren también tiene otras ventajas, como que es más descansado al no tener que conducir, conoces gente en el tren, no tienes problemas de buscar aparcamento, etc… Es cuestión de gustos.
Gare de Lyon de París
· ¿Que lugares son los más recomendables para ver?
Como dije en el apartado anterior, viajando con el interrail es común acabar visitando sólo ciudades. Así que supongo que cualquiera que estuviera en estos destinos estará de acuerdo conmigo que son paradas obligatorias París, Roma, Florencia, Venecia, Budapest, Praga, Cracovia, Berlín, Bruselas, Brujas, Amsterdam y Estocolmo. Aunque no imprescindibles, tengo que decir que ciudades como Milán, Gante, Dresde, Bratislava, Varsovia Ljubljana, Zagreb, Sarajevo o Mostar también son interesantes. De todas formas, esta es una opinión muy personal y seguro que vosotros sabéis también algún destino que valga la pena y que os animo que compartáis con un comentario. Por otro lado, no recomiendo visitar con el interrail Reino Unido o Irlanda a no ser que se tenga un pase único de estos países, ya que el precio de la reserva para cruzar el Canal de la Mancha me parece abusivo.
En tren por Bosnia
Sugerencias
Espero que estos consejos os sean de utilidad para vuestro viaje en tren por Europa, y se tenéis alguna pregunta más, alguna sugerencia, algún consejo,… no dudeis en poner un comentario!
Otros viajes míticos en tren que cuento en este blog:
Despois de varios anos percorrendo a Europa en coche, no ano 2013 tocou unha viaxe un pouco diferente: En tren, desde casa e con só unha mochila cada un por equipaxe. Como acostumamos a facer cando viaxamos, o destino decidímolo segundo a marcha ou como moito o dia anterior. Neste post comparto con vos o itinerario, o dia a dia da viaxe (dúas persoas, durante un mes) e os gastos.
Percorrido Interrail 2013
Día 1: Compostela – Irún
Sempre que podemos gústanos empezar a viaxe desde casa, sen coller avión. Aínda que en principio planteámonos ir en avión ate París decidimos sair en tren da casa polo feito de facer a viaxe máis xenuina. Saímos da estación de Compostela sobre as nove da mañá, e chegamos a Irún xa ben entrada a tarde. O xusto para tomar uns pinchos que non voltaríamos probar nun mes.
Gare de Lyon de París
Día 2: Irún – París
En poucas horas, o tren de alta velocidade TGV deixounos en París ao mediodía. Pouco tempo estivemos nesta cidade, que xa coñecemos e na que decidimos estar máis días á volta se tivésemos tempo. Pouco máis pudemos facer que buscar o aloxamento e ir a estación Gare de Lyon para reservar o billete para o día seguinte á Milán, previo pago da reserva (ver guia práctica) e modificación do traxecto.
Catedral de Milán
Día 3: París – Milán
Segundo nos dixeron o día anterior na estación, o tren que vai directo a Milán tiña as plazas reservadas para o interrail cheas, así que nos buscaron unha ruta alternativa vía Lyon e Xenebra. Foi unha viaxe longa porque tivemos que enlazar tres trens mais era eso ou esperar varios días en París. Aínda así, a viaxe lévase ben sobre todo na última etapa Xenebra – Milán, xa que as paisaxes dos Alpes son impresionantes. Xa en Milán, tamén é impresionante a súa catedral, unha das máis fermosas de Europa, así como a boa comida italiana.
Venecia
Día 4: Milán – Pádua con visita a Venecia
Tendo en conta os carísimos aloxamentos de Venecia, decidimos buscar para durmir en Pádua, bastante preto da cidade dos canais, e moitísimo máis barata. Pasar o día en Venecia foi o mellor que pudimos facer. Eu pensaba que ía ser a típica cidade artificial para turistas, mais é unha cidade fermosísima e única que non ten comparación con ningunha outra do mundo. Paga a pena pasear pola cidade, pasar pola Praza de San Pedro e darse unha volta polos canais, aínda que sexa nos numerosos «batobuses» que hai.
En tren por EsloveniaLjubljana
Día 5: Pádua – Ljubljana
Catro trens diferentes utilizamos para chegar á capital de Eslovénia. Os dous primeiros na Italia, con retrasos, moita calor e cheos de xente. Os dous segundos xa no país Balcánico: Trens pequenos, con poucos viaxeiros onde nos movíamos lentamente por unhas paixases fermosísimas. Foi coma empezar unha nova etapa na viaxe, na que abandonabamos o estrés italiano e nos introducíamos no tranquilo modo de vida dos países balcánicos. A influencia eslava deste pequeno país é evidente en cousas como o carácter das xentes e a gastronomía. A capital de nome impronunciable, Ljubljana, é un bó lugar para comezar a coñecer os Balcáns.
Zagreb
Día 6: Ljubljana – Zagreb
Dedicamos só unha mañá para coñecer a tranquila e pequena Ljubljana. É tempo suficente para dar un paseo relaxado polo centro e subir até o castelo. Ao mediodía collimos o tren que en pouco tempo nos deixou na nosa seguinte capital europea: Zagreb. De esta cidade, capital de Croacia, chamoume a atención que parece unha cidade máis centroeuropea que balcánica. Case podería decir que ten máis similitude con Munich que con Dubrovnik, por poñer uns exemplos. Mais iso só na arquitectura en xeral, xa que ten moito máis ambiente, especialmente nocturno. É un bó lugar para gozar dunha boa cea e tomarse unhas cervexas ate ben tarde (a nós, até nos invitaron a unhas).
En tren por CroaciaSplit
Día 7: Zagreb – Split
Despois de bastantes horas nun lento tren que cruza até a costa, chegamos a Split xa caendo a tarde. O tempo xusto para ver o diferente que é de Zagreb. Split, é unha cidade mediterránea, o que quere decir que, aparte dunha arquitectura diferente á centroeuropea, é moito máis caótica, ruidosa e sucia que a capital croata. De todos os xeitos, penso que ten un interés histórico e cultural maior que Zagreb, polos seus restos arqueolóxicos, que non pudimos coñecer até o día seguinte.
Costa croataDubrovnik
Día 8: Split – Dubrovnik
Split ten un casco antigo que a fai única: Medrou dentro dun templo. Despois da destrucción do templo do emperador romano Diocleciano, xurdiu unha cidade entre as súas ruinas. Cómpre entón dar un paseíño polo seu centro, cousa que fixemos boa parte da mañá. Despois, collimos un bus até Dubrovnik, xa que non hai conexión por tren até aló, que nos deixou nesa cidade nunhas horas. En Dubrovnik, moita xente, turistas e ambiente até altas horas nesta bonita cidade amurallada, que aínda que está ben restaurada, é un pouquiño artificial.
Mostar
Día 9: Dubrovnik – Mostar
Para chegar a Mostar tivemos que desplazarnos outra vez en autobús. E cruzar dúas veces a fronteira bosnio – croata co seu correspondente control de pasaportes. Mais estas incomodidades pagaron a pena, xa que Bosnia foi o país que máis nos gustou da viaxe. Mostar é unha cidade fermosísima nun país moi especial. Aínda que pobre, e con moitísimas pegadas da guerra que se poden ver en moitos dos seus edificios, a cidade ten un casco histórico ben restaurado entre unha paisaxe e arquitectura 100% balcánica con moitísima influencia musulmana, como se poden ver nas frecuentes mezquitas. Sen dúbida, é unha visita moi recomendable.
MostarSarajevo
Día 10: Mostar – Sarajevo
Sarajevo é unha cidade que ten unha importancia enorme para os que nos gusta a historia. Xa non só pola sua ubicación, nun país balcánico e musulmán, se non tamén porque foi tristemente célebre por ser o lugar onde se desencadenou a I Guerra Mundial tras o asasinato do Archiduque Francisco Fernando de Austria, mais sobre todo polo seu asedio durante tres anos nas guerras balcánicas dos 90. Do primeiro suceso só queda unha plaquiña de recordo sobre o lugar do asasinato, mais da última guerra hai pegadas por toda a cidade. Entre edificios novos e restaurados (como o célebre Holiday Inn onde se aloxaban os periodistas durante o asedio) hai moitísimas vivendas cheas de restos de metralla ou morteros. Aínda que entre unha paisaxe fermosa rodeada de montañas, Sarajevo non é unha cidade moi bonita, mais para min foi unha parada imprescindible nesta viaxe, pola sua historia, pola sua xente, pola sua comida, … Posiblemente o lugar que máis me marcou en moito tempo.
Por favor, deixen as armas fora!A antiga Avenida dos francotiradores. Ao fondo á dereita, en amarello, o Holliday InnPaisaxe do interior de Bosnia
Día 11: Sarajevo – Zagreb
Máis de 10 horas levounos percorrer os aproximadamente 400 quilómetros que separan as capitais, debido a un retraso (parece ser que por un roubo) e unha avería (os últimos quilómetros tivemos que facelos en bus). Sen dúbida, viaxar no tren de Sarajevo a Zagreb é como retroceder tres décadas no tempo, tendo en conta a idade do tren, as paradas en estacións vacías, a ausencia de aire acondicionado….mais tamén encontramos cousas boas de fai trinta anos que xa non vía, coma a cercanía da xente. Acostumados a vivir nunha sociedade indiviadualizada como a nosa, ver como persoas de estes lugares nos falan, se interesan por nos, e ate comparte a sua comida fai que a potencial tortura dunha viaxe tan longa sexa unha experiencia. Hai que decir que a viaxe faise en vagóns con varios compartimentos de seis prazas como os trens de fai moitos anos (e bastante habituais ainda no leste de Europa), o que facilita a interacción entre os viaxeiros. Chegamos a Zagreb sobre as 10 da noite. En calquera cidade non ibérica esto sería un problema para cear, buscar o hotel, tomar algo…mais non en Zagreb. Aqui parece que estamos en casa.
Budapest
Día 12 Zagreb – Budapest
Aínda que os nosos plans eran continuar desde Sarajevo ate Belgrado e despois ir até Budapest por Rumanía non nos foi posible por cuestión de tempo e enlace de trens. Así que continuamos o noso percorrido polo leste de Europa cara a capital de Hungría via Zagreb nun tren parecido o da xornada anterior, aínda que un pouquiño (non moito) máis rápido. Tras moitos quilómetros atravesando a chaira da estepa húngara a presencia de enormes bloques de impersonais edificios de cemento da época soviética nos avisa da chegada a Budapest. Os arredores de Budapest non teñen nada que ver co seu centro, xa que os seus edificios delatan que no seu tempo foi unha das capitales europeas máis importantes.
Parlamento de Budapest
Días 13 y 14: Budapest
Decidimos descansar en Budapest uns días, dedicando o tempo a pasear, alquilar unhas bicis (non o fagades en Budabike, que nos querían timar) e gozar da boa gastronomía. Son visitas imprescindibles o Barrio do Castelo, o Parlamento, os baños termais… mais o mellor é pasear e comer. Un bo lugar onde estar uns días.
Bratislava
Días 15: Budapest – Bratislava
Seguindo o percorrido polas capitales Europeas continuamos dirección Bratislava. Aínda que non ten fama de ser unha cidade moi bonita nin turística, a realidade é que recomendo pasar por aquí. A cidade é moi tranquila e cun bo ambiente para tomar unhas cervexas e cear con calma. E se tedes a sorte coma nós de pasar a noite no Hotel Danubia Gate, un hotel de luxo (até con jacuzzi) por 63.75 euros co almorzo non o dubidedes.
Viena
Día 16: Bratislava – Viena – Bratislava
Como non coñecíamos Viena decidimos pasar o dia na capital austríaca. Non recomendo dormir alí xa que é moi cara, así que paga a pena desplazarse desde Bratislava (a 60 quilómetros) aproveitando o billete Global Pass do interrail. Se non se chega moi tarde, penso que un día para pasear por Viena é suficiente, aínda que tendo tempo e ganas se lle podía dedicar varias xornadas. Mais para o meu gusto é unha cidade bastante impersoal e chea de turistas, polo que prefiro pasar mais tempo noutras cidades.
Cracovia
Día 17: Bratislava – Cracovia
Se non coñecedes Praga recoméndovos continuar a viaxe ate alí, mais coma nós xa estivemos cinco días hai uns anos decidimos continuar cara outro país que non coñeciamos: Polonia. Escollimos Cracovia para facer unha parada, xa que nos comentaron que a cidade pagaba a pena. Non nos defraudou, xa que aparte da sua pegada histórica (a diferenza de moitas cidades ao seu redor, Cracovia non foi destruída na segunda guerra mundial) ten lugares moi fermosos como a Plaza do Mercado ou o Castelo Real. Ademais ten boa comida e bos sitios para tomar unhas cervexas.
Campo de concentración de Auschwich
Días 18 y 19: Cracovia
Para visitar o Campo de Concentración de Auschwitz é necesario dedicarlle un día. Aínda que se pode chegar alí en tren incluido no billete do interrail, recomendo coller un bus que vai directo desde a estación de buses á carón da de tren, xa que é bastante máis rápido e non é nada caro. Sobre o campo de concentración non vou decir nada que non sepades. É unha visita desagradable, mais penso que importante para coñecer a historia e, sobre todo, até o que pode chegar facer o ser humano. Xa de novo Cracovia, o mellor é dedicarlle outro día para gozar desta cidade, especialmente tomando unhas cervexas polo Barrio Xudeu, unha das zonas con máis vida desta cidade.
Pazo da Cultura e a Ciencia, Varsovia
Día 20: Cracovia – Varsovia
Debido á falta de tempo e a mala comunicación en tren quedámonos coas ganas de visitar a cidade ucraniana de Lviv, así que continuamos cara o norte co destino á capital polaca. O primeiro que chama a atención de Varsovia nada máis sair da estación de tren e o imponente Pazo da Cultura e da Ciencia, agasallo nos anos 50 da antiga URSS ao pobo polaco, e é ainda hoxe en día o edificio máis alto de Polonia. Xa no centro histórico, pode decirse que Varsovia é unha cidade moi animada e fermosa, e podo afirmar, non só pola miña opinión se non tamén a de outros viaxeiros, que é unha cidade digna dunha visita.
VarsoviaPoznan
Día 21: Varsovia – Poznan
A ausencia de prazas para interrail nun tren directo a Berlin fixo que nos detivésemos na localidade polaca de Poznan. Foi un descobremento agradábel, xa que non é en absoluto fea e ten bos locais para comer e tomar cervexas. Ademais, como é menos turística que Varsovia ou Cracovia é bastante máis barata. Un bo sitio para pasar unha tarde de domingo.
Trabants en Berlin
Día 22: Poznan – Berlín
Aínda que Berlín xa é para nós unha cidade coñecida, decidimos volver. Non destaca pola sua beleza, mais é unha das capitais máis interesantes de Europa para quen lle guste a historia contemporánea. As pegadas da Berlin dividida durante case 30 anos fai a esta cidade única, mais tamén hai outros lugares interesantes como a Porta de Branderburgo ou a Potsdamer Platz. Neste enlace tes máis información sobre que ver e facer en Berlin.
Porto de Hamburgo
Día 23: Berlín – Hamburgo
De volta á Europa occidental, os trens volven ser rápidos, cómodos,…. e máis individualistas. Xa case nos esquecéramos da alta velocidade, polo que sorprendeunos facer tantos quilómetros en pouco tempo. De Hamburgo, antiga cidade Hanseática con poucos restos de aquela época, pouco podo decir máis que a súa vida xira ao redor do seu importante porto. Aparte desto só me pareceu interesante a visita á torre do que queda da catedral (parcialmente destruída tras os bombardeos da segunda guerra mundial) e a cantidade de restaurantes portugueses, onde se pode comer un excelente bacallau para fuxir por un día da comida alemana.
Catedral de Colonia
Día 24: Hamburgo – Colonia
Así como o corazón de Hamburgo é o seu porto, o de Colonia (Köln en alemán) é a súa catedral. E a verdade é que é impresionante, mais tamén hai que decir que pouco hai máis que ver nesta cidade. Se hai outro destino na mente do viaxeiro que non quede moi lonxe de aqui non seria mala idea parar, ver a catedral, e continuar a viaxe. Ademais, se chegamos en tren, a estación central está xusto ao lado da catedral, polo que non é necesario facer outros desprazamentos. Mais pasar o dia na cidade tampouco é mala opción se te gustan as cervexas deste país.
Aquisgrán
Día 25: Colonia – Aquisgrán
Decidimos facer unha parada en Aquisgrán (Aachen en alemán) tendo en conta a importancia que ten esta cidade na historia de Europa. Supoñíamos que quedarían interesantes restos do seu pasado…mais non foi así. Non digo que pasar por aqui sexa un día perdido, só que apenas quedan pegadas da súa historia, mais hai que decir que aparte do seu acolledor centro, hai tamén bos sitios para tomar cervexas.
Bruselas
Día 26: Aquisgrán – Bruselas
Das tres cidades turísticamente máis importantes de Bélxica (Bruxas, Gante e Bruselas), xa só nos quedaba por coñecer a súa capital. E ao igual que as outras dúas, non nos defraudou en absoluto, especialmente grazas a fermosísima Grand Place. Recomendo polo tanto visitar esta cidade, e para o viaxeiro en interrail que nunca estivese neste país nin nos arredores o animo a visitar tamén Bruxas, Gante e Amsterdam. Se ese é o voso caso e facedes un percorrido similar ao noso interrail, recoméndovos desde Hamburgo seguir até Amsterdam e despois parar nestas tres cidades belgas.
Lille
Día 27: Bruselas – Lille
Francia é un país ben coñecido por nós, e aínda que xa pasamos algunha vez polo norte nunca nos detivemos en Lille. Así que aproveitamos a viaxe rumbo París para visitar esta cidade típicamente francesa, e así de paso volver a gozar da comida deste país. Ademais, viaxar por Francia non é caro se se teñen en conta certos consellos, como estes que explico neste post.
París
Día 28: Lille – París
París é deses lugares que aínda que xa coñeces, non te importa volver. Así que nada maís chegar e deixar as mochilas no hotel, non dubidamos en coller o metro para ir outra vez a Montmartre. Sen dúbida o mellor sitio onde ver o acabar o día nesta cidade.
Día 29: París
Dedicamos este día para pasear por París e tamén para visitar un lugar que non coñecíamos e está xa nos arredores desta cidade (aínda que se chega no metro): A Basílica de Saint Denís, de gran importancia histórica por ser a primeira iglesia gótica e por ter a tumbas dos reis de Francia. Se non coñecedes París recoméndovos estar aquí un par de días máis para ver a Torre Eiffel, o Louvre, Campos Elíseos, Montmartre, … e todos eses lugares míticos que oimos falar desta cidade.
Notre Dame de París
Día 30: París – Burdeos
Como xa non quedaban sitios no tren para o interrail a outra hora, tivemos que sair xa ben entrada a tarde para Burdeos. Non nos importou, xa que tamén coñecíamos xa esta cidade francesa. Así que pode decirse que só paramos en Burdeos para pasar a última noite deste interrail 2013. Se ides con tempo, non sería mala idea pasar un día enteiro nesta cidade da Aquitania francesa.
Día 31: Burdeos – Irún
Aínda que o noso billete do interrail incluíanos este día para chegar a casa (eso sí, despois de Irún só cun desconto do 30%), xa tiñamos decidido acabar esta viaxe en tren por Europa en Irún. Así que, despois de baixar do tren e encher os nosos estómagos con boa comida vasca, dirixímonos a unha axencia de mensaxería para recoller as nosas bicicletas para volver a Compostela polo Camiño do Norte, mais eso xa é outra historia.
Gastos da viaxe (para duas persoas)
Billete interrail: 1379€
658€ cada un polo billete de InterRail Global Pass para adulto (entre 26 e 60 anos) de 1 mes, sen límite de viaxes
31.65€ cada un polo billete desde Compostela a Irún, incluído o desconto do 30%
Reservas de praza en certos trens: 142€
Hendaya – París: 18€ persoa
París – Lyon e Xenebra – Milán: 29€ persoa
Poznan – Berlin: 4€ persoa
Hamburgo – Colonia: 4€ persoa
Aquisgran – Bruselas: 4€ persoa
Lille – Paris: 6€ persoa
París – Burdeos: 6€ persoa
Aloxamento: 1705.85€ en total. Prezos por habitación doble e noite: (C.A: incluido o almorzo)
Irún: Pensión Bidasoa: 49.50€
París: Appartement Paris Cocoon Daumesnil: 79€ (apartamento, mais non recomendable)
Milán: Albergo Salermo: 58€ C.A.
Padua: Picola Padova: 57€ C.A. (casa particular)
Ljubljana: Hotel Park: 74€ C.A. (non encontramos outro mais barato)
Zagreb: Rooms Zagreb: 55€ (casa particular bonita e céntrica, mais bastante cara)
Split: 36€ (hostel simple e un pouco ruidoso)
Dubrovnik: Rooms Tomas: 50€ (casa particular con excelentes vistas ao porto)
Mostar: Motel Demadino: 50€ C.A. (moderno e cerca do centro)
Sarajevo: Bosnia Hotel: 60€ C.A. (bastante luxoso, moderno e céntrico)
Zagreb: Taban Hostel: 65€ C.A. (céntrico mais algo ruidoso)
Budapest: Inn Side Hotel: 65€ C.A.
Bratislava: Danubia Gate: 63.75€ C.A. (precio de risa para este hotel de super luxo)
Bratislava: Hotel Tatra: 59.40€ C.A. (unha porqueria comparado co anterior)
Cracovia: Old Time Hotel: 54€ C.A.
Cracovia: Hotel Tournet: 37.9€ C.A.
Varsovia: Apartamenty Zgoda: 41.5 € C.A.
Poznan: Blooms Inn and Apartaments: 41.3€ C.A.
Berlin: Hotel Allegra: 59€
Hamburgo: Alpha Hotel Garni: 50€ C.A.
Colonia: Cerano City Hotel Köln: 66.5€ C.A.
Aquisgrán: Hotel Stadtnah: 55€ C.A.
Bruselas: Atlas Hotel Brussels: 65€ C.A.
Lille: Ibis Styles Lille Centre Gare Beffroi: 59€ C.A.
París: Hôtel Montsoures Orleans: 55€ C.A.
Burdeos: Ibis Bordeaux Gare Saint-Jean: 61€
Outros gastos: 1451€ Inclúe todo o que fai falla para a viaxe de un mes sen contar tren e aloxamento: Comida, cañas, buses e metro, etc…
Total viaxe: 4678€ (2339€ cada un)
Se desexades máis información, podedes ver esta guia práctica, ou tamén deixar un comentario ou escribir a cabonorte2009@hotmail.es
Blog de viajes
Usamos cookies para asegurar que te damos la mejor experiencia en nuestra web. Si continúas usando este sitio, asumiremos que estás de acuerdo con ello.
Puedes revocar tu consentimiento en cualquier momento usando el botón de revocación del consentimiento.